Πώς είναι άραγε το να ζείς σε μια άλλη εποχή μακριά από τις σκοτούρες και τα προβλήματα του 21ου αιώνα; Πως είναι να πιστεύεις όντως στο τρίπτυχο peace, love, music; Πως είναι πάνω από 30 χρόνια μετά το Woodstock να διαπιστώνεις πως θα μπορούσες να ήσουν μέρος του; Τις απαντήσεις σε αυτούς και άλλους παρελθοντολάγνους προβληματισμούς ήρθαν να μας δώσουν οι WITCHCRAFT στην πρώτη τους αυτή συναυλιακή επίσκεψη επί Ελληνικού εδάφους.

WITCHCRAFT

Την βραδιά άνοιξαν οι δικοί μας LOW GRAVITY του Ιάσωνα (κιθάρα, TERMINAL CURVE) και του Γιώργου (μπάσσο, HEAVIER THAN GOD, ex-SCUMS37). Λόγω κάποιου προβλήματος που παρουσιάστηκε στον drummer τους που δεν μπόρεσε να παρεβρεθεί σε αυτή τους την εμφάνιση, οι LOW GRAVITY εμφανίστηκαν με τον παλιό τους drummer Ντίνο πίσω από το kit (ex-VIBRATORE BIZZARO, KOOLIANS) και με μόλις μία πρόβα με αυτήν την σύνθεση κατάφεραν να αποδώσουν τα μέγιστα και να μας αφήσουν όλους σύξυλους με την τεχνική τους κατάρτιση και το δέσιμο τους. Instrumental, κιθαριστικό του κερατά, funk, heavy rock με σαφείς αναφορές σε MYSTICK KREWE OF CLEARLIGHT και ATOMIC BITCHWAX μας προθέρμανε κατάλληλα για την συνέχεια της βραδιάς με μια διασκευή σε STEVIE RAY VAUGHAN να βάζει το κερασάκι στην τούρτα.

VIOLET VORTEX

Ακολούθησαν οι επίσης Έλληνες VIOLET VORTEX οι οποίοι ποτέ δεν κατάφεραν να με εντυπωσιάσουν. Με καινούριο κιθαρίστα στην σύνθεσή τους, επιδόθηκαν στο κλασσικό 70-άδικο doom rock που μας έχουν συνηθίσει βάσει του παρελθόντος τους. Blues δωδεκάμετρα, doomy riffs, αναφορές σε ST. VITUS, TROUBLE και λοιπούς αποτελούν τον ήχο τους, ο οποίος αν όχι εντυπωσιακός, κατάφερε να με βάλει στο κλίμα της headline μπάντας, ενώ δεν μπόρεσε να με κουράσει, πράγμα το οποίο υποθέτω πως οφείλεται στο ότι ο Σπύρος (φωνή) είχε βελτιώσει πολύ την φωνητική τεχνική του δίνοντας ένα συν στο τελικό αποτέλεσμα.

WITCHCRAFT

Οι WITCHCRAFT ζούνε σε άλλη εποχή. Αυτό έχω πει και θα το ξαναπώ! Οι τύποι ανέβηκαν στο stage, με τον κιθαρίστα/ vocalist τους σε ένα hippie-like outfit το οποίο ήταν μόνο μια μικρή γεύση του τι θα ακολουθούσε. “Witchcraft, take one” και το club πήρε φωτιά. 70s, ZEPPELIN-like (σε στιγμές) classic rock με groovy σημεία και party διάθεση, προσφέρθηκε στους λίγους του Underworld Club που ήρθαν εκεί ξέροντας τι θα δουν και τι θα ακούσουν. Άρτια τεχνική κατάρτιση στις απαιτήσεις του είδους είναι το βασικό χαρακτηριστικό που ο καθένας μπόρεσε να παρατηρήσει στα πρώτα λεπτά της εμφάνισης της μπάντας. Η φωνή σε απίστευτη φόρμα, το unique και με προσωπικότητα παίξιμο τον τυμπάνων, και η δημιουργία απίστευτης ατμόσφαιρας από τους τρεις έγχορδους της μπάντας, μας θύμισε το πώς είναι ένα σύνολο μουσικών να αγαπάει πραγματικά αυτό που κάνει. Σαφέστατα αυτό συμβαίνει με τους 70-άδες της Rise Above Records που δεν πτοήθηκαν από την μικρή προσέλευση του κόσμου και φρόντισαν να μας προσφέρουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο ένα καλοπερασάδικο set, διάρκειας μιάμισης ώρας (με επιμονή στην πολύ καλή τελευταία δουλειά τους, “Firewood”) συνοδεύοντάς το με τις ανάλογες ποζεριές, ανάγκη της συγκεκριμένης μουσικής.

Οι WITCHCRAFT, σε αντίθεση με άλλα πράγματα που είχαμε την ευκαιρία να δούμε πρόσφατα στην Ελλαδίτσα, δεν ήταν η απόλυτη live εμπειρία, αλλά ήταν κάτι μοναδικό που θα αργήσουμε να ξεχάσουμε.