Οι αμερικάνοι pennywise επιστρέφουν με τις γνωστές σκληρές τους κιθάρες και τα αντισυμβατικά τους λόγια. Τα κομμάτια καλά, με συνοχή στο γενικό σύνολο τους και στην συνύπαρξη μεταξύ τους. Δεν υπάρχει η μελωδία του αιώνα μέσα στο δίσκο, αλλά άνετα ακούγεται για να γίνει κέφι και για εκτόνωση. Ομολογουμένως 'τα χώνουν' αρκετά σκληρά στο σύστημα και πιο συγκεκριμένα στον πρόεδρο τους. Όμως, η κατάσταση είναι λίγο υπερβολική. Φτάνεις να σκέφτεσαι εάν τους πληρώνουν για να τα λένε αυτά, μήπως και αυτό είναι ένα είδος προπαγάνδας που παίζεται πάνω απ'τα κεφάλια μας με άγνωστους ακόμα σκοπούς. Ίσως βέβαια και να σοβαρολογούν οι άνθρωποι, να πιστεύουν αυτά. Πάντως, κατά γενική ομολογία, μετά το θάνατο του μέχρι τότε στα φωνητικά Jason Matthew Thirsk,to '96,ο τώρα vocalist Tim Lindberg,κάνει ότι μπορεί για να κρατήσει την σκληράδα και το χαρακτήρα του συγκροτήματος.

Πολλοί λένε πως η φωνή είναι τα πάντα και οι pennywise έχουν τελειώσει 7 χρόνια τώρα, παρ'όλα αυτά επιστρέφουν με αυτό το album,αποδεικνύοντας πως ακόμα υπάρχουν και κυριαρχούν. Το cd είναι διπλό:στο πρώτο τα καινούρια κομμάτια και στο δεύτερο ένα dvd με κομμάτια από συναυλίες, συνεντεύξεις του group και μια αφιέρωση στον Jason.Λόγος για να πάρετε το αυθεντικό:για να δείτε γραμμένο πάνω στο dvd σε σοβαρό ύφος την επιγραφή:'Μην προσπαθήσετε εσύ ή κανένας βλάκας φίλος σου να κάνετε ότι πράγμα δείχνουν μέσα τα video.Δεν γίνονται.'