Το ''Crystal Logic'' είναι ένα από τα αριστουργήματα αυτής του ξεχωριστού epic σχήματος. Αποτελεί το τρίτο studio album τους, μετά το πιο ροκάδικο ''Invasion'' και την super cult-ίλα ''Metal''. Ακούγοντας το παθαίνεις σοκ, αφενός γιατί είναι τέλειο και σκέφτεσαι ότι δε θα περάσει μέρα χωρίς να το ακούσεις, αφετέρου επειδή συνειδητοποιείς πόσο υπερτιμημένες είναι κάποιες άλλες epic μπάντες (ονόματα δε λέμε..). Συλλογιστείτε μόνο το γεγονός ότι η Ελλάδα ανήκει στις ελάχιστες χώρες όπου οι MANILLA ROAD είναι τόσο δημοφιλείς! Αν είσαι φίλος του heavy απορώ γιατί διαβάζεις ακόμα την κριτική και δεν έχεις πάει να το αποκτήσεις, διότι πρόκειται περί μοναδικής κυκλοφορίας, αφού, καταρχήν, οι MANILLA ROAD αποτελούν μπάντα με μοναδικό ήχο και δεύτερον, δεν επαναλαμβάνεται σε κάθε album της.
Το ''Crystal Logic'' αποτελεί το πρώτο τους και μοναδικό album με την δισκογραφική Iron Glory Records, αφού στο επόμενο διαμάντι τους, ''Open the Gates'' (του οποίου το φανταστικό εξώφυλλο, παρεπιμπτόντως, επιμελήθηκε ο Eric Larnoy), υπέγραψαν στην Dragonheart Records, απo όπου, επίσης, έφυγαν, για να επιστρέψουν στην Cult Metal Classics Records στο ''Out Of The Abyss'' (τον τελευταίο δίσκο της ''χρυσής περιόδου'' τους) υπό την επωνυμία της οποίας είχαν κυκλοφορήσει τα δύο πρώτα τους album (για το ''Mystification'', το horror album τους, εμπνευσμένο από τα διηγήματα του Edgar Allan Poe, είχαν υπογράψει στην Sentinel Steel - οι άνθρωποι θα είχαν τρελαθεί να αλλάζουν κάθε τόσο κωλοεταιρίες).
Το album γράφτηκε αποκλειστικά από τον Mark Shelton και ηχογραφήθηκε στo Miller Studio από τον Απρίλιο έως τον Ιούνιο του 1983 (long, long time ago...) , ενώ η επανακυκλοφορία του album (δηλαδή η απλή έκδοση που διατίθεται σήμερα στα δισκοπωλεία) επιμελήθηκε στα Cornerstone Studios το 1999 και κυκλοφόρησε μέσα στο 2000. Η κιθάρα του Mark Shelton πιάνει απίστευτες ταχύτητες, τα solo είναι πωρωτικά και συνδυάζονται άψογα με την χαρακτηριστικότατη, dirty φωνή του Shelton. Από το κιθαριστικό όργιο του “Flaming Metal System”, στο επιβλητικό “The Veils of Negative Existence και στον ύμνο “Dreams of Eschaton”, το “Crystal Logic” είναι άψογο και το ένα τραγούδι καλύτερο από το άλλο. Οι στίχοι είναι εμπνευσμένοι από τη μυθολογία και περισσότερο από το μύθο του βασιλιά Αρθούρου. Μάλιστα είναι γραμμένοι σε πρώτο πρόσωπο, σαν να μιλάει ο ίδιος ο King Arthur, γεγονός που κάνει το album πιο άμεσο και συγκινησιακό.
Όσον αφορά το artwork του album, το σκιτσάκι στο πίσω μέρος του booklet, που απεικονίζει ένα σκελετό με κράνος Βίκινγκ σε κόκκινο φόντο να μας χαμογελάει πονηρά, αποτέλεσε σήμα κατατεθέν της μπάντας (για αυτό και οι Manilla Road fans, όταν δουν Viking κρανίο “ηλεκτρίζονται” όπως οι Manowar fans με το σφυρί!). Kαι αφού ανέφερα το πιο επικό σκιτσάκι που έχει σχεδιαστεί ποτέ, μάθετε ότι, ναι, υπάρχει και πιο επική φωτογραφία από το εξώφυλλο του “Into Glory Ride”! Δείτε την ασπρόμαυρη (= πιο old-school δε γίνεται!!!) φωτογραφία στο booklet του ''Crystal Logic'' με φόντο το μεσαιωνικό κάστρο και τη σπαθούμπα στα χέρια του συγκροτήματος ή κάντε τον κόπο να μπείτε στο site της μπάντας www.truemetal.org/manillaroad/ και να ρίξετε μία ματιά στη σχετική photo gallery και θα καταλάβετε τι θα πει “σοβαρό” epic metal…!
Το εν λόγω album είναι το σημαντικότερο των Manilla Road διότι τότε καθιέρωσαν το μεταλλικό στοιχείο στον ήχο τους και ξέφυγαν από τις rock επιρροές του παρελθόντος. Στις επόμενες κυκλοφορίες τους, μάλιστα, επέλεξαν πιο ωμό ήχο και περισσότερο thrashy παίξιμο, ιδιαίτερα στα drums (o Rick Fisher αποχωρεί μετά το ''Crystal Logic'' και στο σχήμα εισχωρεί ο Randy ''Thrasher'' Foxe). Το κυριότερο χαρακτηριστικό, όμως, αυτού του δίσκου (αλλά και σχεδόν ολόκληρης της δισκογραφίας τους) είναι το δυνατό επικό συναίσθημα που ξεχειλίζει και μας διαβεβαιώνει ότι οι MANILLA ROAD γουστάρουν αυτό που κάνουν και για αυτό το λόγο, άλλωστε, παραμένουν μέχρι σήμερα σοβαροί, σεμνοί και αφοσιωμένοι. Δεν επιδεικνύουν φουσκωμένα μπράτσα, αλλά τέτοιο ψυχικό σθένος που εύχεσαι να είχες το μυθικό Excalibur στα χέρια σου και να άρχιζες να πετσοκόβεις! Και μπορεί ούτε οι ίδιοι να το κρατούν, αλλά, πιστέψτε με, η κιθάρα του Shelton είναι πιο ''κοφτερή'' κι από δέκα Excalibur.
Εξάλλου Heavy Metal Is Life, όπως λένε και οι στίχοι του ομώνυμου κομματιού!
