Σίγουρα ο Jim Matheos δεν είναι και ο ιδανικότερος άνθρωπος για να ανοίξεις συζήτηση μαζί του… Όλα αυτά τα χρόνια παρατηρώ ότι σχεδόν σε όλες τις συνεντεύξεις του στα Eλληνικά έντυπα του χώρου παραμένει λιγομίλητος και αυστηρά κοντρολαρισμένος στις απαντήσεις που δίνει. Το ίδιο, απ’ ό,τι φαίνεται δεν συμβαίνει και στην μουσική που παράγει, αφού οι ιδιότυποι πειραματισμοί συνεχίζονται (όχι όμως και με τον ίδιο ρυθμό) και στο δεύτερο album των O.S.I., ονόματι “Free”, όπου για ακόμη μια φορά προσπαθεί να “ξεχειλώσει” όσο μπορεί αυτό που όλοι εμείς οι “μικροί” και “ανόητοι” αποκαλούμε “progressive”…
Μακάρι να μπορούσαμε να αντιληφθούμε πόσο δίκιο έχει, έστω και μέσα από μια ολιγόλεπτη συζήτηση μαζί του…
Καταρχήν ποιος είναι υπεύθυνος για την μουσική και τους στίχους στο “Free”;
Την μουσική την έγραψα μαζί με τον Kevin Moore ενώ οι στίχοι είναι αποκλειστικά δικοί του.
Ποιες ουσιαστικές διαφορές διακρίνεις ανάμεσα στο πρώτο σας ομώνυμο album και το “Free”;
Όσων αφορά τους στίχους, το πρώτο album προσέγγιζε θέματα σχετικά με την πολιτική, ενώ το “Free” αναφέρεται σε προσωπικές καταστάσεις που απασχολούσαν τον Kevin όλον αυτό τον καιρό. Μιλώντας για μουσική, τώρα, το “Free” είναι σίγουρα πιο ομοιογενής δίσκος. Το “O.S.I” περιλάμβανε αυτούσιες περισσότερες επιρροές, από heavy metal μέχρι και ambient, άκουγες πολύ περισσότερα πράγματα σ’αυτό. Παρόλα αυτά η κλιμακωτή δομή και η συνοχή που έχει το “Free”, το κάνει μουσικά πιο ακραίο.
Υπήρχαν αυτή τη φορά guest παρουσίες, όπως αυτή του Steven Wilson στο πρώτο album;
Όχι, θέλαμε να δούμε τους O.S.I ως κανονική μπάντα και όχι σαν project, όπως την πρώτη φορά. Και οι O.S.I είναι ο Jim Matheos και ο Kevin Moore. Οπότε αποφύγαμε αυτή τη φορά τις guest συμμετοχές…
Νομίζω είχατε και μια αλλαγή στο μπάσο…
Ναι, αντι του Shawn Malone, μπάσο παίζει ο Joey Vera.
Πιστεύεις ότι το μεταλλικό κοινό είναι αρκετά ανοιχτόμυαλο ώστε να δεχτεί τις ambient, pop και post-rock επιρροές;
Το πρώτο album μας ήταν σίγουρα πιο ανοιχτό σε αυτό το κοινό, λόγω της ποικιλίας που προανέφερα… Το “Free” όμως, πιστεύω ότι, δύσκολα θα αρέσει σε αυτούς που θεωρούν “progressive” μόνο τα μεγάλα σε διάρκεια κομμάτια και το γρήγορο τεχνικό παίξιμο. Δεν γίνεται να αρέσει σε όλους η μουσική μας και το έχω δεχτεί πια αυτό…
Νιώθω ότι στους O.S.I ρίχνεται σχεδόν όλο το συνθετικό βάρος στην δημιουργία ατμόσφαιρας, παρά στην μουσική καθεαυτή… Δηλαδή, νιώθω ότι σας ενδιαφέρει περισσότερο το πώς θα ακούγεται η μουσική σας, παρά τι είδος μουσικής θα παράγετε. Κάτι σαν την δημιουργία ενός soundtrack. Νιώθεις το ίδιο;
Η ατμόσφαιρα είναι μέρος της μουσικής. Δεν γίνεται να διαχωρίσεις αυτές τις δύο έννοιες. Σίγουρα προσπαθούμε να δημιουργήσουμε μια ιδιαίτερη ατμόσφαιρα, αλλά μέσω της μουσικής. Αυτά τα δύο πάνε μαζί, είναι αλληλένδετα και δεν υπάρχει το ένα χωρίς το άλλο…
Είμαι 100% σίγουρος ότι υπάρχει μια αρκετά μεγάλη βάση οπαδών που σε θαυμάζει και ως κιθαρίστα. Όμως θεωρώ ότι οι O.S.I δεν είναι η μπάντα που θα σε βοηθήσει να αποκομίσεις φήμη και να αναγνωριστείς με αυτή την ιδιότητα. Πόσο δύσκολο είναι για έναν μουσικό να ξεπεράσει την ανάγκη που έχει για δόξα και φήμη;
Μιλώντας μόνο για τον εαυτό μου, πιστεύω ότι πάντα υπήρχε και υπάρχει η επιθυμία να γίνεις διάσημος και αναγνωρίσιμος κιθαρίστας. Αλλά ίσως επειδή τα χρόνια πέρασαν και είμαι κάποιας ηλικίας πια, δεν δίνω την ίδια σημασία που έδινα κάποτε. Για μένα, τώρα πια, πρόκληση αποτελεί το να γράφω καλή μουσική που θα αρέσει σε κάποιους. Εάν αρέσει σε πολύ περισσότερους αυτό θα ήταν υπέροχο, εάν πάλι ενταχθεί η μουσική μου σε underground επίπεδο, πάλι είμαι χαρούμενος με αυτό. Δεν με νοιάζει πια…
Σε μια υποθετική κατάσταση που ήθελες να φτιάξεις μια νέα μπάντα, με τι είδος μουσικής θα προτιμούσες να ασχοληθείς και με ποια άτομα θα επιθυμούσες να συνεργαστείς, εκτός του Kevin Moore;
Έχω κάνει ήδη πολλά πράγματα με τους FATES WARNING, τους O.S.I και στα solo album μου. Δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι συγκεκριμένο τώρα, αλλά σίγουρα υπάρχουν πολλά ήδη μουσικής που μ’αρέσουν και προσπαθώ να τα ενσωματώσω στα ήδη υπάρχοντα σχήματα στα οποία είμαι…
Αξιοσημείωτο γεγονός, αποτελεί και η τάση που έχουν οι μουσικοί όσο περνούν τα χρόνια να αφήνουν πίσω τους τις heavy metal επιρροές τους και να αλλάζουν το είδος της μουσικής που παίζουν, ακολουθώντας συνήθως ηπιότερα μουσικά μονοπάτια. Συμβαίνει και σε σένα, μήπως;
Ναι, βέβαια. Όταν ο καθένας μας μεγαλώνει, οι μουσικοί του ορίζοντες επεκτείνονται και προσπαθεί να ακούει όλο και κάτι το διαφορετικό. Ακόμα ακούω μουσική που άκουγα νεότερος (βέβαια με το heavy metal των 80s ασχολούμαι ελάχιστα πια), απ’το χώρο του σύγχρονου heavy metal μου αρέσουν π.χ οι OPETH, αλλά ακούω και κλασική μουσική, country, ambient κ.τ.λ. Είναι κάτι σαν το φαγητό… Δεν μπορείς κάθε μέρα να τρως σπανακόπιτα…
Τι θεωρείς ως αληθινά “progressive” μουσική στον 21 αιώνα;
Για μένα progressive μουσική παίζουν μπάντες όπως οι PORCUPINE TREE…
Έχω την εντύπωση ότι έχεις αναλάβει σχεδόν εξολοκλήρου τις υποχρεώσεις του promotion και των συνεντεύξεων. Είναι λίγο άδικο αυτό για σένα ή μήπως σ’αρέσει να το κάνεις, ώστε να έχεις τον “απόλυτο” έλεγχο;
Δεν ισχύει αυτό. Δεν μ’αρέσει καθόλου να δίνω συνεντεύξεις, αυτό είναι αλήθεια. Είμασταν με τον Kevin στην Ευρώπη πριν λίγες μέρες για την προώθηση του “Free”, ενώ μοιραζόμαστε σχεδόν 50-50 τα τηλεφωνήματα, οπότε δεν δουλεύω μόνος μου…
Τώρα που σε βρίσκω;
Είμαι σπίτι μου…
Θα ήθελα κάποιες πληροφορίες για τρία άτομα με τα οποία συνεργάζεσαι; Έχεις κάποιο πρόβλημα με αυτό;
Όχι, αρκεί να έχω κάτι να σου πω…
Μάθαμε ότι ο Ray Alder, είναι πια κανονικό μέλος των REDEMPTION. Γνωρίζεις εάν ηχογραφούν νέο δίσκο;
Δεν έχω ιδέα…
Ο.K, ο Frank Aresti συνεχίζει μαζί σας στους FATES WARNING;
Ναι, θα εμφανιστεί μαζί μας σε κάποια live που έχουμε τις επόμενες εβδομάδες…
Άρα να υποθέσω το ίδιο και για τον Nick D’Virgilio (SPOCK’S BEARD, drums);
Ναι, θα είναι και αυτός μαζί μας…
Πρόσφατα, σε ένα αφιέρωμα για το album “Parallels” των FATES WARNING, έγραψα ότι ο Jim Matheos ως συνθέτης πάντα προσπαθούσε να μείνει όσο το δυνατόν πιο μινιμαλιστικός, σε αντίθεση με τα άλλα progressive σχήματα της εποχής του. Μετά από αρκετά χρόνια, το ίδιο διακρίνουμε και στα δύο album των O.S.I. Προσωπικά, πιστεύω ότι έχεις ακολουθήσει τον πιο δύσκολο δρόμο για να συνθέσεις progressive μουσική. Εσύ τι πιστεύεις;
Συμφωνώ απόλυτα με αυτό που λες. Πραγματικά μου αρέσει πάρα πολύ να γράφω μινιμαλιστικά, τόσο μουσική όσο και στίχους. Είναι δύσκολο να γράφεις προοδευτική μουσική με βάση αυτή την τεχνική και με τους O.S.I έχουμε σαν στόχο να επεκτείνουμε τον όρο “progressive” πέρα από αυτό που οι περισσότεροι πιστεύουν ότι είναι, δηλαδή 15-λεπτα κομμάτια με ακαταλαβίστικα γρήγορο παίξιμο, χωρίς νόημα. Εγώ progressive θεωρώ το να μπορείς να ενσωματώνεις στην μουσική σου και άλλα, διαφορετικά είδη μουσικής, με minimal τρόπο, χωρίς να φορτώνεις υπερβολικά τον ήχο σου…
Υπάρχουν πλάνα για περιοδεία;
Δεν έχουμε κλείσει κάτι συγκεκριμένο, οι συζητήσεις με ανθρώπους της εταιρείας συνεχίζονται και αν όλα πάνε καλά ξεκινάμε ευρωπαϊκή περιοδεία Οκτώβριο-Νοέμβριο.
Άρα δεν έχετε σκεφτεί περί στρατολόγησης μελών για τον σχηματισμό touring-μπάντας;
Όχι ακόμα, αλλά πιστεύω ότι για μένα και τον Kevin είναι μια πολύ καλή ευκαιρία να περιοδεύσουμε, διότι έχουμε αδειάσει πλήρως τα προγράμματα μας αυτό το χρονικό διάστημα. Το μόνο που απομένει είναι να συμφωνήσουμε με κάποιον ατζέντη και φύγαμε…
Είμαι Ο.Κ. Jim. Mε αυτά τέλειωσαν όλες οι ερωτήσεις μου…
Ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σου…
Εγώ ευχαριστώ!
