Οι Heavy Heavy Low Low προστέθηκαν πρόσφατα στο δυναμικό της Ferret (την ίδια εποχή με τους grinders, See You Next Tuesday), μια κίνηση που εκφράζει το άνοιγμα της εταιρείας για να καλύψει ένα ευρύτερο μουσικό φάσμα (το ντεμπούτο των HHLL για τη Ferret είναι ταυτόχρονα και η πρώτη κυκλοφορία της θυγατρικής της, New Weathermen Records). Η επιλογή των HHLL ήταν ιδανική, αφού αυτή την εποχή θεωρούνται ένα από τα πιο "δημοφιλή" και πολλά υποσχόμενα συγκροτήματα (έχουν επωφεληθεί πολύ από την άνοδο του MySpace, το οποίο είναι και καλό και κακό). Έχει σίγουρα δημιουργηθεί ένα hype γύρω από το όνομά τους, αλλά όπως συνέβη και με συγκροτήματα όπως Genghis Tron, Job For A Cowboy και Animosity, στη δεδομένη χρονική στιγμή μόνο υπερ τους μπορεί να λειτουργήσει.
Οι ΗΗLL ξεκίνησαν το 2004 ως screamo συγκρότημα και χρειάστηκαν 2 ολόκληρα χρόνια για να βρουν το πραγματικό τους ήχο. Με μέσο όρο ηλικίας 19 χρονών και όντας όλοι τους αυτοδίδακτοι, έθεσαν ως στόχο για το "Everything's Watched, Everyone's Watching" να γράψουν όσο το δυνατόν πιο περιέργη μουσική ("We have no musical training, we just try to make our songs as weird as possible", είπε συγκεκριμένα ο drummer Chris Fritter). Αν όντως ήταν αυτός ο στόχος τους, τότε δεν μπορώ να πω ότι τον πέτυχαν! Το album μου άρεσε πολύ, αλλά σε καμία περίπτωση δε μου φάνηκε περίεργο! Όταν υπάρχουν συγκροτήματα όπως The Dillinger Escape Plan, Don Caballero και Daughters, χωρίς φυσικά να ξεχνάμε τους τεράστιους Mastodon και The Mars Volta (για να μην ξεφύγουμε περισσότερο από τα metal/hardcore πλαίσια), τίποτα απολύτως δεν μπορεί να θεωρηθεί περίεργο!
Ακούγωντας το album, ένιωσα όπως όταν πρωτοάκουσα το "Pass The Flask" των The Bled το 2003! Πιστεύω ότι οι HHLL είναι για το 2006 ό,τι ήταν οι The Bled για το 2003 (αυτό δε θα το αναλύσω περισσότερο, ο νοών νοείτο)! Είναι ίσως ζήτημα χρόνου το πότε οι HHLL θα γίνουν τεράστιοι και το πόσοι θα μιμηθούν αυτό που παίζουν!
Ας πάμε τώρα σε αυτό που παίζουν... Φανταστείτε τους The Chariot να τα βάζουν με τους Daughters και τους Test Icicles, με κριτές τους Converge! Οι screamo καταβολές τους είναι εμφανείς σε όλη τη διάρκεια του δίσκου, μόνο που αυτή τη φορά οι HHLL προσκυνούν στο βωμό του beatdown! Τα κομμάτια πάνε από beatdown σε beatdown, ενώ μετά ακολουθεί άλλο beatdown πέρασμα, για να κλείσει το κομμάτι με ένα τελειωτικό...beatdown! Με την εξέλιξη που έχει σημειώσει η hardcore τα τελευταία χρόνια (ειδικά μετά την έκρηξη του metalcore), πιστεύω ότι για το 2006 οι HHLL μπορούν να θεωρηθούν hardcore/noisecore, για να μην μπλέκουμε χειρότερα με τις ταμπέλες (αν και θα μπορούσε κάποιος να τους χαρακτηρίσει μέχρι και indie rock)!
Ο τραγουδιστής Robbie Smith είναι αιχμηρός και γίνεται το κέντρο της προσοχής, αφού η φωνή του είναι το κερασάκι στην τούρτα στη μουσική των HHLL! Κάνει με την ίδια ευκολία φρικαρισμένα-σκισμένα φωνητικά, όπως συνηθίζεται στα screamo-violence συγκροτήματα, αλλά και "βοθρέ" σε τελείως death metal ύφος (πίσσα δηλαδή!). Οι στίχοι είναι αινιγματικοί, τολμηροί, αφηρημένοι, αλλά ορισμένες φορές πολύ συγκεκριμένοι (παράδειγμα : "You'll choke on three words, but you won't choke on dick...'').
Το album έχει 11 κομμάτια και διάρκεια 22 λεπτά (1:30-2 λεπτά διαρκούν κατά μέσο όρο τα κομμάτια), οπότε εκ των πραγμάτων δε γίνεται κουραστικό και δεν κάνει "λακούβα", το οποίο σε κάνει να θέλεις να το ακούσεις και δεύτερη και τρίτη φορά. Ο χρόνος μόνο θα αποδείξει την αξία του. Θα μπορούμε να μιλάμε με τα ίδια καλά λόγια μετά από 2-3 χρόνια...;;;
Standout Tracks : "Mall-Nutrition", "I Forgot 2 And A Half Days", "Kids, Kids, Kids", "Buddy, You're Makin' No Sense", "Eating The Porridge And Killing The Bears"
Heavy Heavy Low Low MySpace Page
Ferret Music
Ferret Music on MySpace
