Νιώθω αμήχανα.Δεν ακούω όμως λάθος.Αυτός ο δίσκος είναι η απόλυτη μουσική επανάσταση της ελληνικής ακραίας σκηνής.Πολύ απλά πράγματα.Μου πήρε πολύ καιρό για να το καταλάβω αλλά δεν γινόταν να καταλήξω κάπου αλλού.Θα σας εξηγήσω όσο πιο απλά μπορώ αυτή τη σκέψη.Πρώτα απο όλα πρέπει να πω ότι έχω δεί 2 φορές τους Sun Of Nothing live και είχα μείνει με το στόμα ανοιχτό και τις δύο φορές,και αυτό πολύ απλά γιατί πρόκειται για μία καθαρά live μπάντα.Έτσι καταφέρανε άνετα να περάσουν στο δίσκο το μοναδικό live συναίσθημα που δημιουργεί ούτως ή άλλως μια ανατριχίλα απο την πρώτη νότα(ή πρώτο feedback,χεχε).Οι Sun Of Nothing αποτελούν χωρίς πολλά πολλά την πιο απειλητική ακραία μπάντα της Ελλάδος και αν δε με πιστεύετε πηγαίνετε να τους δείτε live.Θα καταλάβετε αμέσως.
Ουσιαστικά εδώ έχουμε να κάνουμε με την πρώτη κυκλοφορία της νεοσύστατης Damaged Productions,εταιρίας που ρισκάρει και προωθεί νέα ακούσματα σαν αυτό των Sun Of Nothing.Σίγουρα οι περισσότεροι από εσάς δε τους γνωρίζετε,είναι σημαντικό να πούμε όμως τι παίζει η μπάντα και γιατί βρίσκεται στο τμήμα 'core'.Η μουσική τους ακούγεται σαν ένα τζαμάρισμα στο studio,μη νομίζετε όμως ότι έχουμε να κάνουμε με ασυνάρτητες ιδέες από εδώ και από εκεί.Τα κομμάτια είναι απίστευτα δουλεμένα και αυτό θα το καταλάβουν όσοι ακούνε Breach,Cult Of Luna,Isis,Neurosis ακόμα και Iron Monkey.Δύσκολα ακούσματα δηλαδή που κρύβουν πολύ δουλεμένες και ευλίγιστες δομές στα κομμάτια.Αυτό που με κερδίζει απόλυτα στους Sun Of Nothing είναι ότι παίζουν με χαρακτηριστική άνεση τα πάντα.Ας τα πάρουμε από την αρχή.
Ο δίσκος ξεκινάει με 13 λεπτά αδόμητου noise,που ουσιαστικά πρόκειται για άπειρο feedback που σε αποσυνθέτει.Απο κει και μετά οι Sun Of Nothing χρησιμοποιούν το slugde,το deathcore,το grindcore,το noisecore για να χτίσουν τα κομμάτια τους μέσα από τζούρες σωστά φιλτραρισμένου intelligent black metal(βλέπε Dodheimsgard,Ved Buens Ende).Υπογραμμίζω τη λέξη ΄χρησιμοποιούν' γιατί δε τα μπλέκουν όλα αυτά τα είδη μεταξύ τους αλλά τα χρησιμοποιούν σωστά για να δομήσουν τα κομμάτια τους και εκεί είναι όλη η μαγκιά.Όλα αυτά σε συνάρτηση με την πραγματικά πολύ καλή παραγωγή του Νίκου Γιαγκουδάκη(μπασσίστας και συνιδρυτής της Damaged Productions) μας κάνουν έναν από τους καλύτερους δίσκους της ελληνικής σκηνής,ο οποίος στέκεται άνετα απέναντι σε αντίστοιχες ξένες κυκλοφορίες και όχι μόνο.Βέβαια ο δίσκος όσο σκίζει από μουσικής άποψης,σε αποτελειώνει με το τρομερό packaging και το άρρωστο artwork το οποίο έχει επιμεληθεί ο Dani των Innermost .
Oι Sun Of Nothing ηχογράφησαν έναν απόλυτα σκοτεινό και επίπονο εφιάλτη που αν μη τι άλλο σε κολλάει στο τοίχο με την εκφραστικότητά του.Με τα κλασσικά όργανα(μπάσσο,κιθάρα,φωνή,drums) δημιούργησαν κάτι τελείως σκισμένο και καινούργιο για την σκηνή.Ουσιαστικά εδώ έχουμε ένα παραμορφωμένα ελεγχόμενο χάος.Μια αντιενέργεια που σε σκοτώνει ενδόψυχα.Καλώς ήρθατε.
