Για τους ελάχιστους που υπάρχει πιθανότητα να μην γνωρίζουν, οι MELVINS είναι το δημιούργημα του Buzz Osbourne (FANTOMAS). Σχηματισμένοι το 1985 στο Aberdeen, πόλη επίσης των Kurt Cobain (ο οποίος μάλιστα έχει κάνει μέρος της παραγωγής και έχει παίξει additional guitars και percussion στο παλιότερό τους, “Houdini”) και Chris Novoselic των NIRVANA, και με το ντεμπούτο τους ”Gluey Porch Treatments” να ανοίγει επίσημα μία 20ετία ανωμαλίας, οι MELVINS είναι η μπάντα που θα διχάσει τον ακροατή και τον αρθρογράφο όσον αφορά στην κατάταξή της σε κάποιο συγκεκριμένο μουσικό ύφος.
Το ”Houdini” είναι μάλλον χωρίς αμφιβολία το ”Black Album” των MELVINS. Η επιλογή του ”Stoner Witch” όμως για το In Memory, κρίνεται μάλλον σκόπιμη μιας που με ενός μόλις έτους διαφορά από το προαναφερθέν, είναι μάλλον ό,τι πιο ώριμο έχουμε ακούσει ποτέ από αυτούς.
Κι εξηγούμαι: Το “Stoner Witch” είναι ένα αμάλγαμα SABBATH-ικού post-punk και Seattle ήχου μπασταρδεμένο με catchy classic rock νύξεις. Εμπλουτισμένο πάντα με τα –το λιγότερο, συγκλονιστικά- φωνητικά του ”King Buzzo” και το ισοπεδωτικό drumming του Dale Crover (drummer και των OBSESSED του doom legend, Scott “Wino” Weinrich), το 2ο σε σειρά δημιούργημα των Melvins για το 1994 είναι μία “κλωτσιά στα πλευρά”. Όσον αφορά στην παραγωγή είναι αυτό που θα λέγαμε “ιδανική” και με τον όγκο και την διαύγειά της πραγματικά απογειώνει το τελικό αποτέλεσμα του δίσκου!
Πιο αναλυτικά: Ο δίσκος ανοίγει με το βαρύ κι ασήκωτο “Skweetis”, για να ακολουθηθεί από μία νοερή “τριλογία” κλασσικών Melvins κομματιών πριν πέσει μια και καλή μέσα στην λάσπη! Από εκεί και πέρα έχουμε το συναισθηματικά φορτισμένο, εμβατηριακό “Roadbull” ως μια γεύση θλίψης από το mr Bungle-ιακό και συνάμα Tool-ιακά μονότονο “Goose Freight Train” που ακολουθεί ρίχνοντάς σε, σε κατάθλιψη λίγο πριν το doomy “At The Stake” αρχίσει να σε πατάει με μίσος στο κεφάλι. Η συνέχεια όμως είναι ακόμα πιο ανατριχιαστική, με τα 3,5 λεπτά θορύβου του “Magic Pig Detective” που καταλήγουν σε 2 λεπτά αλήτικου art-punk για να ακολουθηθούν τελικά από το ψυχανώμαλα καθησυχαστικό “Shevil” και το –για εμένα high-light του δίσκου- 2λεπτο καρα-tensive, instrumental “June Bug”. Τέλος σε αυτό το recital ανωμαλίας βάζει βίαια το 9λεπτο ambient-o-ειδές “Lividity” με 30 δευτερόλεπτα λευκού θορύβου και την φράση “Hey what do you mean? My lungs are fine!”.
Κλείνοντας το CD player μαζεύεις τα κομμάτια του, αλεσμένου από την παράνοια, μυαλού σου και σκέφτεσαι λίγα ακόμη δευτερόλεπτα πριν αποφασίσεις αν θέλεις να μισήσεις ή να αγαπήσεις την τόσο ιδιαίτερη μουσική των MELVINS. Μέχρι τότε τα riffs του Buzz κάνουν ένα ακόμη κυκλικό ταξίδι στο μυαλό σου και σε ωθούν προς την τόσο προφανή κατεύθυνση: Την απόκτηση της υπόλοιπης δισκογραφίας τους. Το “Stoner Witch” είναι ένα masterpiece από τα πολύ λίγα που μπορούν να με φέρουν σε τέτοια συναισθηματική κατάσταση και που όποτε ακούω ανακαλύπτω κάτι νέο. Ευτυχώς που στις In Memory δισκοκριτικές δεν μπαίνει βαθμολογία γιατί μια κλίμακα από το 1 μέχρι το 10 είναι μάλλον ελλιπής για να βαθμολογήσεις αυτό το λαξευμένο στην πέτρα της σχιζοφρένειας αριστούργημα… Απλά τέλειο!
