«Κοιτάξτε να δείτε πως φέρνει τα πράγματα η ζωή..» που θα ‘λεγε και κάποιος από τους παππούδες και τις γιαγιάδες μου αν ζούσαν (δυστυχώς μέχρι τα 15 μου είχα την ατυχία να τους χάσω όλους-RIP ‘mas and ‘pas!, You know I love you).
Όταν πριν 4-5 χρόνια πρωτοήρθα σε επαφή με μπάντες τύπου Isis τα πράγματα ακολούθησαν τον εξής παράδοξο δρόμο: Πριν καλά-καλά ακούσω τις ίδιες τις μπάντες βρέθηκα να ακούω κρίσεις βασισμένες στην άγνοια ή την ημιμάθεια και ταυτόχρονα εμπνευσμένες όχι από υγιή αλλά από ποταπά, μάταια και μικροπρεπή κίνητρα, κρίσεις που ξεστομίζονταν από παιδάκια με επιδειξιμανία στα όρια της γραφικότητας. Μερικές από αυτές λοιπόν ήταν του στυλ «Οι Isis είναι πραγματικό hardcore και μπάντες τύπου Hatebreed είναι στη φάση για poser-ιλίκι» κλπ. Έτσι λοιπόν έκανα ένα τραγικό λάθος που μου στέρησε για δύο περίπου χρόνια τη δυνατότητα απόλαυσης περισσότερης και ποιοτικής μουσικής: Προδιατεθειμένος αρνητικά με τον «ψαγμένο» εφηβικό κόσμο που δήλωνε θαυμαστής αυτών των συγκροτημάτων, άρχισα να απορρίπτω τις ίδιες τις μπάντες λόγω μιας υποσυνείδητης ταύτισης. Λάθος έ; Το ξέρω, γιατί πραγματικά θα μπορούσα να γεύομαι για περισσότερο χρόνο τη μαγεία συγκροτημάτων όπως οι Neurosis, οι Isis, οι Cult Of Luna και οι Pelican. Σε αυτή την κατηγορία που εγώ ονομάζω post-everything (αλλά σίγουρα όχι hardcore) προστίθενται και οι Ελβετοί Shora, που με το Malval έρχονται πιο μαλακοί αλλά και ταξιδιάρικοι από ποτέ.
Οι Shora με την καλή πάντα έννοια είναι πιο «στα τέτοια τους» και από τους ‘Έλληνες «καλλιτέχνες» των 200ευρώ η φιάλη μαγαζιών. Έχετε παρατηρήσει πως πολλοί από αυτούς ξεκινούν ως λαϊκοί, πηδούν στο pop, την ακούν hip-hop και τη βλέπουν rock; Έτσι και οι Shora. To 2000 στο “Shaping The Random” αλλά και στο μετέπειτα split με Merzbow θυμίζουν Botch/Converge ενώ πλέον δε χρησιμοποιούν καν distortion στις κιθάρες. Αντίθετα χρησιμοποιούν πολλά ηλεκτρονικά με όμορφο τρόπο και παραπέμπουν σε μπάντες όπως οι GodSpeed You Black Emperor. Η διαφορά είναι πως σε αντίθεση με πολλούς του είδους οι Shora δε σε βάζουν στο trip-άκι της αναμονής του εκρηκτικού σημείου. Είναι σταθερά χαλαροί όπως ένα ταξίδι σε μία γαλήνια θάλασσα. Μια γαλήνια θάλασσα όμως δεν είναι βαρετή αν την εικόνα πλαισιώνουν γοργόνες…
Για να μην ξεφεύγουμε αν γουστάρετε τις παραπάνω μπάντες και έχετε διάθεση να ακούσετε και κάτι πιο χάλαρό, μπορείτε να το βρείτε στους Shora. Ποιοτικό και σταθερό post rock, με όμορφα θέματα και καθόλου φωνητικά.
