Οι Most Precious Blood ποτέ δεν υπήρξαν η στερεότυπη Brutal Hardcore μπάντα τύπου Born From Pain και Figure Four που θα ακολουθούσε τα μουσικά βήματα των Hatebreed. Παρουσίαζαν με μια τελείως δικιά τους προοπτική το Hardcore είτε όταν ονομάζονταν Indecision, είτε στο προηγούμενο album τους Nothing In Vain.

Το τελευταίο χρόνο το δυναμικό των Most Precious Blood δέχτηκε κάποιες σημαντικές αλλαγές. Πρώτον ήρθε καινούριος drummer. Η σημαντικότερη αλλαγή ήταν όμως ο νέος τραγουδιστής που δεν είναι άλλος από τον Rob Fusco των One King Down. Τι σημαίνει αυτό? Τα μελωδικά σημεία (ειδικά στα Quiet Pattern και Your Picture Hung Itself) έχουν βελτιωθεί σε τεράστιο βαθμό, αλλά στα σημεία που απαιτείται ‘χώσιμο’ θα προτιμήσω τον παλιό τραγουδιστή. Ο Rob μπορεί να έχει καλή φωνή, δεν διαθέτει όμως τη ‘σχισμένη’ χροιά του προηγούμενου (δυστυχώς μου διαφεύγει το όνομα). Γενικά πάντως το όλο album έχει υποστεί αρκετές αλλαγές σε σχέση με το Nothing In Vain. Πιο συγκεκριμένα, μου θυμίζει πολύ περισσότερο τις εποχές Indecision. Αν εξαιρέσουμε 2-3 αδιάφορα τραγούδια, τα υπόλοιπα πάνε μια χαρά. Πολύ δυνατές στιγμές είναι τα The Great Red Shift και Collusionist που ο καθαρός ήχος στις κιθάρες δένει τέλεια με τα groove-άτα και γρήγορα σημεία. Πιστεύω ότι είναι αδικία να παραλληλίσουμε τους Most Precious Blood με οποιαδήποτε άλλη μπάντα (εννοείται εξαιρουμένων των Indecision…) γιατί έτσι θα αδικήσουμε κάπως το τελείως προσωπικό στυλ που κατάφεραν να αποδώσουν στα 2 albums τους.

Ίσως το Our Lady Of Annihilation δεν πάει για δίσκος της χρονιάς, σε καμία περίπτωση δεν θα αφήσει αδιάφορο το μεγαλύτερο σύνολο του παγκόσμιου HxC κοινού. Προτείνεται με κλειστά τα μάτια - ειδικά σε όσους πέρασαν ώρες ακούγοντας Indecision!