Ένας από τους σημαντικότερους και ισχυρότερους κύκλους στην ιστορία του Hardcore έκλεισε. Οι Biohazard, ένα συγκρότημα που ενέπνευσε εκατοντάδες άλλα και έγραψε έναν από τους κορυφαίους δίσκους ever (Urban Discipline) δυστυχώς εντός των επομένων μηνών θα πάψει να υπάρχει! Το τελευταίο τους album λοιπόν δεν θα μπορούσε να ήταν διαφορετικό από το Means To An End.
Όσοι αγαπήσατε τα grooves και την ενέργεια που ξεχείλιζε από τις πρώτες τους κυκλοφορίες κυρίως δεν υπάρχει περίπτωση να μην λατρέψετε το Means To An End! Πολύ απλά όλα ακούγονται σαν να γυρίσαμε πίσω στο 1990. Αν το δούμε καθαρά από την ψυχρή μουσική πλευρά κάτι τέτοιο δεν είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικό αφού η παλιά fan base των Biohazard είναι κάπως δυσαρεστημένη από την στροφή που πήραν στα μέσα της καριέρας τους (λέγε με Uncivilization) και δύσκολα θα δεχτεί οποιαδήποτε…μεταστροφή τους. Κακοί άνθρωποι όμως δεν είμαστε και επειδή ξέρουμε να εκτιμούμε συγκροτήματα που έχουν προσφέρει τα μέγιστα, πιστεύω πως οι περισσότεροι αναγνωρίζουμε την αξία του Means To An End – ποιος μπορεί άλλωστε να μην δώσει αξία στο τελευταίο album ενός συγκροτήματος που μέσω των περιοδειών του έχει αναδείξει τόσα άλλα (οι Biohazard όταν έγιναν ‘μεγάλοι’ έπαιρναν κυρίως μικρές Hardcore μπάντες στις περιοδείες τους). Ακριβώς επειδή οι Biohazard δεν ξεχνούν το κοινό που τους ανέδειξε έγραψαν ένα album γι’ αυτούς και αποχωρούν όπως ξεκίνησαν…Σαν μια Hardcore μπάντα από τους δρόμους του Brooklyn!
Rest In Piece λοιπόν για ένα συγκρότημα που βίωσε και τις 2 όψεις του νομίσματος: Από τα shows σε υπόγεια μέχρι και sold out συναυλίες σε στάδια. Από την θεοποίηση από μια ολόκληρη σκηνή μέχρι την δημόσια κατακραυγή για selling out. Όπως και να έχει πάντως αποχωρούν με το κεφάλι ψηλά και με ένα album που γράφτηκε από τους δρόμους για τους δρόμους…
We’re brothers of blood
we share the knife
and now we’ll see…
who is down for life!!
