Η πρώτη μου επαφή με τους Βούλγαρους Last Hope ήταν πριν από περίπου 7 μήνες στη περιοδεία με τους Stampin’ Ground, ενώ είχαμε και μια μικρή συνομιλία το καλοκαίρι στο With Full Force. Στο live μου άρεσαν αρκετά, αλλά δυστυχώς εκείνη τη περίοδο δεν είχαν κυκλοφορήσει το full length τους για να σχηματίσω μια πιο σαφή άποψη. Τώρα που το κυκλοφόρησαν όμως, μόνο θετικά σχόλια μπορώ να γράψω!

Για να το ξεκαθαρίζουμε από την αρχή, οι Last Hope είναι με μεγάλα γράμματα HARDCORE! Τι εννοώ? Ακούστε τα τραγούδια τους και θα καταλάβετε: Οι συνθέσεις τους διακατέχονται από ένα τόσο πρωτόγνωρα έντονο συναίσθημα που μόνο κάποια άτομα που ζουν και αναπνέουν για το Hardcore μπορούν να αποδώσουν. Εδώ δεν θα ακούσετε ούτε τρελαμένα φωνητικά, ούτε blastbeats, ούτε τεχνικά παιξίματα, αλλά 41 λεπτά καταιγιστικού Old School Hardcore με πολλές αναφορές και στην NYHC σκηνή. Οι ίδιοι περιγράφουν τη μουσική τους ως Positive Aggression. Τα καταφέρνουν εξίσου καλά και στα mosh σημεία αλλά και στα breakdown. Το δυνατότερο στοιχείο τους θεωρώ ότι είναι οι στίχοι: Σχεδόν κάθε refrain είναι για Sing-Along στις συναυλίες, ενώ περνάει μηνύματα για διάφορα θέματα (κοινωνία, Hardcore σκηνή, προσωπική υπερηφάνεια κλπ).

Κυριολεκτικά αν δεν ήξερα ότι οι Last Hope κατάγονται από τη Sofia, θα ορκιζόμουν ότι είναι από τη Νέα Υόρκη! Αν ακούτε old school hardcore/Nyhc και δεν έχετε αποκτήσει ακόμα το My Own Way τότε έχετε διαπράξει έγκλημα. Αγοράστε το πάση θυσία!! Οι επόμενοι στίχοι του Rise And Sine αφιερώνονται σε όσους Έλληνες Hardcore-αδες δεν έχουν καταλάβει ακόμα τη σημασία του Hardcore Unity :

All Together We’ll Stay Strong
Keep The Spirit Unified
All Together We’ll Stay As One
Keep The Spirit Unified
That’s Hardcore! When friends can be together!