Απο τα πρωτα λεπτα ακροασης αυτου του cd ενιωθα ανασφαλεια και αβεβαιοτητα. Η σκεψη οτι κατι δεν πηγαινε καλα στριφογυριζε ασταματητα στο μυαλο μου. Σιγα σιγα ανακαλυψα τι εφταιγε.

Ας τα παρουμε απο την αρχη: Πρεπει να παραδεχτω οτι οι κιθαριστες παιζουν μερικα πολυ καλα riffs, ενω ο drummer ειναι τσαμπουκας αφου δεν λυπαται καθολου τις αμοιρες μεμβρανες του drum kit του! Που ειναι το προβλημα λοιπον? Ο τραγουδιστης χαλαει την προσπαθεια ολων των προαναφερθεντων! Τα φωνητικα του ειναι κατα 90% πολυ αργα ψευτο-death που δεν μου κολαγαν καθολου αφου δεν ελεγε πανω απο 3-4 λεξεις στα 10 δευτερολεπτα! Aν ο ακροατης δεν νιωσει τον συναισθηματισμο των στιχων μεσω της φωνης, τοτε ο δισκος χανει πολυ. Παρα πολυ.

Αν απαλλαγουν απο αυτο το ακρως εκνευριστικο ψεγαδι, θα εχουν να προσφερουν πολλα στο μελλον. Προς το παρον ομως...