Στα πλαίσια του αποκλεισμού προκαταλήψεων για το ελληνικά παραγόμενο hard rock, το Avopolis Metal συνάντησε και μίλησε με δύο από τα μέλη των DANGER ANGEL, του συγκροτήματος που έχει ταράξει τα ύδατα στην ελληνική σκηνή με τον πρόσφατο ομότιτλο δίσκο του. Μιλάμε φυσικά για τους Ethan Chionos (guitar) και Rudy Rallis (bass), οι οποίοι μας μίλησαν για όλα όσα αφορούν τα νεότερα αλλά και…παλαιότερα στο group και ίσως ως ένα σημείο ξεδιάλυναν πολλά για το που οφείλεται η επιτυχία του album και της μπάντας.

Καλησπέρα παιδία! Ελπίζω να είστε άνετα ώστε να ξεκινήσουμε.

E.C.: Καλησπέρα και σε σένα!
R.R.: Hello!

Danger Angel λοιπόν. Νέο συγκρότημα στα ελληνικά δεδομένα. Πως προέκυψε το όνομα αυτό;

E.C.: Λοιπόν το όνομα βγήκε τελείως αυθόρμητα. Είχαμε βγάλει ένα παλιό όνομα ''Blackout'', όμως κάποια στιγμή είδαμε ότι ήταν πιασμένο. Οπότε ενώ λέγαμε τι να κάνουμε, πρότεινα το όνομα και άρεσε στα παιδιά κυρίως η αντίθεση Danger-Angel και έτσι έμεινε.

Μάλιστα. Γνωριζόσασταν μεταξύ σας στο παρελθόν; Είχατε κάποιο άλλο project κάποιοι από το group;

E.C.: Μεταξύ μας με τον Rudy όχι. Όσο για τους υπόλοιπους, εγώ με τον Αντώνη (Βενιέρης - drums) γνωριζόμασταν από παλιά, όπως και ο Σπύρος (Φουσσέκης - guitar) με τον Αντώνη, ο Γιώργος (Λιγνός - keys) ήρθε μετά και ο Μηνάς (M.T. - vocals) τώρα στο τέλος.

Και έτσι φτάνουμε στο debut album σας. Πότε ξεκίνησαν οι ηχογραφήσεις;

E.C.: Ήταν το 2006. Βασικά ήταν το 2005 που ξεκινήσαμε. Γράψαμε 4 κομμάτια demo, με την πρώτη σύνθεση, και μετά μπήκαμε στο studio να ηχογραφήσουμε, αφού είχαν γίνει κάποιες αλλαγές. Από τα πρώτα μέλη είχε φύγει ο drummer και η bass-ίστρια, μετά ήρθε ο Αντώνης για να βοηθήσει αλλά στην πορεία κόλλησε και στη συνέχεια, όταν ήταν να ηχογραφηθεί το μπάσο, είχαμε έναν bass-ίστα που δεν μπορούσε να ανταπεξέλθει και έτσι βρήκαμε τον άρχοντα του τετράχορδου (γέλια!!).

Είστε ικανοποιημένοι από το αποτέλεσμα που προέκυψε;

R.R.: Απολύτως. Δεν νομίζω ότι θέλουμε να κάνουμε κάποιες αλλαγές σε αυτό που προέκυψε, γιατί πραγματικά τα κομμάτια τα έχουμε ακούσει άπειρες φορές και είμαστε πολύ ικανοποιημένοι.

Δηλαδή δεν θα θέλατε να αλλάξετε απολύτως τίποτα αν γυρίζαμε πίσω το χρόνο τώρα;

R.R.: Η μόνη αλλαγή που προφανώς θα θέλαμε να κάνουμε είναι να πει ο νέος τραγουδιστής τα κομμάτια. Το τυπικό δηλαδή.

Από τα credits του album βλέπω ότι ο main songwriter είσαι εσύ Ethan. Είχες γράψει κάποια από τα κομμάτια παλαιότερα ή είναι όλα ''νέας κοπής'';

E.C.: Είχαμε γράψει το ένα κομμάτι από παλιά, το ''Hangover'', και μετά γράφτηκαν άλλα δύο με την πρώτη σύνθεση του group. Μετά μπήκαμε στη διαδικασία να ξεκινήσουμε ηχογραφήσεις, μπήκαμε και στο τρυπάκι ότι πάμε να γράψουμε ένα album και ξεκινήσαμε και γράψαμε και όλα τα υπόλοιπα.

Ποιο είναι το αγαπημένο σας κομμάτι από το album;

R.R.: Προσωπικά εμένα είναι το ''Runaway Angel''.
E.C.: Εγώ δεν μπορώ να πω κάποιο συγκεκριμένο. Όλα έχουν το trigger τους. Αν έπρεπε να διαλέξω θα έλεγα το ''Hangover'' για συναισθηματικούς λόγους μιας και είναι αυτό που έγραψα πιο παλιά.

Εγώ πάντως θα συμφωνήσω με τον Rudy. Προτιμώ το ''Runaway Angel''. Πάμε τώρα στον Jeff Scott Soto. Πως είναι να ηχογραφείς με ένα μεγάλο όνομα; Στην δεδομένη περίπτωση με τον Soto;

R.R.: Είναι μία τεράστια εμπειρία. Ειδικά για τα ελληνικά δεδομένα είναι τεράστιο πράγμα αυτό που συνέβη.
E.C.: Βασικά οι ηχογραφήσεις με τον Soto δεν έγιναν εδώ. Ηχογραφήσαμε εμείς το κομμάτι, του το στείλαμε, το άκουσε, του άρεσε, έγραψε τα φωνητικά, μας το έστειλε πίσω και έτσι έγινε αυτή η συνεργασία. Πλέον όλα έτσι γίνονται.

Αφού λοιπόν η πρώτη φορά που παίξατε μαζί ήταν στις 20/2/2010 στη συναυλία στο ''Όνομα του Ρόδου'' και στις πρόβες, πείτε μου πως ήταν η εμπειρία σε αυτές τις στιγμές.

E.C.: Το να παίζεις τα κομμάτια που ακούς και γουστάρεις τόσα χρόνια μαζί με αυτόν που τα έχει βγάλει είναι πολύ δελεαστικό και πολύ…wow! Περάσαμε πάρα πολύ καλά. Ο άνθρωπος ήταν εκπληκτικός, πολύ χαβαλές και πολύ σοβαρός, εκεί που πρέπει.
R.R.: Ε ναι. Κλείνει η πόρτα του studio, είναι επαγγελματίας. Ανοίγει η πόρτα, είναι ένας φίλος μας. Και υπήρχε και το θέμα ότι δεν γνωριζόμασταν. Είχαμε πει απλά ένα ΟΚ στα e-mail και έτσι τον γνωρίσαμε προσωπικά όταν ήρθε να κάνουμε τις πρόβες.

Ωραία. Τώρα θα ήθελα να ρωτήσω, τι συνέβη τελικά με τον Jimmy Cage; Ξαφνικά μάθαμε ότι έφυγε από την μπάντα. Δεν μάθαμε όμως το γιατί.

R.R.: Ήταν κάποια πράγματα τα οποία είχαν ξεκινήσει να υπάρχουν από πιο παλιά. Κάποια προβλήματα που είχαμε εσωτερικά δικά μας και φτάσαμε στο σημείο να πρέπει να σταματήσει αυτή η συνεργασία. Οι λόγοι είναι καθαρά οικογενειακοί και εκεί θα μείνουν. Το μόνο κακό είναι ότι συνέβη λίγο πριν την κυκλοφορία του δίσκου και δεν μπορέσαμε ή μάλλον δεν προλάβαμε να κάνουμε κάτι διαφορετικό. Στην ουσία το μάθαμε περίπου ένα μήνα πριν κυκλοφορήσει το album.

Οπότε δεν θα ρωτήσω παραπάνω, αφού θέλετε να μείνει στο συγκρότημα ο λόγος της φυγής του Jimmy Cage. Πάμε όμως στον Μηνά. Είναι μια πολύ καλή φωνή όπως διαπιστώσαμε όλοι πρόσφατα. Τι αλλαγές όμως μπορεί να φέρει μία νέα φωνή, γιατί έχει διαφορετική χροιά από αυτή του J. Cage, στο συγκρότημα;

E.C.: Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα μελοποιηθεί πιο πολύ ακόμα η όλη μουσική. Θα γίνει δηλαδή πιο melodic. Δεν ξέρουμε ακόμα τι θα κάνουμε ως επόμενο δίσκο, όμως έχουμε ξεκινήσει και γράφουμε κομμάτια με στόχο μέχρι το καλοκαίρι να έχουμε κάποιο υλικό και ως τον Δεκέμβριο και τις αρχές του επόμενου χρόνου να έχουμε ήδη ηχογραφήσει και να βγει και το επόμενο. Προτεραιότητα φυσικά για την ώρα δίνουμε στην προώθηση αυτού του δίσκου με πιθανόν live ή οτιδήποτε ζητηθεί και σχεδιάζουμε να κάνουμε 1-2 κομμάτια σε video clip. Τώρα ο Μηνάς αυτό που έχει φέρει στην μπάντα είναι ότι έχει ''κουμπώσει'' πλέον η όλη ομάδα. Δηλαδή έχουμε κλείσει ήδη το κεφάλαιο ''φωνή''. Είμαστε πολύ ευχαριστημένοι, δεδομένου του Γολγοθά που είχε ο Μηνάς να ανέβει. Έπρεπε μέσα σε ένα μήνα να βγάλει τα κομμάτια, να τα μάθει απ'έξω, να τα κάνει δικά του και να παίξει live με τον Soto. Είναι πολλά και μπράβο του που τα κατάφερε τόσο καλά.

Φαντάζομαι δηλαδή αν είδαμε αυτό το αποτέλεσμα με ένα μήνα προετοιμασία, πρέπει να περιμένουμε πολύ καλύτερα πράγματα.

E.C.: Ναι, στο live είδατε κάτι πολύ γρήγορο. Το πόσο καλό ήταν και θα είναι, θα το κρίνει ο κόσμος.

Σίγουρα. Όπως είπα λοιπόν, το κομμάτι που έχω ξεχωρίσει από το δίσκο είναι το ''Runaway Angel''. Θεωρείτε ότι μπορεί να αποτελέσει ''hit-άκι'';

E.C.: Να σου πω την αλήθεια, τα κομμάτια του album τα γράψαμε χωρίς να έχουμε γνώμονα αν θα είναι hit ή όχι. Βγήκε, μας άρεσε, το βάλαμε.
R.R.: Συγκεκριμένα, θεωρούσαμε πιο παλιά ότι κάποιο άλλο κομμάτι ίσως να γίνει hit. Και τελικά μας βγήκε το ''Runaway Angel''. Είναι ένα ωραίο κομμάτι, αλλά δεν περιμέναμε ότι θα γίνει τόσο αναγνωρίσιμο. Βέβαια κάθε ένας έχει και ένα διαφορετικό αγαπημένο. Γνώμες είναι αυτές.

Η συνεργασία με την Perris Records, πράγμα πρωτόγνωρο για τα ελληνικά δεδομένα αφού έχει βάση την Αμερική, πιστεύετε ότι μπορεί να ωφελήσει σε μία προβολή και προς το εξωτερικό;

R.R.: Σίγουρα. Είμαστε σε μία εταιρία που, εκτός του ότι είναι παγκόσμια η διανομή που έχει, κατά κύριο λόγο ασχολείται με τον ήχο και είδος μουσικής που παίζουμε και εμείς. Ειδικεύεται σε αυτό το είδος, στη χώρα που το γέννησε, και μόνο και μόνο στη χώρα της να πουλήσει, απευθύνεται σε ένα κοινό 300 εκατομμυρίων. Αν βάλεις και την παγκόσμια διανομή, απευθύνεται σε πολύ περισσότερους.
E.C.: Γενικά η συγκεκριμένη εταιρία ότι πάρει, το πιστεύει και το προωθεί. Σύμφωνα με αυτά που μας είχαν πει, αν δεν το πίστευαν, δεν θα το έπαιρναν. Αυτά που έχει διαλέξει να κυκλοφορήσει, τα διαλέγει προσεκτικά. Δεν είναι δηλαδή σε φάση ότι κάναμε κάτι και θα το δώσουμε σε 5-6 φίλους στην Ελλάδα.

Είδαμε λοιπόν στις 20/2/2010 να παρουσιάζετε το νέο δίσκο σε ένα live στο ''Όνομα του Ρόδου''. Είδαμε επίσης και ένα ωραίο set με τον Jeff Scott Soto. Είστε ικανοποιημένοι από την προσέλευση και την συμμετοχή του κόσμου;

E.C.: Ήταν έτσι όπως το περιμέναμε και το οργανώσαμε γιατί δεν θέλαμε να κάνουμε κάτι το πολύ μεγάλο. Δεν ξέραμε και εμείς αρχικά πόσος κόσμος θα έρθει. Υπολογίσαμε 300-400 άτομα και καταλήξαμε στο χώρο που μπορεί να ανταπεξέλθει. Στην ουσία το AN Club θέλαμε, αλλά ήταν κλεισμένο. Και ευτυχώς ίσως γιατί ο χώρος που έγινε μας άρεσε καλύτερα. Ήταν πιο ζεστός.

Υπάρχουν κάποια μελλοντικά σχέδια για συναυλίες στην υπόλοιπη Ελλάδα ή στο εξωτερικό;

E.C.: Μετά το Πάσχα θα γίνει ότι είναι να γίνει. Υπάρχουν κάποιες επαφές που κάνει ο manager μας με κάποιους διοργανωτές και όταν έχει νεότερα θα μας πει ότι είναι να γίνει και θα γίνει. Για το εξωτερικό τώρα, όλα τα περιμένουμε και όλα τα θέλουμε. Ότι προκύψει καλό θα είναι. Από εκεί και μετά παίζουν ρόλο και οι συγκυρίες. Για παράδειγμα πως θα πάει το album. Περιμένουμε τώρα κάποιες κριτικές για να δούμε που ακριβώς βρισκόμαστε.

Σε ενδεχόμενη περιοδεία στο εξωτερικό με μεγάλο συγκρότημα, ποιο θα θέλατε να είναι αυτό;

R.R.: Εγώ θα ήθελα τους Rammstein (γέλια!), αλλά είναι λίγο αδύνατο να συμβεί αυτό.
E.C.: Εμένα δεν θα με πείραζε οτιδήποτε. Δεν έχει σημασία ποιο θα είναι. Και μόνο όλη η εμπειρία που πήραμε από το τριήμερο με τους Winger, το τριήμερο αυτό ταλαιπωρίας από θέμα κούρασης, ήταν εκπληκτική. Πάρα πολύ μεγάλη εμπειρία.

Εσύ Rudy, εκτός από τους Rammstein, ποιο συγκρότημα θα ήθελες να κάνετε μαζί του περιοδεία; Πες μου ένα συγκρότημα πιο κοντά στο είδος το δικό σας.

R.R.: Θα ήθελα τους Bon Jovi αλλά δεν υπάρχει περίπτωση. Όλοι θα θέλαμε να παίξουμε με τους Bon Jovi.
E.C.: Ωραία θα ήταν να παίζαμε και με τους Toto. Βέβαια τώρα μιλάμε για φαντασιώσεις, για θρύλους του AOR. Όταν είσαι σε ένα live των Toto υπάρχει από κάτω ένα μεγάλο κοινό μπροστά στο οποίο πρέπει να είσαι τέλειος. Να τους ψήσεις ότι ξέρεις να παίζεις. Άλλωστε θα έχουν έρθει να δουν τους Toto και όχι εσένα. Πρέπει να είσαι τέλειος. Να τους κάνεις να τους αρέσει η μουσική σου.

Λέγαμε πριν για το νέο album που θα δούμε σύντομα με το Μηνά στα φωνητικά. ''Ψήνεται'' και σε αυτό κάποια ακόμα guest συμμετοχή;

R.R.: Δεν νομίζω ότι θα κάνουμε σε κάθε δίσκο guest συμμετοχές. Άλλωστε αυτά τα πράγματα δεν είναι προσχεδιασμένα. Η συμμετοχή του Jeff Scott Soto απλά έτυχε.
E.C.: Η συμμετοχή του Jeff Scott Soto δεν έγινε για να προωθηθεί ο δίσκος λόγω αυτού του ονόματος. Έτυχε να κάτσει η συνεργασία, έγινε και όλα καλά. Πολλοί θα αναρωτιόντουσαν γιατί στον πρώτο μας δίσκο έχουμε μία τέτοια guest συμμετοχή. Γιατί όχι;
R.R.: Με τον Soto ή χωρίς τον Soto, όποιος πάρει το δίσκο θα ακούσει Danger Angel και όχι Jeff Scott Soto.

Έχετε να προσθέσετε κάτι άλλο; Έχετε να πείτε κάτι στους αναγνώστες;

E.C.: Θέλουμε να ευχαριστήσουμε γενικά τον κόσμο που ήρθε στο live, το Rock Hard που μας βοήθησε με την συναυλία, το Avopolis Metal που μας δίνει την ευκαιρία να μιλήσουμε για τη δουλειά μας και όλους όσους υποστηρίζουν το είδος από κάθε πόστο.
R.R.: Θα συμφωνήσω και φυσικά όλο τον κόσμο που αγαπάει και ακούει αυτή τη μουσική και υποστηρίζει τις ελληνικές μπάντες.

Νομίζω ότι έχουμε τελειώσει. Σας ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σας και καλή επιτυχία στο album και σε εσάς προσωπικά.

E.C.: Εμείς ευχαριστούμε!
R.R.: Ευχαριστούμε πολύ!

Συνέντευξη: Χρήστος Δουλγεράκης