Ό,τι και να πιστεύει κανείς για το black metal του σήμερα, αλλά και του χτες, οφείλει να αναγνωρίζει την τεράστια συμβολή των MAYHEM, τόσο στο image όσο και στο μουσικό κομμάτι του –κυρίως σε αυτό μάλιστα. Δεδομένου αυτού του γεγονότος, αλλά και της παρουσίας ενός από τους πιο επιβλητικούς frontmen που γνώρισε ο ακραίος ήχος, το ενδιαφέρον για ένα live των Νορβηγών είναι πάντα υψηλό κι ας μην έχουν νέο δίσκο να προωθήσουν… κι ας μην συμμετέχει πια στο σχήμα ο βασικός την τελευταία 15ετία συνθέτης τους.

Ενώ οι ASHES είχαν ακυρώσει την εμφάνισή τους, η καθυστέρηση στην έναρξη του event οδήγησε πολύ κόσμο στο να σχηματίσει πηγαδάκια (συνοδευόμενα από αλκοόλ σε πολλές περιπτώσεις!) έξω από το 7Sins, πράγμα που συνετέλεσε στο να βγουν οι CROSSOVER μπροστά σε μισογεμάτο μαγαζί, μιας και αρκετός κόσμος –μεταξύ τους και ο γραφών- παρέμενε εκτός. Στα τρία κομμάτια τους που πρόλαβα να παρακολουθήσω απέδωσαν, εν μέσω κάκιστου ήχου, ελληνικό black metal βασισμένο στην κληρονομιά των ROTTING CHRIST (των οποίων μάλιστα διασκεύασαν και το “In The Sign Of Evil Existence”), αλλά και των NECROMANTIA.

Οι ENSHADOWED που ακολούθησαν κινήθηκαν επίσης σε παραδοσιακά μονοπάτια, πιο νορβηγοθρεμμένοι όμως, με τους DARKTHRONE, IMMORTAL να αποτελούν γερά σημεία αναφοράς. Το αρνητικό σημείο και εδώ ήταν ο ήχος, καθότι ειδικά τα φωνητικά έπρεπε κανείς να κάνει προσπάθεια για να τα ακούσει. Παρολαυτά, σημαντικό μέρος του κοινού –που πλέον είχε γεμίσει ασφυκτικά το κλαμπ- έδειξε να συντονίζεται στους ρυθμούς τους και να προθερμαίνεται για το κυρίως πιάτο.

Η ώρα ήταν περίπου 23.30 όταν οι Hellhammer, Necrobutcher, Silmaeth, Morfeus και τελευταίος όλων η αυτού μεγαλειότης, ντυμένος ιερέας, Attila Csihar ανέβηκαν στη σκηνή και το “Pagan Fears” έδωσε το έναυσμα για τα πρώτα mosh-pits της βραδιάς. Η μπάντα ακροβατούσε άψογα ανάμεσα στις HELLHAMMER/CELTIC FROST/BATHORY διδαχές των πρώτων χρόνων αλλά και του πιο avant-garde χαρακτήρα που της έδωσε η ανάληψη του συνθετικού τομέα από τον Blasphemer, του οποίου το κενό εκτελεστικά πάντως αναπλήρωσαν άψογα οι session κιθαρίστες –για τον Morfeus των LIMBONIC ART άλλωστε δεν υπήρχε καμιά αμφιβολία. Οι πάλιουρες Necrobutcher, Hellhammer κρατούσαν άψογα τον ρυθμό, αλλά αυτός που έδινε συνοχή στην όλη απόδοση της μπάντας δεν ήταν άλλος από τον Ούγγρο κύρηκα, οι φωνητικές ακροβασίες του οποίου ήταν, κατά έναν περίεργο τρόπο, στοιχειωτικές και λυτρωτικές μαζί. Δυστυχώς, ο ήχος παρέμεινε σε μέτρια επίπεδα με αρκετή βαβούρα σε όλη τη διάρκεια του live, κάτι που δεν πτόησε φυσικά το κοινό που ανταποκρίθηκε και με το παραπάνω, ίδιως στα ιστορικά κομμάτια του “De Mysteriis…” album αλλά και σε αυτά από τα “Deathcrush” & “Pure Fucking Armageddon”. Ήταν όμως τα πιο πρόσφατα έπη, όπως το δαιδαλώδες “Illuminate Eliminate” ή το “My Death” (από το παρεξηγημένο “Chimera” album) και η διλογία “View From Nihil” που έδωσαν πραγματικό (μαύρο) χρώμα στην βραδία.

70 λεπτά μετά την είσοδό τους, οι Νορβηγοί αποχαιρέτησαν με λιτό και απέριττο τρόπο, όπως συνηθίζουν. Ο κόσμος αποχώρησε –ικανοποιημένος κατά το μεγαλύτερο μέρος του- με γοργούς ρυθμούς και πλέον περιμένουμε την επόμενη δισκογραφική δουλειά τους, η οποία χωρίς τον Blasphemer πλέον αποτελεί ένα μικρό αίνιγμα.

(Setlist: Pagan Fears / Ancient Skin / My Death / Cursed In Eternity / A Time To Die / View From Nihil I / View From Nihil II / Illuminate Elliminate / Anti / Freezing Moon / Crystalized Pain In Deconstruction / Deathcrush / Carnage / De Mysteriis Dom Sathanas / Pure Fucking Armageddon)