Έχοντας διαλυθεί για 2 περίπου χρόνια, οι Walls Of Jericho επιστρέφουν στη ενεργό δράση με το All Hail The Dead. Αξιοσημείωτα χαρακτηριστικά αυτού του album είναι ότι στο δυναμικό τους προστέθηκε στα drums ο Alexei Rodriguez (ex-Catharsis), ενώ αυτή τη φορά επέλεξαν να κάνουν τη παραγωγή μόνοι τους.
Οι Walls Of Jericho ουσιαστικά συνεχίζουν από εκεί που σταμάτησαν με το Α Day And A Thousand Years. Κατακλυσμικό deathcore με πολλά πολλά πολλά breakdowns. Όσοι αγαπήσατε τις 2 προηγούμενες κυκλοφορίες τους τότε πολύ πιθανό να αγαπήσετε και αυτή. Ο Alexei στα drums έχει δώσει το δικό του στίγμα στη μπάντα, αφού το στυλ του είναι τελείως διαφορετικό από τον προηγούμενο drummer τους. Δυστυχώς το All Hail The Dead έχει ένα τραγικό μειονέκτημα που δεν είναι άλλο από τα φωνητικά. Δεν αναφέρομαι φυσικά στα brutal φωνητικά, γιατί όσοι έχουμε ακούσει Walls Of Jericho αναμφισβήτητα το πρώτο πράγμα που μας έκανε εντύπωση είναι η δαιμονισμένη φωνή της Candace. Σε αυτό το album επέλεξαν για κακή μας τύχη να προσθέσουν αρκετά μελωδικά φωνητικά. Όσο καλή είναι η ‘σχισμένη’ χροιά της Candace, τόσο αντιστρόφως ανάλογη είναι η μελωδική της (ακούστε το Another Anthem For The Hopeless και πείτε μου ότι δεν συμφωνείτε…) . Είναι κρίμα γιατί αμαυρώνονται οι ομολογουμένως πολύ καλές συνθέσεις του group σε κάποια κομμάτια. Ας μη γίνω απόλυτος βέβαια, το μεγαλύτερο ποσοστό του album ανήκει στα θετικά στοιχεία της μπάντας. H τρομερή δυναμική τους επισκιάζει κατά ένα μεγάλο βαθμό το προαναφερθέν μειονέκτημα.
Tο Αll Hail The Dead κινείται στα συνήθη πολύ καλά μονοπάτια των Walls Of Jericho. Αν έλλειπε ή έστω είχε περιοριστεί το πρόβλημα με τα μελωδικά φωνητικά τότε θα μιλάγαμε για μια εξαιρετική κυκλοφορία. Κάτι τέτοιες ενέργειες (τουλάχιστον σε μένα) φαίνονται σαν έλλειψη μουσικής ωριμότητας.
PS: Προς αποφυγή παρεξηγήσεων διευκρινίζω ότι δεν έχω κάποιο γενικότερο πρόβλημα με τα μελωδικά φωνητικά, απλά τα αντίστοιχα της Candace στο All Hail The Dead μου ακούστηκαν κάπως…ξεκάρφωτα.
