Ένα ετερογενές κοινό αποτελούμενο, μεταξύ των άλλων, από τους πιστούς της metal hammer-ικής αγίας τριάδας ''OPETH-NEVERMORE-KATATONIA'', γκοθούδες με ντύσιμο-υπερπαραγωγή (Monsterville meets Top man) και κάγκουρες που μετά τους Katatonia στον σκληρό τους βρίσκεται ο Κιάμος, είχε σχεδόν γεμίσει το Gagarin την ώρα που στη σκηνή οι SORROWFUL ANGELS έπαιζαν τις gothic μελωδίες τους. Με σύμμαχο έναν καθαρό ήχο, απέσπασαν ένα θερμό χειροκρότημα, αν και προσωπικά δεν ανήκουν στα ακούσματα μου.
Δεδομένου ότι το ατμοσφαιρικό/gothic κίνημα με τα γυναικεία φωνητικά ποτέ δε με συγκίνησε, η εμφάνιση των SIRENIA ήταν ένας από τους λόγους που δίσταζα να πάω στη συναυλία. Μπορεί η «σειρήνα» των SIRENIA, Pilar Gimenez Garcia (''Ailyn'' εν συντομία) να μάγεψε την πλειοψηφία με τα χαμόγελα που σκορπούσε, αλλά αποτελούσε, ταυτόχρονα και τη ζωντανή απόδειξη ότι η μπάντα είναι δευτεροκλασάτη. Είναι απλά μια χαριτωμένη, ''ένρινη'' φωνή, χωρίς πάθος, πλαισιωμένη από προηχογραφημένα χορωδιακά μέρη και τα γρυλλίσματα του κιθαρίστα Morten Veland. Αυτό που με καράφλιασε ήταν το προηχογραφημένο μπάσο! Περικοπές λόγω της οικονομικής κρίσης ρε παιδιά; Αρκετοί, παρ'όλα αυτά, φάνηκαν να το διασκεδάζουν. Εν τέλει, η εμφάνισή τους λειτούργησε βοηθητικά. Μετά από 70 λεπτά περίπου γλυκανάλατων μελωδιών, οι KATATONIA ήχησαν σαν τεχνικό brutal death!! (Μια διευκρίνιση για όσους τύχει να παίξουν κρεμάλα την ώρα μιας συναυλίας: Το «α» είναι ΦΩΝΗΕΝ, όχι σύμφωνο! Έλεος!)
 |
Οι KATATONIA απέδειξαν περίτρανα άλλη μια φορά πόσο σπουδαία μπάντα είναι. Συνθετικά έχουν τόσες κομματάρες, που μπορεί να ερμήνευαν ζωντανά για ώρες και πάλι να κινδύνευαν για ομαδικό βιασμό, κανιβαλισμό και ανάρτηση των οστών τους πάνω απ’ το τζάκι για ενθύμιο! Επίσης, καταρρίπτουν το μύθο ότι τα καταθλιπτικά τραγούδια ακούγονται μόνο στο σπίτι και είναι αδιάφορα σε live εκτέλεση. Τα ''Forsaker'' και ''Liberation'' προφανώς και μας τίναξαν απ’ το λήθαργο, λόγω της ''κιθαριστικής'' δύναμης που διέπει τα δύο τελευταία album τους. Αλλά και η συναισθηματική δύναμη της μεσαίας ''light'' περιόδου τους συγκλονίζει στα live ακόμη περισσότερο, ειδικά όταν πίσω απ’ το μικρόφωνο στέκει ο Jonas Renkse με τη σπαραξικάρδια ερμηνεία του.
 |
Όσον αφορά τους προσωρινούς αντικαταστάτες των αδερφών Norrman στα πόστα του δεύτερου κιθαρίστα και μπασίστα (ναι, υπάρχουν και μπασίστες, κύριοι SIRENIA!!), οι Per ''Sodomizer'' Eriksson (BLOODBATH) και Niklas ''Nille'' Sandin προσέδωσαν στην μπάντα ένα πιο δραστήριο και «μεταλλικό» look, συγκριτικά με τους κρυόκωλους, emo Norrman. Ο πρώτος δε, έκανε και τη μαγκιά να καπνίζει την ώρα του live και να στηρίζει το τσιγάρο στην κιθάρα. Ρεμπέτης βγήκε το αγόρι μας. Δυστυχώς, δεν ακούσαμε τίποτα από το ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ ''Brave Murder Day''. Δε θέλω να γίνομαι απαιτητική, αλλά δε θα ήταν τέλειο να έπαιζαν ένα ''Rainroom''; Και μετά ένα τραγουδάκι από BLOODBATΗ; Ζητάω πολλά;
SETLIST
''Forsaker''
''Liberation''
''My Twin''
''Onward To Battle''
''Complicity''
''The Longest Year''
''Omerta''
''Teargas''
''Saw You Drawn''
''Idle Blood''
''Ghost Of The Sun''
''Evidence''
''July''
''Criminals''
''Day And Then The Shade''
''For My Demons''
Encore:
''Dispossesion''
''Leaders''
