Το Avopolis/Metal είχε την ευκαιρία να συνομιλήσει με τον κιθαρίστα των AMORPHIS, Tomi Koivussari, εν’όψει της επικείμενης εμφάνισης του group επί ελληνικού εδάφους, για δύο ζωντανες εμφανίσεις σε Αθήνα και Θεσαλλονίκη. Ο ίδιος αρκετά κεφάτος για κουβεντούλα μας έδωσε απαντήσεις σε θέματα εφ’ όλης της ύλης σχετικά με την μπάντα και όχι μόνο. Καθίστε αναπαυτικά στην καρέκλα σας και διαβάστε τι μοιράστηκε μαζί μας.
Χαιρετισμοί από την Ελλάδα. Πρέπει να ομολογήσω πως μόλις ανακοινώθηκαν οι ημερομηνίες για τις δύο ζωντανές σας εμφανίσεις στη χώρα μας, και σε συνδυασμό με το γεγονός πως σας παρακολούθησα την πρώτη-πρώτη φορά που μας επισκευθήκατε, ενθουσιάστηκα. Τι προσδοκίες έχετε από την νέα σας επίσκεψη εδώ;
Νιώθουμε καταπληκτικά, μιας και πάντα είχαμε σπουδαία ανταπόκριση από το ελληνικό κοινό, και μόλις ερχόμαστε στην Ελλάδα, πάντα περνάμε πολύ καλά! Ειδικά τώρα, που θα είναι και η πρώτη φορά που ερχόμαστε με την νέα σύνθεση του γκρούπ, είμαι σίγουρος πως είμαστε στην καλύτερη “φόρμα” που ήμαστε ποτέ.
Tomi, θα μπορούσες να μας πεις τι να περιμένουμε από το επικείμενο live σας και τι θυμάσαι από τις προηγούμενες εμφανίσεις σας εδω; Θα ήθελες να μας αποκαλύψεις κανά δυο τραγούδια, από αυτά που θα παίξετε;
T.K.: Από τις προηγούμενες φορές που σας επισκευθήκαμε, θυμάμαι ένα καταπληκτικό κοινό, πολύ ζεστούς ανθρώπους, μια πανέμορφη χώρα και μερικά περίεργα ποτά, που σου απομακρύνουν τις σκοτούρες (σ.σ.: παίδες για το ούζο λέει, μιας και τις προηγούμενες φορές που είχαν έρθει, είχαν καεί τα παλικάρια με δαύτο). Αυτή τη φορά θα παίξουμε υλικό από όλα μας τα άλμπουμ και όπως πιστεύω, ένα αρκετά μεγάλο set. Δεν έχουμε αποφασίσει ακόμα ποια ακριβώς κομμάτια θα παίξουμε, αλλά αφού έχουμε πληθώρα κομματιών, είμαι σίγουρος πως όλοι θα μείνουν ικανοποιημένοι.
Η περιοδεία πως πάει μέχρι στιγμής;
Μια χαρά πάει μέχρι στιγμής, και ειδικά από τότε που ο Tomi Joutsen ήρθε στο γκρούπ, έχουμε πολλή και νέα ενέργεια, καθώς και η απόδοσή μας επί σκηνής είναι καλύτερη από ποτέ. Κατά τη διάρκεια των δύο τελευταίων ετών, δώσαμε καταπληκτικά live και εντελώς διαφορετικά σε συναίσθημα, απ’ ότι ήταν παλαιότερα. Επίσης έρχονται στα live και περισσότεροι νέοι οπαδοί, όπως και παλιότεροι βέβαια.
Κυκλοφορήσατε τον περασμένο Αύγουστο, το δεύτερό σας άλμπουμ με τον Tomi πίσω από το μικρόφωνο και έγινε χρυσό στην Φιλανδία, ακριβώς όπως και το πρώτο. Υπάρχει κάποια συνταγή πίσω από αυτήν σας την επιτυχία και είναι ο Tomi ένα από τα συστατικά της;
Αναμφίβολα ο Tomi είναι μεγάλο μέρος αυτής της επιτυχίας. Ανέκαθεν τα πηγαίναμε καλά στη Φιλανδία, αλλά μόλις ο Tomi μπήκε στην μπάντα, πιστεύω πως ξαναβρήκαμε αυτόν τον τρόπο γραψίματος υλικού, που μας κάνει να περνάμε καλά. Τα συστατικά πάντως της συνταγής είναι ο συνδυσμός της φωνής του Tomi, της στήσιμό του επί σκηνής, το νέο υλικό, που περιέχει στοιχεία από όλη μας την καριέρα, καθώς και οι καλές ζωντανές εμφανίσεις, μιας και διασκεδάζουμε να δίνουμε live περισσότερο από ποτέ. Επίσης υπάρχουν άνθρωποι που μας ακολουθούν σε όλη την διαδρομή, από το πρώτο μας άλμπουμ το 1993, μέχρι και σήμερα. Επίσης υπάρχουν και αρκετά κορίτσια που φαίνεται να τους αρέσει αρκετά ο Tomi, πράγμα διόλου άσχημο. (σ.σ.: κοριτσάκια ατιμούτσικο, εεε... ;;;)
Ποιες πιστεύεις πως είναι οι διαφορές ανάμεσα στο “Silent Waters” και το “Eclipse”, και ποιες αυτών των δύο σε σχέση με τα παλαιότερά σας άλμπουμ;
Όπως έχω πει αρκετές φορές και στο παρελθόν, κάθε μας μουσικό βήμα είναι μια πρόοδος που γίνεται απολύτως φυσικά, μιας και γράφουμε τραγούδια που μας κάνουν να νιώθουμε καλά την εκάστοτε χρονική περίοδο. Το “Silent Waters”, θα μπορούσε κατά κάποιο τρόπο να πεί κάποιος πως είναι το “Eclipse-μέρος 2ο”, μιας και τα δύο τους ηχογραφήθηκαν με μικρή χρονική διαφορά το ένα με το άλλο. Το “Silent Waters” ίσως είναι λίγο πιο σκοτεινό κατά τη γνώμη μου. Στα πιο παλιά άλμπουμ, νομίζω πως πάντα ψάχναμε για κάτι καινούργιο κάθε φορά και ίσως αποφεύγαμε να κάνουμε πράγματα που είχαμε ήδη κάνει. Πλέον κοιτάμε κλεφτά πίσω, παίρνουμε κάποιες επιρροές από το παλιό υλικό και τις εναρμονίζουμε με τις φρέσκες ιδέες. Πιστεύω ότι μας πήρε όλα αυτά τα χρόνια για να κατανοήσουμε ακριβώς αυτό που ψάχναμε. Μπορεί να ήταν και η έλευση του Tomi, σαν τραγουδιστής του γκρούπ που βοήθησε, δεν ξέρω. Μην σου πω, πως το επόμενο άλμπουμ μπορεί να είναι και το “Eclipse-μέρος 3ο”, ποτέ δεν μπορείς να ξέρεις.
Θα σου κάνω μια “cliché” ερώτηση. Που προτιμάς να “ξοδεύεις” τον χρόνο σου, στο studio ή στο πάλκο;
Θα σου δώσω μία “cliché” απάντηση. Και τα δύο είναι καταπληκτικά, μιας και στο studio είναι όμορφο να ακούς βήμα-βήμα τα τραγούδια πως κτίζονται, όταν ο καθένας από εμάς βάζει την δική του πινελιά σε αυτά. Βέβαια η rock μουσική δημιουργήθηκε για να αποδίδεται ζωντανά και θα ήταν παράταιρο να δημιουργείς άλμπουμς χωρίς να κάνεις live. Στο live μπορείς να πρωτο-παρατηρήσεις ποια είδους πράγματα στη μουσική σου δουλεύουν και ποια όχι. Άσε που στα live έχεις και την άμεση ανταπόκριση του κοινού για αυτά που δημιουργείς στο studio. Δεν υπάρχει καλύτερο συναίσθημα από αυτό που νιώθεις μετά από μια καλή συναυλία. Είναι καλύτερο και από το sex. (σ.σ.: ...εεε τώρα υπερβάλλεις βρε αδερφέ )
Μέχρι στιγμής έχετε κυκλοφορήσει 8 studio άλμπουμς. Υπάρχουν καθόλου ιδέες για την κυκλοφορία μιας ζωντανής ηχογράφησης ή ενός DVD;
Προσπαθούμε εδώ και χρόνια να κάνουμε κάτι σε αυτή την κατεύθυνση, αλλά πάντα για κάποιο λόγο δεν συμβαίνει. Φέτος, είχαμε πάλι την ιδέα να ηχογραφήσουμε κάποια shows, αλλά δεν μπορώ να υποσχεθώ τίποτα, όπως έκανα καποιες στιγμές παλιότερα. Πάντως κάποια στιγμή, θα γίνει σίγουρα.
Όταν θα πάρετε την απόφαση να κάνετε κάτι τέτοιο, που θα θέλατε να το κάνετε;
Θα ήταν πιο εύκολο να γίνει στην Φιλανδία, μιας και έχουμε όλον τον απαραίτητο εξοπλισμό κοντά μας, αλλά θα ήταν και πάλι όμορφα, οπουδήποτε και να αποφασίζαμε να γίνει. Ίσως και στην Ελλάδα, δύσκολο να πείς. (σ.σ.: λέτε να βγάλαμε λαβράκι???)
Παρατήρησα στην ιστοσελίδα σας πως ανακοινώσατε τις ημερομηνίες για μια περιοδεία, στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού, το φθινόπωρο. Πως τα πάνε οι AMORPHIS στην αμερικάνικη αγορά;
Έχουμε έναν καλό πυρήνα οπαδών, και πάντα οι περιοδείες μας πάνε καλά εκεί. Έχουμε περίπου δύο χρόνια να πάμε σε εκείνα τα μέρη, οπότε θα δούμε πως θα πάει το πράγμα. Πιστεύω πως θα περάσουμε καλά.
Ποιο κοινό πιστεύεις πως είναι καλύτερο; Το ευρωπαικό ή το αμερικάνικο;
Είναι δύσκολο να σου πω. Τις πρώτες φορές που περιοδεύσαμε στις Η.Π.Α., το ’94, υπήρχαν μέρη που συναντούσαμε τρελά moshpit και παρόμοια πράγματα, και σκεφτόμασταν τι στο διάολο γίνεται εδώ; Στις μέρες μας πλέον λίγο-πολύ είναι παρόμοιοι οι άνθρωποι που μας παρακολουθούν, σε Ευρώπη ή Αμερική, ανεξαρτήτου από που είναι. Αναμφίβολα υπάρχουν και διαφορές ανάμεσα σε μερικές χώρες, όπου το κοινό σε κάποιες μπορεί να είναι πιο φανατικό και εκδηλωτικό, ενω σε άλλες να προτιμάει απλά να ακούει την μουσική.
Πάμε πάλι πίσω στα μουσικά θέματα. Ποιο άλμπουμ των AMORPHIS είναι το αγαπημένο σου και ποιο θεωρείς εσύ και για ποιον λόγο, το καλύτερο που έχετε κυκλοφορήσει.
Πάντα θεωρώ το τελευταίο μας άλμπουμ σαν το καλύτερό μας, γιατί αυτό προσπαθούμε να κάνουμε κάθε φορά. Δεν θα υπήρχε νόημα να γράφουμε νέο υλικό αν δεν πιστεύαμε ότι δεν θα είναι τόσο καλό όσο το προηγούμενο. Πιστεύω ότι τα “Silent Waters” και “Eclipse”, μας αντιπροσωπεύουν στο έπακρον, την δεδομένη στιγμή. Μου αρέσουν σε αυτά η παραγωγή, η διαδικασία συγγραφής των κομματιών, καθώς και η όλη παρουσία του γκρούπ. Από τα παλιότερα άλμπουμ, μου αρέσουν περισσότερο τα “Elegy” και “Tuonela”. Από την άλλη μεριά όμως το “Tales From The Thousand Lakes”, είναι ίσως το πιο σημαντικό άλμπουμ στην πορεία μας.
Εάν μια μέρα κάποιος από την εταιρία σας έρθει και σας ζητήσει ποιές μπάντες θα θέλατε να κάνουν διασκευές σε κομμάτια σας, ποιές θα διαλέγατε και για ποια κομμάτια;
Χμμμ, αυτό θα ήταν πολύ διασκεδαστικό. Θα έλεγα για παράδειγμα, τους Porcupine Tree να διασκευάσουν οποιοδήποτε τραγούδι μας θα ήθελαν αυτοί. Οι Slayer επίσης ότι ήθελαν. Η Kate Bush θα μπορούσε να διασκευάσει το “ Vulgar Necrolatry ” και η Amy Winehouse το “ The Smoke ”.
Θα ήθελες να μας περιγράψεις την λειτουργία της μπάντας και τον διακριτό ρόλο κάθε μέλους ξεχωριστά;
Γενικώς, είμαστε πολύ δημοκρατικό γκρούπ και δεν υπάρχουν αρχηγοί ή παρόμοιες καταστάσεις. Κατά την διάρκεια της συγγραφής των κομματιών, ο καθένας έχει την ελευθερία να παρέμβει στα κομμάτια έτσι όπως το όργανο που παίζει, του επιτρέπει. Έχουμε μεγάλο βαθμό εμπιστοσύνης ο ένας στον άλλο, μουσικά και γενικότερα εννοείται. Είμαστε μια παρέα διαφορετικών ατόμων, με κοινή οπτική γωνία, σε πολλά θέματα.
Πιστεύω πως η Φιλανδική λογοτεχνία έχει βρεί την ιδανική μουσική επένδυση μέσω των τραγουδιών σας, απο την στιγμή που οι στίχοι σας, στην συντριπτική τους πλειοψηφία, είναι παρμένοι από παλιά Φιλανδικά βιβλία και μύθους. Έχεις φανταστεί κάποια στιγμή μια συλλεκτική κυκλοφορία που θα περιέχει την λογοτεχνία που έχετε χρησιμοποιήσει στα κομμάτια σας, συνοδευόμενο από ένα cd συλλογή, της μουσικής σας;
Γιατί όχι να υπάρξει κάποια στιγμή κάποια τέτοια κυκλοφορία. Καθόλου άσχημη ιδέα θα έλεγα.
Θα ήθελα να εκφέρεις την άποψή σου σχετικά με το να κατεβάζει κάποιος μουσική από το internet, καθώς και για το πιο πρόσφατο φαινόμενο του My Space. Κατά ποιον τρόπο μπορούν αυτά τα μέσα να οφελήσουν μια μπάντα ή να την βλάψουν;
Ομολογουμένως, αυτό το θέμα είναι πολύ περίπλοκο. Από την μία μπορεί να είναι ένα καλό μέσο προβολής για μικρά γκρούπ, που δεν έχουν υπογράψει σε κάποια εταιρία. Οι μεγάλες μπάντες από την άλλη δεν έχουν ιδιαίτερο πρόβλημα, μιας και ούτως ή άλλως θα πουλήσουν πολλά άλμπουμ. Την μεγαλύτερη ζημιά την παθαίνουν οι μπάντες που βρίσκονται στο ενδιάμεσο, οι οποίες δεν πληρώνονται από την δουλειά τους αυτή. Τα έσοδα από τα δικαιώματά των κομματιών τους, φτάνουν μόνο ίσα-ίσα να καλύψουν τα έξοδα της διαδικασίας ηχογράφησης, οι εταιρείες έχουν σίγουρο το μερίδιό τους και ο μόνος που παθαίνει ζημιά είναι το ίδιο το γκρούπ. Όπως και να έχει το θέμα καταλαβαίνω αυτούς που θέλουν να ακούσουν κάτι από αυτό που θα αγοράσουν. Προσωπικά δεν έχω κατεβάσει δωρεάν μουσική ποτέ στη ζωή μου, θα ήταν άλλωστε σαν να ‘‘κατουράω τα ίδια μου τα πόδια’’, μιας και θέλω να έχω όλο το πακέτο που περιλαμβάνει μια κυκλοφορία, όπως το εξώφυλλο για παράδειγμα. Πάντως όπως είπα δεν κρίνω κανέναν που το κάνει, αλλά πιστεύω πως οι μικρότερες μπάντες πρέπει να έχουν την στήριξη του αγοραστικού κοινού, έτσι ώστε να μην υπάρξει έκπτωση στην ποιότητα της μουσικής που δημιουργούν. Το νόμιμο και επί πληρωμή κατέβασμα μουσικής, είναι βέβαια άλλη ιστορία, αλλά έτσι είναι πλέον ο τρόπος που γίνονται τα πράγματα. Το καλό σε αυτή την ιστορία είναι πως πλέον κάποιος δεν έχει απόλυτη ανάγκη μια δισκογραφική εταιρία για να κυκλοφορήσει την μουσική του.
Τελειώνοντας, τι μήνυμα θα ήθελες να στείλεις στους Έλληνες οπαδούς σας;
Ελπίζω όλους να σας δούμε στο show, μιας και είναι καταπληκτικό που ερχόμαστε πάλι στα μέρη σας.
Θέλω να σε ευχαριστήσω πολύ για αυτή την συνέντευξη Tomi. Θα ήθελα να σας ευχηθώ καλή επιτυχία σε ό,τι κάνετε στη ζωή σας. Περιμένω με ανυπομονυσία να κατηφορήσετε εδω. Cheers!!!
Hey, ευχαριστώ επίσης, να προσέχεις και να είσαι καλά.
Θανάσης Μπόγρης
