H Cannonball records είναι το δισκογραφικό label, συνώνυμο του ελληνικού punk/ hardcore την τελευταία δεκαετία. Έχει κυκλοφορήσει δουλειές από τις γνωστότερες μπάντες του χώρου ενώ φροντίζει γενικά να σπρώχνει τη φάση μέσω συλλογών, συναυλιών, mini fests και λοιπών δραστηριοτήτων. Εκ προοιμίου λοιπόν..respect.
Η Walk The Plank κυκλοφορία είναι στην ουσία ένα 4 way split μεταξύ τεσσάρων groups που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο συνδέονται με την Cball Recs και συγκεκριμένα των Vodka Juniors, For What Is Worth, XLos και 925.
Οι πρώτοι ξεκινούν με ένα σχεδόν..ska κομμάτι, για να αυξήσουν διαδοχικά την ταχύτητα στα επόμενα δύο που ακολουθούν. Όπως πάντα, τραγούδια γεμάτα μελωδίες, sing along, ενδιαφέροντες στίχους και υψηλή ποιότητα. Προσωπικό αγαπημένο το τσιτωμένο Crash Test Dummies.
Συνέχεια με τους For What Is Worth και τρία τραγούδια, του γνωστού μελωδικού metalcore. Αυτό που ανέκαθεν μου άρεσε σε αυτή τη μπάντα είναι πως (αν και δεν ξέρω τι μουσική προτιμούν τα παιδιά) το συνολικό αποτέλεσμα δείχνει ξεκάθαρα πως πρόκειται για metalcore παιγμένο από ανθρώπους που έχουν hardcore feeling και αισθητική. Τα φωνητικά, οι μελωδίες στις κιθάρες και η ρυθμική αντίληψη καταδεικνύουν πως μία τέτοια μπάντα μπήκε στο metalcore από την πόρτα που άφησαν ανοιχτή οι Morning Again και όχι πέφτοντας από την καταπακτή όπου γλίστρησαν ακολουθώντας τους φωτοδότες του σκότους, Dying Fetus..χαχαχα (τι μαλακία έγραψα, anyway!). Οι For What Is Worth σε αυτά τα τραγούδια είναι πολύ βελτιωμένοι και κατά τη γνώμη μου προσφέρουν τις καλύτερες μέχρι τώρα συνθέσεις τους.
Συνέχεια με δύο σαφώς πιο punk προσανατολισμένες μπάντες. Οι Xlos κινούνται μάλλον σε cali punk πλαίσια, παίζοντας punk υψηλών ταχυτήτων, με αρκετές μελωδίες και τραχιά φωνητικά. Υπάρχει πάντως αρκετό εύρος στις συνθέσεις με στιγμές να θυμίζουν από oi μέχρι ska. Ευχάριστες οι μελωδίες στις κιθάρες και εντυπωσιακή η Suicidal-ική μπάσσογραμή του "Too much to take". Καλή δουλειά.
Τους 925 αν και μέχρι σήμερα δεν τους είχα ακούσει, τους είχα σε υπόληψη καθώς αν δεν κάνω λάθος είναι μία από τις ελάχιστες μπάντες που έχει παίξει αρκετά shows εκτός συνόρων. SO, σε μία χώρα που οι hardcore/punk/metal μπάντες κατά πλειονότητα λίγο διαφέρουν από τους «καλλιτέχνες του ελληνικού λαϊκού πενταγράμμου» ως προς την "pick up the van let's travel around" νοοτροπία, τα παιδιά αυτά κερδίζουν σεβασμό. Το ύφος των τριών τραγουδιών τους γενικά σίγουρα χαρακτηρίζεται punk αλλά ευρύνεται κυριολεκτικά σε ότι μπορεί να χωρέσει ο όρος. Το "Pigs" ξεκινά ως ska/reggae και εξελίσσεται σε μελωδικό punk, ενώ το ομώνυμο δεύτερο τραγούδι τους ξεκινά σχεδόν σαν grind/crust πατώντας σταδιάκά φρένο προς πιο groove κατεύθυνση. Το επιλογικό "Where Sickness Lies" είναι επίσης μελωδικό με τη διαφορά πως ενώ τα φωνητικά παραμένουν στο ίδιο στυλ η μελωδία ταυτίζεται ως προς την αισθητική με μπάντες τύπου Victims γενικότερα πιο Σουηδικών καταστάσεων ενώ το outro μου έφερε στο νου τις ατμόσφαιρες των Remains Of The Day. Πολύ καλά.
Σε γενικές γραμμές έχουμε να κάνουμε με μία καθ' όλα αξιόλογη κυκλοφορία, προτεινόμενη για όλα τα γούστα και τρόπον τινά αντιπροσωπευτική του παρόντος στη σημερινή ελληνική σκηνή. Περισσότερα στα:
www.myspace.com/vodkajuniors
www.myspace.com/forwhatisworth
www.myspace.com/xlosextralargeonsound
www.myspace.com/925
