Οι The Bronx μας κέντρισαν για πρώτη φορά το ενδιαφέρον, όταν υπέγραψαν στη Ferret για την κυκλοφορία του πρώτου ομώνυμου album τους το 2003. Παραδόξως, το νέο τους album και το ντεμπούτο τους για τη major δισκογραφική, Island Def Jam, είναι επίσης ομώνυμο (δε θυμάμαι να έχει ξανασυμβεί ποτέ κάτι ανάλογο) και σηματοδοτεί μια νέα κατεύθυνση!
Πολλοί θα έλεγαν ότι οι The Bronx είναι ένα συνηθισμένο rock συγκρότημα με '70s punk και hardcore επιρροές. Ίσως... Αυτά εξαρτούνται από τις προτιμήσεις και τη διάθεση του καθενός. Για εμένα ισορροπούν κάπου αναμέσα στο punk rock, το hard rock και το hardcore, αναμειγνύωντας στοιχεία και από τα 3 είδη. Ωστόσο, αυτό που θα παραδεχόταν ο οποιοσδήποτε, είναι ότι αυτό που κάνουν, το κάνουν με περισσότερο πάθος, θέληση και χαρακτηριστικό ύφος σε σχέση με τα περισσότερα συγκροτήματα του αντίστοιχου είδους.
Eίναι από τα λίγα σχήματα που μπορείς αμέσως να πεις ότι νιώθουν αυθεντικά αυτό που παίζουν και δεν πέφτουν στις παγίδες της προοδοπληξίας και του επιτηδευμένου στυλ. Έτσι, εξηγείται πιστεύω και το γεγονός ότι από underground DIY συγκρότημα κατάφεραν να φτάσουν να κυκλοφορήσουν album σε major εταιρία και υπό δικούς τους όρους. Τα λαγωνικά της Island κατάλαβαν ότι οι The Bronx δε θα χαθούνε και ότι έχουν κάτι να προσφέρουν με τη μουσική τους.
To νέο τους album έχει αέρα κλασσίκου Rock & Roll δίσκου και αυτό το κάνει άκρως γοητευτικό! Έχουν όση "αλητία" χρειάζεται στον ήχο τους, το οποίο δικαιολογεί και τη live-to-tape πολιτική ηχογραφήσεων. Σε σύγκριση με το προηγούμενο ομώνυμο album τους, το νέο "The Bronx" χαρακτηρίζει και τους ανανεωμένους The Bronx, με ήχο πιο ήπιο, περισσότερο attitude και λιγότερα νεύρα και με περισσότερο ξέγνοιαστη Rock & Roll δίαθεση!!!
...και πάνω που οι The Bronx άρχισαν να δικαιώνονται για τους κόπους 4 χρόνων συνεχούς δουλειάς, άρχισαν και τα ύποπτα σχόλια! Πολλοί παραπονέθηκαν ότι έχασαν τη δύναμη και την "τσαντίλα" τους σε σχέση με τα προηγούμενα album, άλλοι αντέκρουσαν αυτά λέγωντας ότι το συγκρότημα "ωρίμασε", άλλοι ξενέρωσαν που άρχισαν να αποκλίνουν από το γνώριμο DIY χαρακτήρα τους και ανέφεραν τη λέξη "sell-out"... Όλοι πιθανόν να έχουν δίκιο και να μπορούν να υποστηρίξουν τα επιχειρήματά τους με δικηγορική δεινότητα. Όλοι όμως αγνοούν κάτι βασικό... Ότι εδώ έχουμε να κάνουμε με ROCK & ROLL!!! Ειλικρινές και ευθύ ROCK & ROLL!!! Ένας δίσκος σε κάποιους θα αρέσει, σε άλλους όχι. Αρκεί να μην τον αποκλύσετε, χωρίς καν να τον ακούσετε. Το συγκεκριμένο album αξίζει σίγουρα να το ακούσετε...
Standout Tracks : "Shitty Future", "History's Stranglers" (επικό!), "Dirty Leaves", "Around The Horn" (κομματάρα!), "Three Dead Sisters", "White Guilt"
Επισκεφθείτε :
www.thebronxxx.com
www.myspace.com/thebronx
Υ.Γ. : Μπορεί το εν λόγω album να μη θεωρείται ακριβώς "καινούρια" κυκλοφορία, αφού βρίσκοταν στα ράφια των δισκοπωλείων από τις αρχές του Ιουλίου, ωστόσο το λιώσαμε όλο το καλοκαίρι και θα ήταν άδικο να το παραμελήσουμε. Στις επόμενες εβδομάδες θα έχουμε και άλλα ανάλογα reviews, αφού μέσα στο καλοκαίρι κυκλοφόρησαν πολύ καλοί δίσκοι στους οποίους πρέπει να κάνουμε μια μικρή αναφορά. Μερικοί από αυτούς είναι : Unearth - III : In The Eyes Of Fire, Lamb Of God - Sacrament, Rise Against - The Sufferer And The Witness, The Jonbenet - Ugly/Heartless, ZAO - The Fear Is What Keeps Us Here, Set Your Goals - Mutiny!, Betrayed - Substance, Eighteen Visions - Eighteen Visions και αρκετοί άλλοι που μου διαφεύγουν τώρα. Cheers*
