Οι Σουηδοί In Flames, αποτελούν πλέον μια από τις σημαντικότερες (αν όχι τη σημαντικότερη) μπάντα στο χώρο που ονομάζουμε Σουηδικό death metal και προσωπική αδυναμία εδώ και πολλά χρόνια. Η επιρροή τους σε πιο σύγχρονες μπάντες τεράστια (Nightingales, Amon Amarth και τόσοι άλλοι που κάνουν τα πρώτα βήματα στο συγκεκριμένο χώρο). Μαζί με τους Dark Tranquillity θεωρούνται-και όχι άδικα- τα μεγαλύτερα ονόματα του είδους. Πλεόν είναι πασίγνωστοι, headliners σε πολλά φεστιβάλ και φυσικά και στο δικό μας Open Air τη δεύτερη μέρα.
Πώς ξεκίνησαν όμως όλα αυτά; Και ήταν τόσο εύκολο; Μάλλον όχι. Ψυχή των In Flames, είναι ο κιθαρίστας και δημιουργός εκείνη την εποχή των Hammerfall, Jesper Strombland και πιο σταθερό και μόνιμο μέλος των Σουηδών από την πρώτη μέρα μέχρι σήμερα. Οι In Flames από τη μέρα που δημιουργήθηκαν είχαν πολλά προβλήματα με το line-up τους. Κυκλοφόρησαν το πρώτο δίσκο τους με πολλούς guest μουσικούς, οι οποίοι βέβαια μόνο άσχημα δεν τους έπεσαν. Ονόματα όπως ο Mikael Stanne και Anders Jivarp (Dark Tranquillity), Anders Iwers (Tiamat), Daniel Erlandsson (Arch Enemy), είναι ονόματα που πέρασαν από τους In Flames και βοήθησαν στην ηχογράφηση της παρθενικής τους κυκλοφορίας, “Lunar Strain” κι ενός μίνι cd “Subterranean”, το 1994 και τα δύο. Οι βάσεις είχαν μπεί, υπογράφουν στη Nuclear Blast και επιτέλους γίνονται για πρώτη φορά ολοκληρωμένο συγκρότημα με την προσθήκη του ατόμου που άλλαξε κατά πολύ την εικόνα της μπάντας, του Anders Friden στα φωνητικά και του Bjorn Gelotte στα τύμπανα. Όλα είναι έτοιμα λοιπόν και οι In Flames μπαίνουν στο studio. Η σύνθεση της εποχής ήταν: Anders Friden (φωνητικά), Bjorn Gelotte (drums), Jesper Stromblad (κιθάρα), Glenn Ljungstrom (κιθάρα) και Johan Larsson (μπάσο). Έτος 1995… αποτέλεσμα; Η δισκάρα ονόματι “The Jester Race”!
Πρόκειται για ένα δίσκο ορόσημο για τον μετέπειτα ήχο του σουηδικού death. Κύριο χαρακτηριστικό, οι τρομερά μελωδικές κιθάρες και τα ιδιαίτερα φωνητικά του Anders. 10 κομμάτια, όλα ένα κι ένα. Παραγωγή ιδανική για πρώτη δουλειά σε μεγάλη εταιρία, από τον Frendrik Nordstrom. Λυρικότατες κιθάρες, ξεσπάσματα με blastbeats και ξέφρενα riffs, περάσματα με ακουστικές κιθάρες, φοβερές φωνητικές γραμμές και πανέξυπνες ενώσεις σημείων. Πράγματα που αργότερα θα γίνουν οι βάσεις για την εξέλιξη του είδους και σήματα κατατεθέν στις επόμενες δουλειές των In Flames. Το συνθετικό μεγαλείο των In Flames ξεδιπλώνεται για πρώτη φορά στο έπακρο. Ο Anders Friden δίνει τα πρώτα δείγματα γραφής και είναι η πρώτη απόδειξη ότι δικαίως θεωρείται απ’ τους καλύτερους frontmen και ερμηνευτές του είδους.
Δίσκος που σε καθηλώνει από την έναρξη του “Moonshield”. Κι από ‘κεί αρχίζει το σόου. Ποιο κομμάτι να πείς ότι δεν είναι καλό; Μήπως το instrumental έπος, το “The Jester’s Dance”; Το καταιγιστικό και συνάμα τόσο μελωδικό “Artifacts Of The Black Rain”; Η υπερκομματάρα του δίσκου, το “The Jester Race” με την καλύτερη και μελωδικότερη εισαγωγή που έχουν γράψει ποτέ οι Σουηδοί; Ή το “Dead Eternity” που σε κάνει να κοπανάς το κεφάλι σου σαν τρελός από την αρχή ως το τέλος μία με τα blastbeats και μία με το "κουπλέ" δυναμίτη; Όλα είναι το λιγότερο πολύ καλά κομμάτια και θα μπορούσαν τα περισσότερα να είναι σε οποιοδήποτε best of σκεφτόντουσαν να βγάλουν κάποτε με στιγμές απ’ όλη τη δισκογραφία τους.
Αν οι In Flames είναι τώρα τόσο γνωστοί, θεωρώ ότι καλλιτεχνικά οφείλεται σ’ αυτό το δίσκο και όχι στα “Colony” και “Whoracle” που το ακολούθησαν παρ’ όλο που αυτά είχαν μεγαλύτερη εμπορική επιτυχία. Η πραγματική αξία ενός δίσκου όμως δεν είναι οι πωλήσεις μόνο. Κυρίως είναι η επιρροή του. Έτσι οι εν λόγω δίσκοι μάλλον δεν είναι ικανοί να συγκριθούν με το “The Jester Race”. Αν κάποιος δίσκος τους είναι σχεδόν ισάξιος, είναι μόνο το επίσης αριστουργηματικό “Clayman”. Που είναι ίσως και το κύκνειο άσμα της “Jester Race” εποχής. Γιατί τα επόμενα “Reroute To Remain” και “Soundtrack To Your Escape” έχουν χαράξει ένα νέο μουσικό δρόμο γι’ αυτούς.
Για όσους δεν έχουν επαφή λοιπόν με αυτή τη δισκάρα-κειμήλιο για το μελωδικό σουηδικό death, σημειώνουμε ότι κυκλοφορεί και μια έκδοση μαζί με το mini-cd που το ακολούθησε, το “Black Ash Inheritance” (1997) που έχει 2 κομμάτια που κόπηκαν από το “Jester” (“Goliaths Disarm Their Davids” και “Gyroscope”), μια ακουστική έκδοση με κλασσικές κιθάρες, που είναι ένα medley από σημεία του “Artifacts Of The Black Rain” και “Dead Eternity” από το “The Jester Race”, και μια ζωντανή ηχογράφηση του “Behind Space”, ενός από τα καλύτερα κομμάτια της πρώτης δουλειάς των Σουηδών, “Lunar Strain”. Αξίζει και με το παραπάνω...
Εν κατακλείδι, το 'Jester Race' αποτελεί το δίσκο που επηρρέασε περισσότερο απ’ όλους τον ήχο του Σουηδικού death τη δεκαετία του '90 και τον έφερε εδώ που είναι σήμερα. Μετά τα μεγαθήρια και ουσιαστικούς εκκινητές του είδους, όπως οι Dark Tranquillity (με το “The Gallery” κυρίως), Dissection (έστω και στην πιο black μορφή του… άλλωστε σουηδικό death-black metal είχε ξεκινήσει να λέγεται το είδος) και φυσικά τους αδικοχαμένους At The Gates (αγοράστε το φοβερό “Slaughter Of The Soul”), οι In Flames με το “The Jester Race”, πήραν ό,τι χρειαζόντουσαν από αυτούς, έβαλαν τις δικές τους ικανότητες και δημιούργησαν ένα τελείως προσωπικό ύφος το οποίο πήρε τη σκηνή αυτή ακόμα παραπέρα και ευθύνεται για την μεταγενέστερη επιτυχία της....
