Παιδιά, δεν ξέρω τι πράγματι να γράψω για αυτό το album. Θέλω να είμαι όσο αυθόρμητος και ειλικρινής είναι και αυτά τα υπέροχα τραγούδια που ακούω στο "Cotton Teeth" album των The Snake The Cross The Crown, αυτή τη στιγμή. Έτσι λοιπόν σας λέω πως δεν ξέρω πώς να περιγράψω ένα album όταν δεν προέρχεται από το χώρο του hardcore / punk / metal.. Θα μπορούσα να ακολουθήσω μία standard φόρμουλα αλλά πέρα του ότι ποτέ δεν το κάνω έτσι κι αλλιώς, θα ήταν εις τριπλούν επαίσχυντο, άπαξ για κάθε χρόνο που πέρασε η μπάντα δημιουργώντας αυτό το album.
Παλαιότερα η μπάντα ήταν προσανατολισμένη σε καθαρά indie / emo μονοπάτια τα οποία καθόλου δε μας χαλάνε, ιδίως σε μία εποχή που το κενό του fashioncore κάνει το emo της προηγούμενης πενταετίας να φαίνεται σαν την πληρέστερη έκφραση της ανθρώπινης αυθεντικότητας. Σήμερα όμως τα πράγματα έχουν αλλάξει και κρατώντας τον indie χαρακτήρα, η μπάντα έχει πλήρως προσανατολιστεί σε folk, country, rock μονοπάτια, παραδίδοντας τραγούδια που δίνουν μία πιο σύγχρονη εκδοχή του feeling του Bob Dylan, του Neil Young, των Pink Floyd και των Beatles.
Υπέροχες κιθαριστικές μελωδίες, παιγμένες κύρια με ακουστική κιθάρα. Χαλαρό μα groovy πάιξιμο στα τύμπανα, απίστευτα ακριβής χρήση πιάνου και μία φωνή που σφύζει από ειλικρίνεια και απλότητα
Το πλέον αξιοσημείωτο είναι πως το album δεν καθίσταται δευτερόλεπτο βαρετό, δεν κουράζει. Και ενώ για πολλούς θα μπορούσε να θεωρηθεί μελαγχολικό, νομίζω πως συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Το μαρτυρούν και στίχοι όπως οι "We pass the time in the stormy weathers, Thinking of sunshine, not clouds and the rain. Go on, go on, go on. So we go out." Πόσο απλοί και εύστοχοι;
Με το βαθυστόχαστο (sic) στοιχείο του εαυτού μου σας εκφράζω τις εξής σκέψεις μου:
Όταν οι φίλοι σας που κάποτε έδιναν hardcore όρκους θα εγκαταλείψουν τη μουσική αυτή σκηνή, δε θα σας απολογηθούν ( και καλά θα κάνουν).
Όταν τα παιδιά που σας ανταγωνίζονται στο μέγεθος και στο χρωματισμό της φράντζας θα εμφανιστούν με «normal» ντύσιμο και easy going προσέγγιση δε θα σας απολογηθούν (και καλά θα κάνουν).
Όταν το κορίτσι που για πολλές νύχτες υπήρξε το φεγγάρι σου, σταδιακά αποδυναμώνεται και γίνεται ένα αστέρι από αυτά που τρεμοσβήνουν, δε θα σου απολογηθεί (και καλά θα κάνει).
Όταν ο θάνατος θα έρθει να σας πάρει, δε θα απολογηθεί (και καλά θα κάνει), γιατί είναι παντοδύναμος. Και ξέρει πως θα νικήσει όπως και να 'χει. Παραδειγματιστείτε λοιπόν από το θάνατο και σκοτώστε κάθε δισταγμό και κόλλημα που σας εμποδίζει να ακούσετε όποια μουσική γουστάρετε.
Θα νιώσετε πραγματικά παντοδύναμοι απέναντι σε μία σκηνή που ενίοτε μας δεσμεύει ενώ προοριζόταν να μας αποδεσμεύει. Μπορεί να είμαστε "hardcore kids", αλλά βασικά..είμαστε kids. Παιδιά. Και αν στο σπίτι σπάμε καναπέδες χορεύοντας με Sworn Enemy, δεν υπάρχει τίποτα το επονείδιστο αν το καλοκαίρι μας βρει σε μία παραλία με μία ακουστική κιθάρα να παίζουμε τραγούδια των Snake Cross Crown μέχρι το πρωί.
Standout Tracks : Gypsy Melodies, Electronic Dream Plant
The Snake The Cross The Crown Myspace
