Όσοι παρακολουθείτε τα κείμενα μας από καιρό προφανώς θα έχετε διαπιστώσει ότι οι Throwdown είναι από τα αγαπημένα μας συγκροτήματα, όπως επίσης και τα περισσότερα από την σκηνή της California (Bleeding Through, Terror, Eighteen Visions κλπ). Σχεδόν όλο το περασμένο καλοκαίρι είχα λιώσει το προηγούμενο album τους (Haymaker) στα ακούσματα – κάτι που δεν έχω σταματήσει μέχρι σήμερα! Όταν μάλιστα αγόρασα και τα 2 πρώτα τους (Beyond Repair και You Don’t Have To Be Blood To Be Family) τους έβαλα χωρίς δεύτερη σκέψη μέσα στο top-5 των συγκροτημάτων που μου αρέσουν περισσότερο. Ποιος άραγε άκουσε Hardcore ύμνους όπως τα Slip, Raise Your Fist, Face The Mirror, Trust και Family και δεν έμεινε με ανοιχτό το στόμα?
Η αναγνώριση των Throwdown όμως δεν ήταν μόνο προσωπική, αλλά και καθολική. Χιλιάδες πωλήσεις σε όλο τον κόσμο, tours με μεγάλες μπάντες (και έξω του Hardcore χώρου), μέχρι και συμμετοχή στο Ozzfest! Μια τέτοια επιτυχία λοιπόν μπορεί να απογείωσε την δημοτικότητα της μπάντας, απογείωσε όμως και τις προσδοκίες μας για το επόμενο full length τους…
Ανταποκρίθηκαν λοιπόν σε αυτές τις υψηλές προσδοκίες? Η απάντηση είναι μεγάλη και…σύνθετη. Κυριολεκτικά έχω ακούσει και διαβάσει όλες τις απόψεις του κόσμου για το αν αξίζει το Vendetta. Κάποιοι το βγάζουν ως την πατάτα της χρονιάς, ενώ άλλοι το υμνούν! Η δική μου άποψη βρίσκεται κάπου στην μέση: Μουσικά πέρα ελαχίστων σημείων δεν μου έκατσε καθόλου καλά η όλη Pantero-ποίηση των riffs και ακόμα χειρότερα της φωνής. Δεν λεω, φοβερή μπάντα οι Pantera αλλά είναι κάπως θλιβερό να ακούς ένα Hardcore συγκρότημα που έχει γράψει κομματάρες στο παρελθόν να προσπαθεί να παίξει σαν αυτούς. Δεν κάνω πλάκα, αν μου έβαζαν το Vendetta χωρίς να μου πουν τι είναι θα ορκιζόμουν ότι άκουγα ένα νέο project του Anselmo! Σε κάποιες φάσεις (ειδικά στο Burn) τα καταφέρνουν πολύ καλά βέβαια, αλλά κάτι τέτοιο δεν αρκεί.
Αυτή βέβαια είναι η άποψη ενός die hard fan των Throwdown. Αν δούμε αυτή την μουσική αλλαγή πιο σφαιρικά, τότε μάλλον θα καταλάβουμε ότι είναι απολύτως λογική. Η μπάντα τον τελευταίο καιρό προφανώς είχε αποφασίσει να γίνει όσο το δυνατόν πιο γνωστή και μεγάλη (αν κρίνουμε με βάση τις κινήσεις της) . Κάτι τέτοιο είτε μας αρέσει είτε όχι πολύ δύσκολα γίνεται να επιτευχθεί παίζοντας Hardcore και γράφοντας στίχους για family και unity. Οπότε αναγκαστικά αν θέλουν να γίνει αποδεκτή η μουσική τους από ένα απαιτητικό metal κοινό όταν παίζουν πχ με τους Napalm Death ε, πρέπει να ακούγεται και λίγο metal. Τι καλύτερο λοιπόν από το να πάρουν στοιχεία από μια κορυφαία μπάντα (Pantera) και να γράψουν απλά και προσιτά κομμάτια που όλο και κάποιο mosh pit θα προκαλέσουν. Βάλτε και λιγάκι Hatebreed στο mix (για να μην ξεχνάμε και τις Hardcore ρίζες μας) και έχετε πάνω κάτω την εικόνα του Vendetta.
Όπως έγραψα και πιο πάνω, οι απόψεις σχετικά με την αξία του Vendetta διίστανται. Προσωπικά δεν μου άρεσε καθόλου! Άλλοι όμως το άκουσαν και τρελάθηκαν. Αυτό που θα σας πρότεινα να κάνετε είναι να το ακούσετε από κάποιον γνωστό σας προτού το αγοράσετε ή έστω να ακούσετε την e-card τους στο site της Trustkill. Ελπίζω και εύχομαι σε κάτι καλύτερο την επόμενη φορα…
