Η καινούργια τους δουλειά, έστω κι αν διέφερε αρκετά απο τις προηγούμενες, κυρίως λόγω της έλλειψης γυναικείων φωνητικών, μας άφησε πολύ καλές εντυπώσεις και κυρίως στο συντάκτη μας Θάνο Τζανετόπουλο. Έτσι ήταν ευκαιρία και για μια συνέντευξη με τον κύριο τραγουδιστή της μπάντας, Ronny Thorsen. Ο «η Νορβηγία είναι η μητέρα πατρίδα μου» Θάνος Τζανετόπουλος και ο «συμπατριώτης» του Ronny Thorsen στις οθόνες σας...


Καλησπέρα Ronny… ας αρχίσουμε με το νέο σας album. Πιστεύω ότι είναι κάτι τελείως διαφορετικό για ‘σας αφού είναι η πρώτη σας κυκλοφορία χωρίς γυναικεία φωνητικά. Πως προέκυψε αυτό;

Ναι όντως είναι κάτι διαφορετικό για εμάς, αλλά πιστεύω ότι δουλεύει μια χαρά. Η Cathrin έφυγε απ’ το συγκρότημα πριν από αρκετό καιρό όταν είχαμε αρχίσει να γράφουμε το νέο μας album και είπαμε να δοκιμάσουμε αντρικά καθαρά.

Πως και διαλέξατε τον νέο σας τραγουδιστή τον Kjetil;

Για εμάς δεν είναι σαν νέος τραγουδιστής γιατί είναι μαζί μας πέντε χρόνια τώρα, αλλά είναι το πρώτο album στο οποίο συμμετέχει σαν μέλος της μπάντας. Ήτανε μαζί μας απο πιο παλιά και σε περιοδείες οπότε είπαμε πως τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή. Το μόνο που έχει αλλάξει είναι στα χαρτιά που πλέον είναι επίσημο μέλος, αλλιώς είναι το ίδιο. Ήταν πολύ σημαντικός για την μπάντα αρκετά χρόνια τωρα.

Πως πιστεύεις ότι τα παλιά σας κομμάτια θα ακούγονται live χωρίς γυναικεία φωνητικά αλλά με καθαρά αντρικά;

Το έχουμε ήδη δοκιμάσει αυτό, κάναμε μια περιοδεία τον περασμένο Οκτώβριο και Νοέμβριο με τους Tristania και τους Therion ταξιδέψαμε σε όλη την Ευρώπη, σε διάφορες χώρες έτσι το δοκιμάσαμε ήδη και δουλεύει τέλεια. Υπάρχουν φυσικά κάποια κομμάτια που δεν μπορούμε να παίξουμε live ιδικά απ’το πρώτο album αλλά μπορούμε να παίξουμε κάποια απ’όλα τα albums. Οπότε νομίζω ότι θα συνεχίσουμε την περιοδεία έτσι τώρα εκτός από κάποια φεστιβάλ που ίσως έχουμε μια special singer. Έχουμε μια στην Νορβηγία που έκανε μερικά shows με την μπάντα ήδη και δουλεύει κι αυτό μια χαρά. Πιστεύω ότι είναι ανάλογα με το show που θα θέλουμε να κάνουμε. Αν για παράδειγμα έχουμε να παίξουμε μιάμιση ώρα τότε θα έχουμε γυναικεία φωνητικά. Αν έχουμε γύρω στη μία ώρα τότε μπορούμε μια χαρά και χωρίς.

Ας περάσουμε στα τραγούδια του νέου σας δίσκου τώρα. Έχετε κάποια τελείως ατμοσφαιρικά σημεία και κάποια black metal. Πως τα συνδυάζετε;

Μετά απ’όλα αυτά τα χρόνια έχουμε όλοι κάποιες ιδέες και τώρα έχουμε την δυνατότητα να τις ηχογραφήσουμε. Κυρίως συνθέτουμε μουσική ατομικά, ο καθένας από ‘μα. Συναντιόμαστε, τα δείχνουμε στην υπόλοιπη μπάντα και προσπαθούμε να τα συνδυάσουμε και όλη η μπάντα συμμετέχει. Έτσι έχουμε διαφορετικών ειδών ιδέες. Αυτός είναι ο τρόπος που πάντα δουλεύαμε και είναι εύκολο τώρα, αφού είναι το τέταρτο album. Αν εξαιρέσεις τα γυναικεία φωνητικά έχουμε το ίδιο line up τα τελευταία 8 χρόνια.

Τραγουδάς μαζί με τους υπόλοιπους από τους “Natt” αν δεν κάνω λάθως το παλιό σας όνομα.

Ναι οι “Natt” ήταν η πρώτη μπάντα πριν το αλλάξουμε σε “Trail Of Tears” και ήμασταν περίπου τα ίδια άτομα. Η μπάντα ξεκίνησε το 1994 και κάναμε το πρώτο demo το 1995, έχουν περάσει δέκα χρόνια και πάνω κάτω είμαστε τα ίδια άτομα.

Άρα είστε πιο πολύ σαν φίλοι παρά σαν συνεργάτες έτσι;

Ακριβώς! Όλοι πηγαίναμε μαζί σχολείο από παιδιά, μεγαλώσαμε μαζί, και πιστεύω ότι αυτό κάνει την μπάντα ξεχωριστή. Πάμε έξω και πίνουμε μαζί, είμαστε μαζί όλη την ώρα, είμαστε μια μεγάλη παρέα από φίλους και αυτό βοήθησε πολύ. Πιστεύω είναι αξιοσημείωτο σε σύγκριση με πολλές άλλες μπάντες.

Όταν αρχίσατε να παίζετε μαζί πριν από 11 χρόνια πιστεύατε ότι θα έχει αυτή την πορεία η μπάντα, με τέσσερα album παγκοσμίως γνωστά; Πως το βλέπετε αυτό τώρα;

Είχαμε διαφορετικούς στόχους τότε. Όπως όλες οι μπάντες αρχίσαμε να παίζουμε επειδή μας άρεσε το metal, παίζαμε κάποιες διασκευές από τις αγαπημένες μας μπάντες μετά γράψαμε κάποια δικά μας κομμάτια, μετά θέλαμε να κάνουμε ένα demo, μετά ήταν ένα δισκογραφικό συμβόλαιο, μετά ήταν ένα album, μετά να κάνουμε μια περιοδεία και το ένα φέρνει τα’ άλλο.

Ανέφερες κάποιες διασκευές από αγαπημένες μπάντες. Αγαπημένες μπάντες όπως;

Φυσικά τα πράματα άλλαξαν λίγο με το πέρασμα των χρόνων. Αρχίσαμε να κάνουμε διασκευές από μπάντες όπως Sepultura, Pantera, Σουηδικό death metal, Αμερικάνικο thrash metal, Testament, Obituary και πράματα σαν αυτά. Από εκεί αρχίσαμε και για τα δικά μας κομμάτια προσθέσαμε πλήκτρα και καθαρά φωνητικά, γυναικεία φωνητικά.

Ok… ας επιστρέψουμε στο νέο σας album. Είστε από μια χώρα που φημίζεται για την σκηνή που έχει όσον αφορά τον black metal χώρο της μουσικής και πιστεύω ότι είναι σχετικά εύκολο να ξεχωρίσει κάποιος μια Νορβηγική μπάντα απ’τον ήχο της. Κάνετε κάτι για να το πετύχετε αυτό ή απλά σας βγαίνει;

Πιστεύω ότι δεν είμαστε επηρεασμένοι απ’ την black metal σκηνή. Η Νορβηγική black metal σκηνή είναι φυσικά για ‘μενα η καλύτερη black metal σκηνή στον κόσμο οπότε όταν με ρωτάνε να αναφέρω τις black metal μπάντες που μου αρέσουν περισσότερο πάντα αναφέρομαι σε Νορβηγικές μπάντες αλλά γενικότερα ακούω τα πάντα από electronica μέχρι extreme metal. Πάντα θέλαμε να κάνουμε μουσική που ακούμε, γι’ αυτό και υπάρχει αυτή η ποικιλία στη μουσική μας γιατί ακούμε πολλά διαφορετικά πράματα και είμαστε και 7 άτομα. Αυτό λοιπόν επηρεάζει πολύ το αποτέλεσμα.

Στο καινούριο σας album μπορούμε ακόμα να ακούσουμε μερικά γυναικεία φωνητικά. Είναι η παλιά σας τραγουδίστρια ή είναι κάποια άλλη που έκανε αυτές τις ηχογραφήσεις;

Είναι μια φίλη του άλλου τραγουδιστή του Kjetil. Είναι καθηγήτρια στο μουσικό πανεπιστήμιο του Oslo (σ.σ.: και μετά αναρωτιόμαστε πως και βγαίνουν τόσα συγκροτήματα από εκεί πάνω) και έτυχε να βρίσκεται στην ίδια πόλη που ηχογραφούσαμε. Έτσι απλά την πήραμε ένα τηλέφωνο και ρωτήσαμε αν ήθελε να πεί κάποια μέρη. Μάλιστα ένα σημείο το είπε μόλις μέσα σε δέκα λεπτά, έγινε πολύ γρήγορα και επίσης έχουμε και μερικά χορωδιακά σημεία από μια χορωδία δώδεκα ατόμων.

Όσον αφορά τους στίχους σας σε αυτό το album και τους στίχους των “Trail Of Tears” γενικότερα;

Είναι και τώρα όπως έγραφα πάντα. Σε αυτό το album σχεδόν όλους τους έχω γράψει εγώ. Προσπαθώ να γράψω αυτά που αισθάνομαι. Είναι σημαντικό για εμένα να νοιώθω αυτά που τραγουδάω. Δεν μπορώ να είμαι σ’ ένα στούντιο και να ουρλιάζω για μονόκερους και γαμημένους δράκους που τρέχουνε στα δάση! Δεν μπορώ να τραγουδάω γι’ αυτά. Δεν χρειάζεται να είναι τελείως προσωπική εμπειρία αλλά πρέιπει να είναι κάτι στο οποίο να μπορώ να συσχετίσω τον εαυτό μου σαν άτομο. Συνήθως μιλάω για την καθημερινή ζωή και πως οι ανθρώπινες υπάρξεις επηρεάζονται από αυτά που τους περιβάλλουν στην πνευματική κατάσταση του μυαλού τους... μερικά θετικά και μερικά αρνητικά πράματα. Πιστεύω ότι είναι μια ισορροπία μεταξύ υπερβολικά σκοτεινών πραγμάτων και κάποιων πιο ανεβασμένων, οπτιμιστικών πραγμάτων.

Πράγματα της φυσιολογικής ζωής δηλαδη.

Ναι, μόνο που η ζωή μου κάθε άλλο παρά φυσιολογική είναι... (γέλια)

Η μίξη του album έγινε και πάλι στα Finnvox Studios στην κοντινή σας Φιλανδία και αυτό είναι και το δεύτερο album με αυτή την εταιρία. Είστε ευχαριστημένοι με αυτές τις δυο επιλογές;

Με την Napalm Records είμαστε ευχαριστημένοι, έχουν καλή διανομή, το album είναι σχεδόν παντού, κάνουν καλό promotion για την μπάντα και εμφανέστατα προσπαθούν να κάνουν καλή δουλειά. Όσο καλύτερη δουλειά κάνουν τόσο περισσότερα θα κερδίσουν οπότε και για τους δυο μας είναι μόνο business και έτσι το προτιμάμε. Φυσικά κάποιες φορές έχουμε εμείς την δική μας άποψη και αυτοί την δική τους, υπάρχουν δυσκολίες κάποιες στιγμές αλλά δεν έχει σημασία σε ποια εταιρεία είσαι πάντα θα υπάρχουν κάποιες δυσκολίες, δεν έχουμε πολλά πάντως για να παραπονεθούμε. Τα Finnvox τώρα είναι ένα πολύ αξιόπιστο και άνετο μέρος για να δουλέψεις. Κάναμε το ίδιο και στο προηγούμενο album όπως κι εσύ είπες και ήμαστε όλοι πολύ ευχαριστημένοι απ’ το τελικό αποτέλεσμα οπότε δεν είδαμε κάποιο λόγο να το αλλάξουμε σε αυτό το album. Ηχογραφήσαμε το album στην Νορβηγία και οι τελικές διεργασίες έγιναν στα Finnvox. Είναι πολύ επαγγελματικά studio και τελείως επαγγελματίες παραγωγοί. Είναι λίγο πιο ακριβά απ’το να κάνεις τα πράματα με τον κλασσικό τρόπο, αλλά πραγματικά πιστεύω ότι άξιζε τον κόπο. Για να πετύχεις ένα καλό αποτέλεσμα πρέπει να ξοδέψεις λεφτά. Στη σημερινή αγορά δεν μπορέις να κυκλοφορήσεις μια άσχημη παραγωγή, γιατί θα πνιγείς στον μεγάλο γαμημένο ωκεανό. Δεν είμαστε ακόμα στο 1995. Πρέπει να κάνεις ό,τι πραγματικά μπορείς για να βγεί το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.

Είχατε κάποιες καθυστερήσεις για την κυκλοφορία του album. Πως αισθάνεσαι που το album επιτέλους κυκλοφόρησε;

Oh, you know it was hell όταν ηχογραφούσαμε. Ήταν ίσως οι έξι χειρότεροι μήνες της ζωής μου. Δεν θα ξαναηχογραφήσουμε σε αυτό το στούντιο αν και είμαστε ικανοποιημένοι με το τελικό αποτέλεσμα, καθώς για να φτάσουμε εκεί ήταν πολύ δύσκολα. Είχαμε συνέχεια προβλήματα με τα computers και τελειώνοντας πριν πάμε στα Finnvox ο σκληρός δίσκος χάλασε τελείως έπρεπε να τον στείλουμε “to the computer doctor” για να σώσει τα αρχεία και να συνεχίσουμε. Ήταν μια πάρα πάρα πολύ άσχημη εμπειρία. Τώρα κοιτώντας πίσω λέω μπορέσαμε και τα βγάλαμε πέρα και μετά από τόση προσπάθεια και χρόνο το τελικό αποτέλεσμα είναι ακόμα καλύτερο παρά όλα τα προβλήματα. Άξιζε τον κόπο το όλο αποτέλεσμα και ακούγεται υπέροχο.

Ας ξεφύγουμε τώρα λίγο απ’ αυτά και ας πάμε στα shows πάλι. Πιστεύεις ότι είναι καλύτερο για τη μουσική σας να παίζεται σε μικρά clubs ή σε μεγάλα venues;

Χμ... έχουμε κάνει όλων των ειδών τα shows, έχουμε παίξει σε μικρά clubs μπροστά σε 50 άτομα μέχρι ακόμα και σε μεγάλα φεστιβάλ μπροστά σε 25.000 οπότε έχουμε την εμπειρία και απ’τα δύο μέρη. Για ‘μενα τα καλύτερα είναι σε clubs με 800 – 1.000 άτομα.

Κανονίζετε κάποια περιοδεία στο προσεχές μέλλον;

Προς στιγμής έχουμε κάποια μεμονωμένα shows σε διάφορες πόλεις στη Νορβηγία, έχουμε το release party στις αρχές του Απριλίου στη Νορβηγία και κοιτάμε μερικά φεστιβάλ για το καλοκαίρι.

Θα θέλατε να επισκεφτείτε την Ελλάδα;

Ναι, ξέρεις αυτή είναι η τέταρτη συνέντευξη που κάνω για την Ελλάδα σήμερα και σύνολο έχω εφτά για Ελλάδα σήμερα και πραγματικά ντρέπομαι που δεν έχουμε ήδη έρθει εκεί. Θα θέλαμε πάρα πολύ να έρθουμε και αν υπάρχει κάποιος διοργανωτής που ενδιαφέρεται να κλείσει την μπάντα απλά να στείλει έναι e-mail και είμαστε εκεί. Αν ξέρεις κανέναν πες του ότι πραγματικά ενδιαφερόμαστε.

Να ‘σαι σίγουρος ότι θα το κάνω να μαθευτεί. Κάπου εδώ τελειώσαμε με τις ερωτήσεις, ευχαριστώ πολύ. Τα λέμε…

Εγώ σ’ ευχαριστώ, τα λέμε bye bye…