 |
Εν όψει της πρoώθησης της νέας δισκογραφικής τους δουλειάς, “Once”, και έχοντας ξεπεράσει τις 5.000 κόπιες σε πωλήσεις του single τους “Nemo” μόνο στη Φιλανδία από τις 3 πρώτες μέρες, οι Nightwish επισκέφτηκαν τη χώρα μας για μία μέρα συνεντεύξεων και το avopolis.metal ήταν εκεί. Και σιγά μην έχανα την ευκαιρία να πάρω συνέντευξη απ’ το αγαπημένο μου συγκρότημα! Μετά από το άγχος που προκαλούσε τα πόδια μου να ρίχνουν ανελέητη δίκαση κι αφού το καταραμένο ρολόι έδειξε επιτέλους 17:15, ο Tuomas πρώτος και ο Jukka αμέσως μετά, εμφανίζονται στο ειδικό δωμάτιο του “Park” και ευτυχώς που κράτησα την ψυχραιμία μου και δεν έγινα κοριτσάκι που σκίζει τα ρούχα του Κούντου (Fame Story αθάνατο!). Πολύ φιλικοί παρ’ όλη τη δύσκολη βδομάδα τους και πρόθυμοι ν’ απαντήσουν σε κάθε ερώτηση, (ειδικά ο Tuomas από τον οποίο ουσιαστικά πήρα τη συνέντευξη), μας μιλάνε για το νέο δίσκο τους, και αφήνουν υποσχέσεις για το Rockwave! Ορίστε τι μας είπαν…
Κατ’ αρχάς τιμή μου που σε συναντώ, μια που είσαι και ο συνθέτης και ψυχή της αγαπημένης μου μπάντας…
Ευχαριστώ…
Πρώτη φορά στην Ελλάδα… πώς σου φαίνεται;
Νιώθω καλά, γιατί δεν έχουμε έρθει ποτέ εδώ, δεν έχουμε παίξει ποτέ εδώ, και έτσι έστω και σε προωθητική περιοδεία, είναι ωραίο που βρισκόμαστε εδώ.Όσο κι αν δε θα μείνουμε καθόλου, γιατί θα φύγουμε νωρίς το πρωί.Πρίν μια ώρα ήρθαμε να φανταστείς.
Κρίμα (σσ. Να πηγαίναμε και για μπύρες ρε αδερφέ!). “Once”, το νέο άλμπουμ… ποιές οι προσδοκίες σας απ’ αυτό.
Πιστεύω ότι η μεγαλύτερη προσδοκία απ’ το άλμπουμ έχει ήδη εκπληρωθεί, επειδή το έχουμε στα χέρια μας τώρα. Τελείωσε και είμαστε πολύ ενθουσιασμένοι μ’ αυτό! Νομίζω ότι είναι η πρώτη φορά που όλοι στη μπάντα νιώθουν τόσο καλά για κάθε τραγούδι. Όταν ακούω το άλμπουμ, δεν χρειάζεται να “περάσω” κάποιο τραγούδι. Κάθε τραγούδι έχει μια συγκεκριμένη θέση μέσα στο δίσκο. Όλοι νιώθουμε ειλικρινά περήφανοι για το αλμπουμ αυτό. Άρα η μεγαλύτερη προσδοκία μας εκπληρώθηκε, αλλά απ’ τη στιγμή που κάθε άλμπουμ μας πέρναγε το προηγούμενο σε πωλήσεις και μας έδινε την ευκαιρία να παριοδεύσουμε σε διαφορετικά και καινούργια μέρη, φυσικά και θέλουμε να συνεχιστεί αυτό το πράγμα και στο μέλλον επίσης.
Άρα υπάρχει πιθανότητα να σας δούμε στη χώρα μας και μετά το Rockwave; Όχι σε festival, αλλά μόνους σας;
Πιθανόν… δεν ξέρω, γιατί δεν έχω μάθει κανένα πρόγραμμα περιοδείας ακόμα.
Η συνεργασία με την ορχήστρα, πώς προέκυψε; Ήταν δική σου ιδέα;
Είχαμε ήδη κάτι σαν ορχήστρα στο προηγούμενο άλμπουμ, αλλά σκέφτηκα ότι με το επίπεδο των μουσικών και όλα αυτά, θα μπορούσαμε σίγουρα να την κορυφώσουμε την όλη κατάσταση. Και γι’ αυτό αρχίσαμε να ψάχνουμε για μια πραγματικά επαγγελματική ορχήστρα, την καλύτερη που θα μπορούσαμε να έχουμε με τα λεφτά που θα είχαμε. Κι έτσι μέσω του ηχολήπτη-μηχανικού μας, Mikko Karmila, που γνώριζε έναν τύπο στο Λονδίνο, τον Pip Williams, ήρθαμε σ’ επαφή μαζί του. Ήταν οπαδός της μπάντας στην πραγματικότητα και συμφώνησε να κάνει τις ορχηστρικές διευθετήσεις του άλμπουμ. Ήταν αυτός επίσης που είχε τις επαφές με διάφορους μουσικούς και ορχήστρες στο Λονδίνο. Έτσι αυτός μας έκλεισε τη συγκεκριμένη London Session Orchestra.
Απ’ ότι έχω ακούσει από τα samples των κομματιών που έχετε στο site σας, λειτουργεί πολύ καλά. Είσαι ευχαριστημένος με το αποτέλεσμα, ή νομίζεις ότι θα μπορούσες να αλλάξεις μερικές ενορχηστρώσεις;
Μπορώ να πώ ότι είμαι 99% ικανοποιημένος από τις ενορχηστρώσεις της ορχήστρας. Όταν πέρναγα όλα τα τραγούδια, ήμουν πάντα σ’ επικοινωνία μ’ αυτό τον τύπο. Σαν να κολλούσαν τα οράματά μας αμέσως! Ήξερε ακριβώς τι ήθελα με το κάθε τραγούδι. Και νομίζω ότι οι ενορχηστρώσεις του είναι κοντά στο τέλειο! Ήταν ελάχιστα τα σημεία εδώ κι εκεί που έπρεπε να κόψουμε επειδή δεν ταιριάζανε στην ουσία με την ατμόσφαιρα του εκάστοτε τραγουδιού. Αλλά στο σύνολο έκανε μια υπέροχη δουλειά!
Μιας και είπες για την ατμόσφαιρα… σ΄αυτό το δίσκο, απ’ όσο μπορώ να πώ απ’ τα samples, υπάρχει το “Nightwish feeling”, αλλά είναι ταυτόχρονα και πολύ διαφορετικός από τις προηγούμενες δουλειές σας. Σαν μια μίξη “Wishmaster” με “Oceanborn”, με την ατμόσφαιρα του “Angels Fall First”…
Λίγο απ’ όλα, ναι…
Είναι αυτό που πραγματικά ήθελες να πετύχεις ή ήρθε…
Πραγματικά ήρθε φυσιολογικά. Ποτέ δεν σκέφτομαι μελλοντικά το πώς θα πρέπει ν’ ακουστεί ο δίσκος σαν σύνολο. Απλά αρχίζω να κάνω τραγούδια. Απλά προσπαθώ να κάνω όσο το δυνατόν καλύτερα τραγούδια και το αποτέλεσμα είναι ό,τι ακούς. Δεν σκέφτομαι δηλαδή το όλο concept από πρίν. Κι αυτή τη φορά, δε ξέρω, η χημεία μεταξύ της μπάντας και το συναίσθημα μέσα σ’ αυτήν, ήταν τόσο καλό, ώστε σίγουρα μπορείς ν’ ακούσεις ότι μια μπάντα παίζει σ’ αυτό το άλμπουμ. Για παράδειγμα, το “Century Child” ήταν ένα πραγματικά σκοτεινό άλμπουμ… σχεδόν αυτοκτονικό. Σ’ αυτό υπάρχει πολύ περισσότερη ελπίδα, ακόμα κι αν είναι το πιο “σκληρό” άλμπουμ που κάναμε ποτέ, με πολλές κιθάρες, μπάσο και τύμπανα,δηλαδή αυτό το βασικό δυνατό χτύπημα, το οποίο περνάει μέσα από πολλά τραγούδια. Αλλά είναι επίσης λίγο “ελαφρύτερο” στο “τέλος του τούνελ”.
Σχετικά με το “Century Child”. Είναι το πιο πετυχημένο σε πωλήσεις άλμπουμ των Nightwish μέχρι στιγμής και σας έκανε ακόμα πιο γνωστούς. Νομίζεις ότι είναι ένα είδος ρίσκου να ξεφεύγεις από το στυλ του “Century Child” με τις mid-tempo μελωδίες και το dark feeling και να δημιουργείς το “Once”; Ή είναι αυτό που πραγματικά πιστεύεις; Κάτι που είχες πεί κάποτε “Ζώ το όνειρό μου”…
Ναι, ακριβώς! Είναι ένα συνηθισμένο κλισέ πλέον, αλλά πρέπει πραγματικά να μένεις κολλημένος στο μουσικό είδος με το οποίο νιώθεις ειλικρινής. Να κάνεις ακριβώς τη μουσική που νιώθεις ότι πρέπει να κάνεις, την κάθε χρονική περίοδο. Επειδή το “Century Child” πούλησε τόσο καλά, δεν υπάρχει λόγος να κάνουμε ακόμα ένα. Ένα “Century Child part 2”. Πάντα θές να έχεις την μπάντα σε συνεχή εξέλιξη, πάντα θές να βρίσκεις νέες διαστάσεις για τη μουσική. Ποτέ μα ποτέ μην κάνεις το ίδιο άλμπουμ δύο φορές. Ακόμα και το ίδιο τραγούδι. Να προσπαθείς όχι μόνο να σοκάρεις τον εαυτό σου, αλλά και τους οπαδούς λιγάκι. Να τους προκαλείς λιγάκι και να πηγαίνεις τη μουσική μπροστά.
Μιάς και είπες για τραγούδια. Πολλοί λένε ότι στο “Century Child”, το End Of All Hope μοιάζει πολύ, αν δεν είναι ίδιο, με το Wishmaster.
Ήταν λιγάκι, ναι…
Ειδικά το refrain… ο ρυθμός των drums, τα πάντα.
Το ξερω. Κατέληξε να είναι σαν αυτό που είπα πρίν ότι ποτέ δεν εύχομαι να κάνω. Δηλαδή ένα ίδιο τραγούδι. Αλλά με το συγκεκριμένο τραγούδι νομίζω ότι περίπου έγινε. Για τον ένα ή τον άλλο λόγο ακούγεται σαν το προηγούμενο. Πρέπει να το παραδεχτώ (γέλια)!
Θέλω να μου πείς τώρα για την αθωότητα. Αυτή την πολυακουσμένη λέξη από το “Century Child”. End Of Innocence, End Of All Hope. Έχει χαθεί στους Nightwish; Η αθωότητα του “Angels Fall First” ;
Ναι έχει χαθεί. Δεν υπάρχει λόγος να το αρνηθώ. Βασικά ξέρεις υπάρχει ακόμα το πάθος στο να κάνεις μουσική. Αλλά από τη στιγμή που έχεις ζήσει και έχεις δεί τόσα πολλά, όπως το αυθεντικό “κλώτσημα” στην αρχή, έχει χαθεί κατά κάποιο τρόπο…ναι. Όπως για παράδειγμα το ν’ ακούς ένα τραγούδι σου στο ράδιο, δεν σου προκαλεί το τόσο καλό συναίσθημα στο βαθμό που στο προκάλεσε την πρώτη φορά. Ή όταν πήραμε τον πρώτο χρυσό μας δίσκο… που ήταν καταπληκτικά, αλλά τώρα δεν είναι τόσο ωραίο πιά όσο τότε. Σχετικά με την αθωότητα επίσης, τη χρησιμοποιώ τόσο πολύ στους στίχους μου, γιατί νομίζω ότι είχα τα πιο ευτυχισμένα παιδικά χρόνια. Ήμουν πραγματικά χαρούμενος σαν παιδί. Είχα καταπληκτικά παιδικά χρόνια! Φυσικά έχουν φύγει και δεν μπορείς να καταλήξεις να κρύβεις το άτομο το οποίο έγινες. Απλά κοιτάς στο παρελθόν και προσπαθείς να βρείς έστω και λίγο απ’ αυτό το παιδί πάλι. Να αποκτήσεις ξανά αυτήν την αθωότητα. Αλλά είναι τόσο δύσκολο. Και να είσαι σίγουρος ότι με κάνει να νιώθω πραγματικά στεναχωρημένο και ειλικρινά με νευριάζει! Έτσι μ’ αυτά τα τραγούδια προσπαθώ επίσης ίσως να το βρώ, έστω και λιγάκι.
Ας επανέλθουμε στο “Once”. Θα βρούμε εκεί κανένα τραγούδι στιχουργικά όπως το Dead Boy’s Poem; Που κατά τη γνώμη μου, έχει τους καλύτερους στίχους που έχεις γράψει…
Βασικά συμφωνώ κι εγώ. Ναι. Υπάρχουν κάνα-δυό τραγούδια σ’ αυτό το άλμπουμ που πάνω-κάτω συνδέονται με τα ίδια πράγματα. Για παράδειγμα το τραγούδι του single, το Nemo …
Το οποίο δεν έχει ερθει στην Ελλάδα ακόμα (η συνέντευξη πάρθηκε στις 28-04, μία μέρα πριν κυκλοφορήσει το “Nemo” στην Ελλάδα). Άυριο θα το έχουμε. Να ‘ ναι καλά τα promo.
Ε, βασικά κινείται περίπου στα ίδια πράγματα στιχουργικά.
Τι να περιμένουμε από τους Nightwish στο Rockwave; Κάτι σαν το live στα DVD; Γιατί είμαστε και λίγο τρελοί, σε περίπτωση που δεν το ξέρεις.
ΟΚ (χαμογελώντας). Το θέμα είναι ότι για μας και για μένα επίσης, είναι πολύ ξεχωριστό το να παίζουμε ζωντανά για πρώτη φορά σε μια νέα χώρα. Και το γεγονός ότι θα παίζουμε στην Ελλάδα για πρώτη φορά, πραγματικά θα δώσει μία extra ώθηση στο σόου. Και θα φέρουμε όλα τα πυροτεχνήματα που χρησιμοποιούμε…
Όπως στην περιοδεία του Wishmaster…
Ναι ακριβώς. Και θα μπορείτε ν’ ακούτε τις δυναμικές τεχνικές και θα δείτε ίσως περισσότερα φωτορυθμικά από ποτέ. Άρα βασικά θα είναι ένα πολύ καλό Nightwish σόου (σσ. Αμήν!).
Ελπίζω! 7 χρόνια το περιμένω!
Ναι;! (γέλια)
Ξανά στο “Once”. Γιατί νομίζεις ότι ένας metal οπαδός γενικότερα θα έπρεπε ν’ αγοράσει το “Once”. Τι το ιδιαίτερο έχει; Τι θα του προσφέρει;
Νομίζω είναι ένα άλμπουμ με τόσο τεράστιο ποσοστό δυναμικών και διαφορετικών στοιχείων, που πραγματικά είναι μια “περιπέτεια” στο να τ’ ακούσεις. Είναι πραγματικά το πιο δύσκολο άλμπουμ που έχουμε κάνει μέχρι τώρα. Πρέπει να τ’ ακούσεις πολλές φορές για να καταλάβεις τι γίνεται. Είναι τόσο γεμάτο από πληροφορίες. Υπάρχουν πολλά κιθαριστικά riffs, υπάρχει η ορχήστρα που παίζει σχεδόν σε όλο το άλμπουμ, υπάρχει ένας Ινδιάνος που τραγουδάει και παίζει, υπάρχει ένα τραγούδι στα Φιλανδικά, αρκετές ακουστικές κιθάρες που δεν χρησιμοποιούσαμε στα άλμπουμ μας νομίζω. Τι άλλο… οι χωρωδίες, υπάρχει ένα solo ηλεκτρικού βιολιού. Πολλά διαφορετικά στοιχεία, άρα αξίζει να το κοιτάξεις απλά και μόνο και για την περιέργεια.
Σχετικά με το τραγούδι στα Φιλανδικά. Δεν το έχετε κάνει από την εποχή του “Angels Fall First” με το Etiainen… δε ξέρω την προφορά…
Σωστά!
Τι σ’ έκανε να το ξαναεπιχειρήσεις; Οι οπαδοί οι οποίοι στο site ζητούσαν κι άλλο Φιλανδικό τραγούδι από σένα; Μήπως θα τραγουδήσεις κιόλας ξανά;
(Γέλια) Κάτι σαν αυτό! Όπως είπα, πάντα θές να δοκιμάζεις κάτι νέο σε κάθε άλμπουμ και σκέφτηκα ότι ίσως να ήταν η καταλληλότερη χρονική στιγμή να προσπαθήσω να κάνω ακόμα ένα Φιλανδικό τραγούδι. Ξέρεις… ν’ αποδώσεις λίγο φόρο τιμής στη χώρα απ’ την οποία προέρχεσαι και αγαπάς τόσο πολύ. Είναι ένας μικρός φόρος τιμής στους Φιλανδούς οπαδούς και στη Φιλανδία γενικότερα. Αλλά επίσης το συγκεκριμένο τραγούδι πιστεύω ότι ταιριάζει τόσο καλά στην ατμόσφαιρα! Οι στίχοι στα Φιλανδικά κτλ. Είχα πολλές αμφιβολίες για αυτό το τραγούδι. Είχα ακόμα γράψει τους στίχους και στ’ Αγγλικά σε περίπτωση που έβγαινε πολύ κωμικό. Αλλά ακούγεται πολύ εξωτικό. Και νομίζω ότι είναι μια ωραία πινελιά στο όλο άλμπουμ.
Σχετικά με τον Ινδιάνο που είπες, στο Creek…
Creek Mary’s Blood, ναι. Είναι το αγαπημένο μου βασικά στο δίσκο.
Είναι απαλό τραγούδι;
Είναι σαν ημι-μπαλάντα.
Ας πούμε σαν το For You απ’ το “Century Child”;
Πιο πολύ σαν το Dead Boy’s Poem (σσ. Φτιάξε μας τώρα!!!). Επειδή υπάρχουν πολλές ακουστικές κιθάρες, είναι πολύ μεγάλο… περίπου 8:30 λεπτά.
Το πιο μεγάλο που έχετε γράψει!
Ναι;
Για παράδειγμα, το Beauty Of The Beast από το “Century Child”, είναι σαν 3 διαφορετικά μέρη.
Ναι. Σωστά. Βασικά το Creek Mary’s Blood είναι 8:30 λεπτά, αλλά υπάρχει ένα άλλο τραγούδι που λέγεται Ghost Love Score το οποίο είναι 10 λεπτά. Άρα υπάρχουν δύο πραγματικά μεγάλα τραγούδια στο δίσκο.Το Creek Mary’s Blood μιλάει για την ιστορία και την κουλτόυρα των Ιθαγενών Αμερικανών Ινδιάνων, τα οποία πάντα έβρισκα πολύ μαγευτικά. Όταν ήμασταν παιδιά, πάντα θα ήμουν ο Ινδιάνος και οι υπόλοιποι οι καουμπόιδες…
Kill the cowboys…
Ναι,ναι… ακριβώς(γέλια)! Πάντα μ’ ενδιέφερε ειλικρινά κι έτσι έκανα ένα τραγούδι σχετικά με την γενοκτονία των Ινδιάνων. Πιστεύω ότι μια από τις μεγαλύτερες αμαρτίες της ανθρωπότητας είναι αυτό που έκαναν οι λευκοί στους Ινδιάνους. Είναι δηλαδή το τι πιστεύω για το όλο γεγονός.
Ωραία. Έχεις ακούσει εντυπώσεις για το “Nemo”; Ή τίποτα ακόμα; Πώς το δέχθηκε ο τύπος;
Έχει αποδεχθεί αρκετά καλά. Είναι πολύ θετική έκπληξη η αποδοχή τόσο από τον τύπο, όσο κι απ’ τους οπαδούς, γιατί συνήθως όσο περισσότερα άλμπουμ κάνεις και όσα περισσότερα τραγούδια, τόση περισσότερη κριτική δέχεσαι. Αλλά ο κόσμος δείχνει να το απολαμβάνει. Όσο κι αν δεν πιστεύω ότι είναι από τα πολύ καλύτερα του δίσκου, είναι προφανώς μια καλή επιλογή για single.
Είναι hit-song.
Ναι;
Δεν έχω ακούσει τον υπόλοιπο δίσκο, αλλά νομίζω ότι είναι απ’ τα τραγούδια που μπορούν να γίνουν επιτυχία. Το πιστεύεις κι εσύ ή όχι;Ήταν αυτός ο λόγος που το επιλέξατε για single;
Όταν ακούς τον δίσκο, υπάρχουν 11 τραγούδια. Τα περισσότερα απ’ αυτά είναι πραγματικά μεγάλα και πολύπλοκα και “σκληρά”. Το “Nemo” νομίζω ότι είναι το μοναδικό τραγούδι στον δίσκο, εκτός από το Φιλανδικό, που πραγματικά έχει μια βασική δομή και πιασάρικο refrain. Δεν είναι πολύ “σκληρό” και μπορεί να παιχτεί στο ράδιο. Και πρέπει να σκεφτείς και γι’ αυτό επίσης. Είναι το πρώτο single και φάνηκε καθαρά απ’ την αρχή ότι αυτό θα ήταν το τραγούδι του single.
Υπήρχε μια φήμη ότι οι Nightwish θα διαλύονταν, όταν η Tarja έφυγε και πήγε στη Γερμανία. Είναι πιθανό να γίνει ή όχι;
Οι φήμες υπερέβαλαν σε τεράστιο βαθμό. Το συγκρότημα ποτέ δεν διαλυόταν πραγματικά. Η Tarja ουσιαστικά δεν άφησε ποτέ την μπάντα. Ήταν απλά το θέμα ότι έκανε ένα διάλειμμα.
Για τις σπουδές της…
Ναι. Πήγε στη Γερμανία να τελειώσει τις κλασσικές σπουδές της εκεί. Συμφωνήσαμε ότι δε θα κάναμε κανένα σόου για 6 μήνες κι αυτό ήταν το όλο θέμα. Τα συγκροτήματα κάνουν τέτοια πράγματα συνέχεια. Δεν ήταν λοιπόν τίποτα το ιδιαίτερο, αλλά ο κόσμος το πήρε κάπως βαριά. Η μπάντα δεν υπήρξε ποτέ σε κανέναν κίνδυνο.
7 χρόνια μετά το “Angels Fall First”, το πρώτο άλμπουμ σας, τι σημαίνει Nightwish για σένα; Τότε ήταν ένα όνειρο που γινόταν πραγματικότητα, σωστά; Τώρα;
Σημαίνει ακόμα περισσότερα από τότε βασικά! Το όλο πράγμα ξεκίνησε σαν χόμπι και όλοι είχαμε διαφορετικά σχέδια για το μέλλον. Εγώ θα πήγαινα να σπουδάσω στο Πανεπιστήμιο, να γίνω βιολόγος (γέλια)!
Ευτυχώς που δεν έγινες…
Χε… Πραγματικά μεγάλωσες μέσα σ’ αυτό το πράγμα και έμαθες πολλά για τον εαυτό σου και για το να φτιάχνεις μουσική. Και ήταν πάντα σαν τρόπος ζωής για μένα. Ξέρω ότι θα κάνω τραγούδια μέχρι τη μέρα που θα πεθάνω. Το ξέρω στα σίγουρα τώρα. Είναι τόσο σημαντικό για μένα.
Ποιο θεωρείς ότι είναι το πλεονέκτημα των Nightwish σε σύγκριση με άλλα Φιλανδικά συγκροτήματα, όπως τα πιο εμπορικά για παράδειγμα, σαν τους HIM, τους Sentenced, τους Children Of Bodom.
Μ’ αρέσουν όλες αυτές οι μπάντες (σσ. τι το ‘θελες αυτό τώρα;;;Και ΗΙΜ;). Δεν υπάρχει κάτι λάθος μ’ αυτές. Αλλά αυτό που πραγματικά μας ξεχωρίζει απ’ αυτούς που ανέφερες, είναι η πραγματική ειλικρίνεια της μπάντας (σσ. το διόρθωσες και πολύ μάλιστα!!!). Δεν είχαμε για παράδειγμα παραγωγό εκτός της μπάντας. Αρχίσαμε το όλο θέμα από το μηδέν. Πληρώσαμε το πρώτο μας άλμπουμ με δικά μας λεφτά. Κάναμε το δικό μας, χωρίς καμιά δισκογραφική να μας λέει τι να κάνουμε. Τίποτα σαν αυτό. Ό,τι ακούς στη μουσική μας ή ό,τι βλέπεις, είανι ολοκληρωτικά δική μας δημιουργία και η φυσική μας εξέλιξη. Άρα αυτή η πραγματική ειλικρίνεια, χωριάτες και χωριατοπούλες, είναι η μεγαλύτερη δύναμη που έχουμε σαν μπάντα.
Το επόμενο βήμα; Πότε να το περιμένουμε; Έχει μείνει καθόλου υλικό;
(γέλια) Δεν έχει μείνει ούτε ένα τραγούδι! Τίποτα! Μόλις τελειώσαμε αυτό το άλμπουμ πριν 2,5 εβδομάδες κι ευτυχώς δεν χρειάζεται να σκέφτομαι γι’ αυτά τα πράγματα… όχι ακόμα (γέλια)!
Ποια είναι η πιο επιθυμητή “ευχή της νύχτας” για σένα; Που δεν έχει εκπληρωθεί ακόμα;
Νομίζω κάτι που έχει να κάνει με το να γράφω μουσική για ταινίες. Ίσως το μεγαλύτερο όνειρό μου στη μουσική αυτή τη στιγμή. Ελπίζω κάποια μέρα στο μέλλον να μπορέσω να γράψω ένα ολόκληρο soundtrack για μια ταινία.
Ποιο είναι το αγαπημένο σου και ποιο το χειρότερό σου τραγούδι των Nightwish. Κάποτε είχες πεί σαν χειρότερο το Nymphomaniac Fantasia από το “Angels Fall First”.
Και είναι ακόμα το χειρότερο νομίζω…
Και το αγαπημένο σου;
Είναι το Creek Mary’s Blood απ’ το νέο δίσκο.
Θα μπορούσες να μου πείς λίγα λόγια για κάθε δίσκο των Nightwish; Πώς τους βλέπεις τώρα;
Υπήρξε κάποια στιγμή που ένιωθα κάπως ντροπή για τον πρώτο μας δίσκο, το “Angels Fall First”, αλλά καταλαβαίνω τώρα ότι ήταν μια πολύ καλή προσπάθεια σαν ντεμπούτο άλμπουμ. Πραγματικά ακούς την τόσο ειπωμένη “αθωότητα” σ’ αυτό το άλμπουμ. Όσο κι αν η παραγωγή είναι φτωχή και η ατμόσφαιρα του δίσκου κάπως κωμική. Παρ’ όλα αυτά, ακόμα στηρίζω σχεδόν κάθε τραγούδι αυτού του δίσκου και νομίζω ότι ήταν μια πολύ καλή προσπάθεια τη δεδομένη χρονική στιγμή.Το “Oceanborn” ήταν το άλμπουμ που πραγματικά μας έφερε στην επιφάνεια. Η μπάντα έκανε ένα τεράστιο βήμα, όχι μόνο τεχνικά, αλλά κυρίως στο στυλ της μουσικής. Το “Angels Fall First” ήταν πιο πολύ στην gothic μεριά. Πιο ακουστικό. Το “Oceanborn” είναι power metal, symphonic metal από το την αρχή ως το τέλος. Είναι νομίζω κάτι σαν το λατρεμένο ή κλασσικό ή όπως θές πές το. Πολλοί πιστεύουν ακόμα ότι αυτό είναι το μοναδικό, το ένα και μοναδικό Nightwish-άλμπουμ. Το “Wishmaster” ήταν μια πολύ φυσική συνέχεια του “Oceanborn”. Δε νομίζω ότι το στυλ είναι τόσο πολύ διαφορετικό. Η παραγωγή είναι ίσως λίγο καλύτερη, αλλά αυτό είναι κυρίως η διαφορά. Με το “Century Child” κάναμε ξανά ένα τεράστιο βήμα προς κάποια άλλη κατεύθυνση. Νομίζω αφήσαμε πίσω μας τα ας πούμε παραδοσιακά power metal στοιχεία που είχαμε στα 2 προηγούμενα άλμπουμ και κάναμε μια λίγο πιο heavy προσέγγιση στη μουσική. Υπάρχει λίγο περισσότερο riffing, οι κιθάρες είναι κουρδισμένες πιο χαμηλά και είναι σίγουρα το πιο σκοτεινό, απαισιόδοξο και αυτοκτονικό άλμπουμ που έχουμε κάνει ως τώρα!
Διάβασα στο site σας, ότι ζητήσατε ας πούμε βοήθεια από τον drummer των HIM (σσ. φτου, σκόρδα!). Αληθέυει;
Ναι (σσ. μαχαιριά 1η!). Για το κούρδισμα των τυμπάνων.
Γιατί;;; Δεν βρίσκω το λόγο…
(γέλια) Δε ξέρω… ρώτα αυτόν (και δείχνει τον Jukka που αμέριμνος έπινε τον καφέ του).
(προς Jukka) Σχετικά με τον drummer των ΗΙΜ.
Ε; Τι μ’ αυτόν;
Αυτή τη φορά θέλαμε να τα πάμε όλα μακρύτερα από πρίν, πιο μπροστά. Έτσι και τους ήχους μας. Και αφού ξέραμε ότι είναι σπουδαίος drummer (σσ. μαχαιριά 2η!) και πολύ καλός στο κούρδισμα, του ζητήσαμε να κάνει τη δουλειά του για μας.
Tuomas: Είναι πραγματικός επαγγελματίας σε τέτοια πράγματα τουλάχιστον.
Jukka: Αυτή τη φορά δε χρησιμοποιήσαμε samples τυμπάνων τόσο πολύ.
Tuomas: Είναι πιο φυσικά.
Jukka: Έχουν ένα πιο rocky ήχο.
ΟΚ. Αυτά από μένα… θα σας δώ στο Rockwave!
Θα σε δούμε εκεί…
ΥΓ : Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον κ. Στασινόπουλο από την Cosmic Storm που βοήθησε να πραγματοποιήσω ένα όνειρό μου και με ανέχτηκε εκείνη τη μέρα.
