Λίγο πριν μας τιμήσουν για πρώτη φορά οι μεγάλοι Machine Head, δύο τύποι από το Avopolis.Metal και Avopolis.Core απέσπασαν μερικές κουβέντες από τον κιθαρίστα της μπάντας, Phil Demmel. Εμφανώς κουρασμένος, άκεφος και κλασσικός Αμερικάνος, μας έλυσε με συντομία τις απορίες μας. Ιδού.

Πριν ξεκινήσουμε, θα ήθελες να πεις τίποτα για τα τραγικά γεγονότα που οδήγησαν στο θάνατο του Dimebag Darrell και άλλων ατόμων;

Είμαστε σοκαρισμένοι και πολύ λυπημένοι για το συμβάν αυτό και δε θα ήθελα να προχωρήσουμε άλλο σ’αυτό το θέμα.

ΟΚ, απολύτως δεκτό. Μπορείς να μας πεις πώς πάει η περιοδεία μέχρι τώρα; Αν δε κάνω λάθος είναι η πρώτη φορά που έρχεστε στα Βαλκάνια...

Ναι όντως, αλλά έχει πολύ κρύο εδώ! Ευτυχώς οι οπαδοί είναι θεότρελοι. Τα shows είναι εντελώς διαφορετικά και μας έκαναν να σκεφτούμε πίσω στις παλιές εποχές του thrash κλπ. Όλες οι συναυλίες είναι φοβερές μέχρι τώρα.

Καλό αυτό. Υπάρχουν άλλα σχέδια για περιοδείες μετά από εδώ ή θα ξεκινήσετε να γράφετε καινούργιο υλικό;

Όχι, με περιοδεία συνεχίζουμε από το Φεβρουάριο και θέλουμε να πάμε Ιαπωνία και Αυστραλία. Μετά ίσως κάνουμε κάποια φεστιβάλ εδώ στη Ευρώπη αλλά έχουμε και υποχρεώσεις στην Αμερική, οπότε θα είμαστε αρκετά απασχολημένοι.

Ας μιλήσουμε λίγο για το “Through The Ashes Of Empires”. Προσωπικά εξέλαβα το τελευταίο τραγούδι, το “Descent The Shades Of Night” ως μια αναφορά στους μοντέρνους καιρούς. Συγκεκριμένα με το στίχο “..all the hate is the product of a world we created”…

Κοίταξε, συμφωνώ ότι οι στίχοι στο δίσκο είναι μοντέρνοι και ίσως αυτός ο συγκεκριμένος στίχος να σε «έπιασε» εσένα, αλλά όλος ο δίσκος είναι επηρεασμένος από τις μέρες μας.

Έχω παρατηρήσει επίσης ότι δεν έχετε πολλά solos στα τραγούδια σας, αλλα όταν έχετε είναι φοβερά. Όπως στο παραπάνω τραγούδι για παράδειγμα...Η ερώτηση μου είναι αν έχετε ένα συγκεκριμένο καλούπι σύνθεσης κομματιών που επιτρέπει πολλά ή λίγα solos, πολλή ή λίγη δίκαση κλπ...

Τα περισσότερα τραγούδια ειδικά στον καινούργιο δίσκο γράφτηκαν πριν πάω στη μπάντα οπότε όταν ο Rob έγραφε δε σκεφτόταν να μορφοποιήσει τα τραγούδια για να έχουν solo σε ορισμένα μέρη. Όλα τα τραγούδια που γράψαμε αφού πήγα στη μπάντα έχουν solo, όπως το Seasons Wither. Επίσης το Descent ολοκληρώθηκε μόλις μπήκα στο μπάντα οπότε βάλαμε και εκεί ένα solo. Πιστεύω ότι είναι ένα από τα δυνατά μου σημεία. Αυτό που μ’αρέσει στο συγκρότημα είναι ότι γράφουμε τα τραγούδια όπως πρέπει. Αν δεν ακούγεται ότι χρειάζεται solo, δε θα βάλουμε ένα απλά για να έχουμε solo.

Με το νέο δίσκο επανέρχεστε πιο δυναμικά. Τι σας ώθησε να το κάνετε αυτό, μετά από μια περίοδο με 2 λιγότερο heavy και κλασσικούς Machine Head δίσκους να ξαναπαίξετε έτσι;

Πιστεύω ότι πάντα η μπάντα ευχαριστιόταν να παίζει ότι ήθελε. Αν ήθελαν να πειραματιστούν ή να παίξουν πιο ήρεμα, θα έπαιζαν χωρίς να αναρωτηθούν πόσοι θα τους ακούσουν στο ραδιόφωνο. Πάντα ο Rob γράφει από τον εαυτό του και προφανώς σκέφτηκε ότι ο λόγος που υπάρχει η μπάντα είναι ο σκληρός ήχος, οπότε και έγραψε έναν κλασσικό Machine Head δίσκο.

Ο δίσκος ξεκινάει με τον Rob να λέει Hear Me Now ως εισαγωγή ενός που δυνατού και in-your-face τραγουδιού. Αυτή είναι η απάντηση σε όσους είχαν το συγκρότημα ως ξεπερασμένο και πεθαμένο μετά τους 2 τελευταίους δίσκους;

Δε νομίζω, γιατί το συγκρότημα ποτέ δεν επηρεάστηκε από την οποιαδήποτε κριτική, με την έννοια ότι ποτέ δεν αναγκάστηκε να γράψει μουσική έχοντας στο νου τρίτα πρόσωπα. Πάντα έπαιζαν ότι ήθελαν να παίζουν. Δε πιστεύω ότι ο δίσκος είναι ένα fuck you ή μια επίδειξη ικανοτήτων. Απλά είναι αυτό που θέλουμε να παίξουμε αυτή τη στιγμή.

Μάλιστα. Πώς και έκατσε ο Rob στην καρέκλα του παραγωγού;

Αρχικά θέλαμε τον Colin Richardson αλλά δεν ήταν διαθέσιμος και έτσι ο Rob, όντας ο παραγωγός των demos αποφάσισε να κάνει όλη τη δουλειά. Βασικά ήταν αναγκαίο κιόλας, καθώς θέλαμε κάποιον κατάλληλο για τη δουλειά και δε μπορέσαμε να βρούμε κάτι που να μας ικανοποιούσε τελείως.

Βλέπετε το συγκρότημα ως βασικό συντελεστή στη υγιή και ανοδική πορεία του σκληρού ήχου; Γενικά απαρνείστε όλα τα κλισέ όσον αφορά στην εικόνα και στον ήχο...

Βέβαια πιστεύω ότι έχουμε βοηθήσει να δημιουργηθεί το μονοπάτι που περπατάνε πολλές νέες μπάντες. Η μπάντα υπάρχει πολύ καιρό και σίγουρα αφήνει το σημάδι της. Είμαστε αρκετά μεγάλη μπάντα.

Αυτό με οδηγεί στην επόμενη ερώτηση. Είστε από τις πρώτες μπάντες της Roadrunner που έκανε κάτι πρωτοποριακό και επαναστατικό για την εποχή του και τώρα πολλά συγκροτήματα ακολουθούν τους Machine Head σε πολλές πτυχές...

Ναι συμφωνώ, σίγουρα βλέπεις πολλά συγκροτήματα να ενσωματώνουν μερικούς κλασσικούς ήχους της μπάντας σε πολλά είδη του σκληρού ήχου.

Μάλιστα. Υπάρχουν κάποια σχέδια για ένα live DVD αν δε κάνω λάθος...

Ναι, βιντεοσκοπήσαμε όλο το show στο Λονδίνο, στο Brixton Academy την περασμένη Κυριακή (σ.σ. 5/12/2004) και επίσης μερικά κομμάτια από Σκοτία, Manchester, Cardiff. Υπολογίζουμε να είναι έτοιμο γύρω στον Απρίλιο του 2005. Σίγουρα θα έχει πολλά extras και γενικά ήταν ωραία shows με pyros κλπ.

Οκ, εδώ τελειώσαμε Phil, τίποτα τελευταίο;

Ανυπομονούμε να παίξουμε αυτά τα 2 shows εδώ πρώτον επειδή δεν έχουμε ξαναπαίξει και δεύτερον επειδή είναι τα 2 τελευταία οπότε μετά πάμε σπίτι. Σήμερα πήγαμε και βόλτα στην Αθήνα, ανεβήκαμε στην Ακρόπολη και γενικά μ’ αρέσει πολύ η πόλη σας.

Ευχαριστούμε πολύ Phil, τα λέμε on stage.

Ελπίζω να περάσετε καλά παιδιά.