Πάει ο παλιός ο χρόνος...ας γιορτάσουμε παιδιά...ήρθε ο νέος με τα δώρα, με τραγούδια και χαρά. Ο περσινός χρόνος, η μαύρη αλήθεια είναι, ότι δεν ενθουσίασε το μεταλλικό κοινό με πολλές αξιομνημόνευτες κυκλοφορίες. Μάλλον όλοι θα θυμόμαστε το 2010 για τον θάνατο ενός δικού μας ανθρώπου, του Ronnie James Dio αλλά και για την BIG 4 περιοδεία, που πέρασε και από το Ελλαδιστάν. Καλή μουσική πάντα κυκλοφορεί, όμως και η συντακτική ομάδα του Avopolis Metal με απόλυτη νηφαλιότητα κοιτάει πίσω και παρουσιάζει στους φίλους του ένα πλούσιο BEST OF LAST YEAR.

GRAND MAGUS
Hammer of the North

Με τεράστια διαφορά, το καλύτερο album της χρονιάς που πέρασε. Δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψουν το επίτευγμα των GRAND MAGUS. Μια ομοβροντία από όλα εκείνα τα μπαρουτοκαπνισμένα όπλα του παραδοσιακού heavy metal. Για τρίτο συνεχόμενο album, συνεχίζεται η μαζική παραγωγή ύμνων, δίνοντας μου το δικαίωμα να μιλήσω για ένα έφηβο ιερό τέρας της μουσικής μας.

Αλέξανδρος Τοπιντζής

TRIPTYKON
Eparistera Daimones

Για κάτι που φημίζεται ο κύριος Tom Gabriel Fischer είναι η συνθετική του τόλμη. Κι αν το “Monotheist” μας αναστάτωσε, απλώνοντας τα μακάβρια πλοκάμια του σε ανεξερεύνητες περιοχές του νου και της φαντασίας μας, το “Eparistera Daimones” είναι αντάξιο του προκατόχου του. H μονοθεϊστική συνταγή του heavy/doom riffin’, των φλεγματικών φωνητικών του Warrior και της gothic/black ατμόσφαιρας είναι εθιστική. Όσοι χάιδεψαν χορτασμένοι τις κοιλιές τους με το τελευταίο album των CELTIC FROST, θα φάνε το “Eparistera Daimones” σαν επιδόρπιο.

Μαρία Μερίκα

ROTTING CHRIST
Aealo

Οι εθνικοί μας stars στο χώρο του metal κατάφεραν με το τελευταίο τους πόνημα να επανατοποθετήσουν στα μυαλά μας, τη τεράστια σημασία της προσπάθειας για δημιουργία ενός album που θα ξεφεύγει από τα συνηθισμένα στεγανά. Η μουσική πρωτοτυπία και η γενικότερη εξέλιξη από το “Theogonia” και ύστερα (...πέρασαν κιόλας 23 χρόνια καριέρας), θέλει μεγάλα “φρύδια” για όποιον επιχειρήσει να το πράξει και να πάρει τα ενδεχόμενα ρίσκα που θα προκύψουν.

Γιώργος Κατσαΐτης

KVELERTAK
Kvelertak

Κυρίες, κύριοι και αγαπητά παιδιά, το ομώνυμο ντεμπούτο των KVELERTAK δεν είναι απλά ακόμα ένα καλό album, αλλά είναι η αποκάλυψη της χρονιάς. Ακόμα μαζεύω τα μυαλά μου από τον απέναντι τοίχο και προσπαθώ να συνέλθω από την κατραπακιά που έφαγα. Ντουβρουτζάς κανονικός, που λένε και στο χωριό μου! Punk, black metal, hardcore, κλασσικά hard rock περάσματα, συνδυασμένα όλα τόσο ιδανικά, που το αποτέλεσμα εκλύει ενέργεια μεγαλύτερη από σύντηξη πυρήνων, ενώ ταυτόχρονα ακούγεται πιο φρέσκο και από τσιπούρα που σπαρταρά σε δίχτυα ψαρά. Συνίσταται σε όλους, εκτός από πάσχοντες από αυχενικό σύνδρομο και όσους έχουν βεβαρημένο καρδιακό ιστορικό…

Μπόγρης Θανάσης

CATHEDRAL
The Guessing Game

Το πολυετές δισκογραφικό παρελθόν των «με όνομα βαρύ σαν ιστορία» CATHEDRAL, κάθε άλλο παρά κώλυμα αποτελεί για την έμπνευση και την εξέλιξη τους. Εν έτει 2010, μας παρέδωσαν ένα δημιούργημα “σπαρταριστό”, σαν hipp-ικο μανιφέστο, σβησμένο με την doom φινέτσα τους και δοσμένο με ποιητικούς στίχους. Η αλήθεια βρίσκεται στα 70’s.
Μπρος πίσω!

Μαρία Μερίκα

OVERKILL
Ironbound

Βρήκα κανονικά το μάστορά μου με τούτο το δίσκο και δίχως φόβο και πάθος, δηλώνω ευθαρσώς πως είναι ίσως ο καλύτερος που έχει βγει από μπάντα του thrash ιδιώματος, τα τελευταία χρόνια. Οι βετεράνοι από το New Jersey βάζουν απλόχερα στη μαρμίτα την 30ετή τους εμπειρία, το feeling της περιόδου 1989-91, τα κλασσικά χαρακτηριστικά που όλοι αγαπήσαμε σε αυτούς και εξαπολύουν ανηλεή επίθεση, με αποδέκτες όλους όσους πατήσουν ανυποψίαστοι το “play”. Προσωπική εκτίμηση: Oι φίλτατοι Verni και Ellsworth έκαναν τους κυρίους Hetfield, King και Hanneman να φαίνονται σαν Seat κόντρα σε Saab…

Μπόγρης Θανάσης

DECREPIT BIRTH
Polarity

Ίσως πολλοί να προσπέρασαν το “Polarity” σαν άλλη μια brutal death metal κυκλοφορία της σειράς από αυτές που δεν έχουν κανένα ουσιαστικό αντίκτυπο στην πορεία της σκηνής. Ακούγοντας το όμως με περισσότερη αναλυτική διάθεση αντιλαμβάνεσαι το πόσο πλούσιο και γεμάτο από «μουσική» είναι, όπως επίσης και το αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι οι DECREPIT BIRTH είναι μια ε-κ-π-λ-η-κ-τ-ι-κ-ή μπάντα.

Θανάσης Αδαμαντόπουλος

ATHEIST
Jupiter

Ή «Η περί του άθεου αυταπάτη» με άλλα λόγια. Αυταπατώνται όσοι νόμιζαν ότι οι ATHEIST εν έτει 2010 και μετά από 17 χρόνια σιωπής δεν έχουν να επιδείξουν κάτι αξιόλογο. Όπως επίσης αυταπατώνται και όσοι έμειναν κολλημένοι στα αριστουργήματα του παρελθόντος και αναμένουν κάτι ανάλογο. Αν καταφέρεις να παρακάμψεις τα κάθε λογής διλλήματα και τους όποιους ενδοιασμούς τότε θα ευχαριστηθείς το “Jupiter” όπως του αρμόζει. Καλώς ήλθατε σε ένα νέο “άθεο” κόσμο.

Θανάσης Αδαμαντόπουλος

A FOREST OF STARS
Opportunistic Thieves Of Spring

Ο ερχομός του φετινού καλοκαιριού μας επιφύλασσε ένα δίσκο που ήταν φτιαγμένος για να ακουστεί με το τέλος αυτού. Το κουιντέτο, στο διάδοχο του εξαιρετικού προ διετίας “Corpse Of Rebirth”, δε δίστασε να προχωρήσει αρκετά βήματα μπροστά τη μουσική του, δίνοντας περισσότερο χώρο στο βιολί, κρατώντας τις black metal κιθάρες και φωνητικά, παραδίδοντας μας το ηχητικό ισοδύναμο μιας βικτωριανής παράστασης γεμάτης αυθεντικό βρετανικό κυνισμό. 72 λεπτά μετά το πάτημα του play, το πρώτο που συνειδητοποιείς είναι ότι το black metal δεν σταματά ποτέ να εκπλήσσει.

Χρήστος Πολίτης

DEATHSPELL OMEGA
Paracletus

Στο κλείσιμο της τριλογίας που ξεκίνησε το 2004, οι Γάλλοι (με Φινλανδική φωνή) οδηγοί της black metal αμαξοστοιχίας στα 00’s αποφεύγουν πανέξυπνα να συνεχίσουν στο υπερηχητικό avant-garde μοτίβο του “Fas Ite” και επιλέγουν να χτίσουν πάνω στο μεγαλειώδες “Chaining The Katechon” εισάγοντας σε καίρια σημεία πικρόχολες μελωδίες που υπνωτίζουν ύπουλα τον ακροατή στη δίνη μιας αιρετικής, θρησκευτικής αναζήτησης. Δεν ξέρω για εσάς, αλλά εγώ όποτε «σβήνει» η υπέροχα επική μελωδία του “Apokatastasis Panton” δήλωνω έντρομος για το “δύναται” να ακολουθήσει.

Χρήστος Πολίτης

LIS ER STILLE
The Collibro

Πολλές φορές, όταν ακούς την πρώτη νότα από ένα δίσκο αυτόματα προκαταβάλλεσαι για τη συνέχεια. Όλα τα συναισθήματα που θα ακολουθήσουν κατά την ακρόαση του σου έρχονται νωρίτερα από το κανονικό (…ή μήπως αναδρομικά από τις προηγούμενες φορές;) και σου μαυρίζουν λιγάκι τη διάθεση. Και ξεκινάς το ταξίδι μέχρι την τελευταία νότα. Όταν ένιωσα αυτά ακριβώς με τις ψαλμωδίες του εναρκτήριου “All The Blood”, ήμουν πια σίγουρος...

Μάνος Πατεράκης

HIGH ON FIRE
Snakes For The Divine

Το πραγματικά μεγάλο επίτευγμα των HIGH ON FIRE δεν είναι κάποιος μεμονωμένος δίσκος τους, αν και κάθε δημιούργημα τους θα μπορούσε να σταθεί μόνο του ως το peak κάποιας άλλης μπάντας. Είναι το μεγάλο σερί εξαιρετικών δίσκων που έχουν γράψει. Η ουσία είναι ότι έκαναν το πέντε στα πέντε. Αυτό που κρατάμε από την εν λόγω κυκλοφορία είναι ότι προστέθηκαν ακόμα οκτώ τραγούδια για τις HIGH ON FIRE playlists μας, κάτι που είναι μεγάλη υπόθεση στις, πενιχρές από μουσική με πηγαία οργή, μέρες μας.

Μάνος Πατεράκης

INNERWISH
No Turning Back

Οι INNERWISH είναι ένα ελληνικό συγκρότημα και ναι, μπαίνει στα καλύτερα της χρονιάς. Πρώτον επειδή στηρίζουμε την ελληνική metal σκηνή και δεύτερον γιατί θα ήταν ατόπημα να τους αποκλείσουμε με αυτό το album που κυκλοφόρησαν. Μπορεί να ονομάζεται “No Turning Back’’, αλλά η επιστροφή σε γνώριμα, επιτυχημένα μονοπάτια ποτέ δεν κατακρίνεται. Το λιγότερο που έχουμε να κάνουμε είναι να χαιρόμαστε, γιατί και στην έρμη Ψωροκώσταινα υπάρχουν groups που το ξέρουν το τόπι.

Χρήστος Δουλγεράκης

VOLBEAT
Beyond Hell/Above Heaven

Έχω βαρεθεί να εξυμνώ αυτό το συγκρότημα. Σε φίλους, γνωστούς και αγνώστους. Χαίρομαι που είχα την ευκαιρία να έρθω σε επαφή με την μουσική τους και να συνεχίζω να το πράττω και με το “Beyond Hell/Above Heaven’’. Οι VOLBEAT έχουν καταφέρει να ενώσουν επιτυχώς το μπιφτέκι με τη σοκολάτα, την γραβάτα με τις παντόφλες και τον Elvis με το heavy metal. Μπορεί να μην συμμετέχουν στο Μaster Chef, αλλά χαίρουν παγκόσμιας αποδοχής και λατρείας. Τρέμε κόσμε. Οι τρελο-Δανοί είναι εδώ και παρασέρνουν τα πάντα στο διάβα τους.

Χρήστος Δουλγεράκης

BURZUM
Belus

Μουσική-επιστροφή σε ότι μας έκανε να υποκλιθούμε. Ο δίσκος σε πάει πίσω στο πρωτόλειο black metal της Νορβηγίας, χωρίς να γίνεται γραφικός. Επιστροφή στα έγχορδα, τα οποία είχε αποποιηθεί, στα μακρόσυρτα riffs και στις εναλλαγές στα tempos. Με την παραγωγή να είναι από τις καλύτερες που είχε ποτέ, το album δίνει σε κάθε νέα ακρόαση και κάτι καινούριο. Ηχητικά υποστρώματα, κρυμμένες φωνές, κιθάρες. Όσο το ακούς βρίσκεις και κάτι. Ο Λύκος επέστρεψε...

Λάμπρος Σμυρνώφ

ARRYAN PATH
Terra Incognita

“Τεράστιος” δίσκος που συνδυάζει άψογα τον επικό ήχο με το λυρισμό, με μια φανταστική φωνή να ντύνει αυτό το κομψοτέχνημα. Από το πολλά υποσχόμενο συγκρότημα του ντεμπούτου μεταμορφώθηκαν σε μπάντα από την οποία δεν ελπίζεις σε μια καλή επόμενη κυκλοφορία, την απαιτείς…! Υπερ-έπη όπως τα “Cassiopeia”, “Molon Lave” και “Minas Tirith” σπάνια τα συναντάς μαζεμένα σε ένα μόνο δίσκο…

Γιώργος Θεοφανόπουλος

ENFORCER
Diamonds

Με τις N.W.O.B.H.M. επιρροές να έχουν πάρει τα ηνία, σε σύγκριση με το περισσότερο speed-αριστό ντεμπούτο, αυτά τα αμούστακα αγόρια κατάφεραν να πιάσουν το συναίσθημα μιας μουσικής που μεσουρανούσε πριν καν γεννηθούν, αποδίδοντάς τη με περίσσιο πάθος που μετουσιώνεται σε μοναδικές συνθέσεις. Ένας δίσκος με τεράστιες ποσότητες συσσωρευμένης ενέργειας που εξαπολύονται σε όλο τους το μεγαλείο στα καταπληκτικά live που δίνουν.

Γιώργος Θεοφανόπουλος

KNUT
Wonder

Σε έναν metal κόσμο που δείχνει να αναπολεί τις εποχές που ήταν τσακωμένος με την εξέλιξη, οι KNUT δεν είναι η μπάντα που θα απολαύσει την λατρεία (...και τα φράγκα) των μαζών. Ούτε καν αυτών που είχαν αρχικά γοητευθεί από τις κοσμοϊστορικές ανακατατάξεις της σκληρής μουσικής την προηγούμενη δεκαετία αλλά τελικά κατέληξαν να ακούν μουσική “εκ του ασφαλούς”. Αυτό δεν μοιάζει να απασχολεί όμως τους Ελβετούς που στο “Wonder” πετυχαίνουν τον τέλειο συνδυασμό μαθηματικοποιημένου χαμού, ατμοσφαιρικής βαρύτητας και χασιματικής noise τσαχπινιάς. Και αν αυτά δεν σας είναι αρκετά, τολμώ να πω ότι μάλλον είναι καλύτερο και από το “Challenger”. Ικανοποιήθηκες τώρα;

Θανάσης Χατζόπουλος

ENSLAVED
Axioma Ethica Odini

Δύο χρόνια μετά το “Verdebrae” οι Νορβηγοί έδωσαν άλλο ένα ρεσιτάλ καλού progressive black metal με το “Axioma Ethica Odini”. Πολλοί απογοητεύτηκαν και ήθελαν πισωγύρισμα στο στυλ που τους είχαμε γνωρίσει στην αρχή της καριέρας τους. Οι τελευταίοι δε νομίζω να έμειναν παραπονεμένοι. Αντιθέτως το πάντρεμα της Νορβηγικής μαυρίλας με το πιο σύγχρονο και ώριμο progressive ήχο καλά κρατεί και ελπίζουμε για ακόμα καλύτερα από μια συνεχώς εξελισσόμενη μπάντα.

Περικλής Καπόγιαννης

PAIN OF SALVATION
Road Salt Part One

Κάποτε νόμιζα ότι οι Σουηδοί δεν είχαν επιρροές. Πίστευα ότι ο Gildenlow ήταν ένα ξωτικό παρόμοιο με τον Ian Anderson. Φαντασιωνόμουν ότι οι P.O.S. θα έφταναν αργά ή γρήγορα στην καταξίωση της μάζας. Ακούγοντας το “Road Salt Pt.1” συνειδητοποιώ ότι η μελέτη περίπτωσης “Pain Of Salvation” απαιτεί την καθολική χρήση του εγκέφαλου μου για να καταφέρω να προβλέψω την επόμενη κίνηση των Σουηδών. Και αυτό ακριβώς σημαίνει prog…

Αλέξανδρος Τοπιντζής