Αμφίβολο το μέγεθος της προσέλευσης για μια τέτοια συναυλία, αναλογίζεται κανείς σκεπτόμενος το σημερινό status των MORTUARY DRAPE, οι οποίοι, αποτελούν μεν ένα ιστορικότατο όνομα για τα δεδομένα του ιδιώματος, αλλά η εμφανής δισκογραφική αδράνεια στην οποία βρίσκονται τα τελευταία έτη οδηγεί σε αμφιβολίες τον εκάστοτε ανυποψίαστο οπαδό περί της ποιότητας των ζωντανών τους εμφανίσεων. Στο κάτω - κάτω, από την αρχική σύνθεση του σχήματος έχει απομείνει μόνο ο Wildness Perversion, και δεν θα μπορούσε να μαντέψει κανείς το τι μέλλει γενέσθαι, βάσει άτυχων παραδειγμάτων αρκετών συναδέλφων τους.

Πρώτη μπάντα της βραδιάς, λοιπόν, αποτέλεσαν οι DARK MESSIAH από την Κοζάνη, ένα σχήμα που είχα μονάχα ακουστά μέχρι εκείνη τη μέρα - αν και αξίζει να αναφερθούμε εδώ στις ιδιαίτερα θετικές απόψεις που προηγήθηκαν της εμφάνισης, γενόμενο που επέδρασε, ασφαλώς, στην όποια προσωπική προδιάθεση. Κι η αλήθεια είναι πως το ξεκίνημα του event δεν θα μπορούσε να είναι καλύτερο, αφού απόλαυσα το set καθόλη την διάρκειά του, με το ύφος να αποκαλύπτει μέχρι και μικρά σημεία που θυμίζουν παλιές ελληνικές εποχές, όσον αφορά κάποιες μελωδίες, και τη λήξη του set καθαυτή να αφήνει μια γεύση πλήρους ικανοποίησης, προμηνύοντας θετικά σημάδια για το δισκογραφικό τους μέλλον.

Εν συνεχεία, επί σκηνής ανέβηκαν οι άτυποι δεύτεροι headliners της βραδιάς ονόματι EMBRACE OF THORNS, στις τάξεις των οποίων βρίσκονται μέλη που ανήκουν και σε άλλες επίσης καταξιωμένες μπάντες. Η αλήθεια είναι πως ένοιωθα κάπως ανυπόμονος για αυτή τους την εμφάνιση, καθότι η συγκεκριμένη συναυλία ήταν η πρώτη κατά την οποία πάτησαν τη σκηνή του αθηναϊκού εδάφους -και μάλιστα, με ένα ιδιαίτερα αξιόλογο “Atonement Ritual” στις αποσκευές να ενισχύει τις όποιες εντυπώσεις αφορούν την απόδοση. Εντάξει, τα παιδιά παρέδωσαν μαθήματα για το πως παίζεται το ψυχωμένο bestial death metal με σθένος, επιμονή και κάτι άλλο που δεν επιτρέπει η γλώσσα μας. Ενθουσίασαν ακόμη και πολλούς που δεν είχαν επαφή με το υλικό τους, για να παραδώσουν τελικά το αναπάντεχο δώρο της διασκευής στο “Thou Art Lord” των ACHERON, δίδοντας στη βραδιά το πλέον κατάλληλο χρώμα. Άξιοι.

Φτάνοντας στο κομμάτι των MORTUARY DRAPE, οφείλουμε να ξεκινήσουμε με τα καλύτερα δυνατά λόγια, καθότι το σύνολο του σχήματος δεν έμοιαζε να φέρει «sessionάδες», παρά μουσικούς που είχαν τον αέρα μιας κανονικής μπάντας - φαινόμενο σπάνιο για τα δεδομένα αντίστοιχων καταστάσεων. Η μορφή που ξεχώριζε φυσικά ήταν εκείνη του Wildness Perversion, αλλά όλα τα μέλη έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους, έδειχναν παντελώς «δεμένοι» σε όλο το μήκος / πλάτος των εκτελέσεων, ενώ τα περιβόητα καθολικού τύπου ράσα αποτέλεσαν το ιδανικό κερασάκι που φέρνει με έντονο τρόπο flashbacks αρχαιότερων καταστάσεων.

Ο WP, από την άλλη, στάθηκε τουλάχιστον αποστομωτικός, με τη φωνή του να μοιάζει πέρα για πέρα αναλλοίωτη και τις ερμηνείες του να παροτρύνουν τους οπαδούς που βρίσκονταν στις πρώτες σειρές σε ηχηρές επευφημίες, αλλά και συμμετοχές ακόμα και στη πλευρά του μικροφώνου, μιας και δεν ήταν λίγοι εκείνοι που τραγουδούσαν κάθε στίχο των τραγουδιών. Οι εμφανώς πιο συγκινημένοι ήταν οι γηραιότεροι, ασφαλώς, μιας και ο τρόπος που βλέπουν ορισμένα πράγματα καταλήγει πιο φορτισμένος, αν αναλογιστούμε το ότι τα βίωσαν την κατάλληλη ώρα κι εποχή πάνω στο άνθος της εφηβίας τους - κάτι που δεν αναφέρουμε με «ελιτιστικό» σκοπό, για να προλάβω μια ενδεχόμενη αντίδραση, απλά οι Mortuary Drape είναι η μπάντα «της δικής τους» γενιάς κι ένα όνομα ιδιαίτερα γνωστό κατά την περίοδο των 90’ς. Αλήθεια, αυτή τη βραδιά εθεάθηκαν αρκετές φυσιογνωμίες που είχαν καιρό να φανούν - όπως και πολλοί νεότεροι που φαίνεται πως δίνουν σταθερό παρών πλέον σε ανάλογα events.

Για τελευταίο κομμάτι αφήσαμε το setlist, το οποίο ήταν πλούσιο σε παλαιό υλικό και περιείχε σχεδόν ολόκλητο το φημισμένο “Into The Drape”, το οποίο θέτει σοβαρές αξιώσεις ως προσωπικά αγαπημένη δουλειά των MD. Τα “Doom Return”, “All The Witches Dance”, “Secret Sudaria”, καθώς και το καταπληκτικό “Mourn Path” τιμήθηκαν δεόντως, με το έναυσμα του “Primordial”, αλλά και το αποστομωτικό άνοιγμα του “Mother”, η ατμόσφαιρα του οποίου έμοιαζε λες κι άπλωνε διάχυτη στο χώρο, να αποτελούν δύο μόνο εκ των highlights μιας εμφάνισης που σε αφήνει να αναρωτιέσαι πόσο καλύτερη θα μπορούσε να καταλήξει αν το σχήμα έβγαινε για encore - καθώς, το συγκεκριμένο σημείο, αποτελεί και το μοναδικό μελανό παράπονο.

Εν κατακλείδι, το βράδυ του Σαββάτου επεφύλασσε μια πραγματικά όμορφη βραδιά. Συγκινητικά άξια παρουσία των headliners, αξιόλογα opening acts, πολύ καλός ήχος κατά τη διάρκεια του set και των τριών σχημάτων, καθώς και χαμηλό κόστος εισιτηρίου. Πέραν πάσης αμφιβολίας, η διοργανώτρια εταιρία αξίζει τα παραπάνω καλά λόγια, αν αναλογιστούμε πως έχει φέρει πολλούς καλλιτέχνες που δε τόλμησε να φέρει κανείς, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα την επερχόμενη συναυλία των Τσέχων ROOT, οι οποίοι τυγχάνει να αποτελούν μια από τις αγαπημένες μπάντες του γράφοντος - κι είναι πραγματικά ανέλπιστο το ότι μια τέτοια μπάντα επισκέπτεται την Ελλάδα για μια headline εμφάνιση. Αναρωτιέμαι πόσο κόσμο θα μαζέψει ένα τέτοιο όνομα, μιας κι οι MORTUARY DRAPE δεν πρέπει να είχαν περισσότερα από 180 άτομα - κάτι που από ότι φαίνεται θα διαπιστώσουμε μόνο με ένα τρόπο, ελπίζοντας πως η κατάληξη θα είναι εξίσου θετική των όποιων προσωπικών προσδοκιών.

Embrace Of Thorns setlist (με την εξαίρεση ενός τραγουδιού)
''Atonement Ritual''
''Tombs Of The Desecrated Zealots''
''Nemesis Of Impurity''
''Passionate Destroyer''
''Venom In Veins''
''Holiness Expired''
''Sempiternally Cursing The Weak''
''Perdition Hammer''
''Thou Art Lord (Acheron Cover)''
''Perished In Mortal Agony (Second Death)''

Mortuary Drape setlist (με μικρές επιφυλάξεις)
''Primordial''
''Mortuary Drape''
''Necromancer''
''Mother''
''Crepuscolar Whisper''
''Zombie''
''Malediction''
''Tregenda (Dance In Shroud)''
''Beyond The Veil''
''Into The Catacomba''
''Obsessed By Necromancy''
''Ectoplasm''
''Pentagram''
''Vengeance From Beyond''