 |
Το Μάρτιο του 1998 θυμάμαι πώς περίμενα αγωνιωδώς να δω για πρώτη φορά τους Edguy (support στους Iron Savior) καθώς μόλις είχαν κυκλοφορήσει το εντυπωσιακό ‘Vain Glory Opera’. ‘Εξι χρόνια και τέσσερις δίσκους αργότερα δε μπορώ να πω ότι περίμενα με τον ίδιο τρόπο τη συναυλία, ωστόσο οι Edguy παραμένουν από τα πιο αξιοπρεπή power συγκροτήματα οπότε δεν υπήρχε θέμα απουσίας.
Είσοδος στο Gagarin λίγο μετά τις 8:30 όπου οι Battleroar είχαν μόλις αρχίσει το σετ τους. Η μουσική των Battleroar δεν ταιριάζει ακριβώς στα γούστα μου πάντως κατάφεραν να κερδίσουν το κοινό (το οποίο φαινόταν να τους απολαμβάνει) ενώ και εκτελεστικά τα πήγαν πολύ καλά. Πολύ true metal και η εμφάνιση (με σπαθιά επί σκηνής) αλλά περί ορέξεως. Έπαιξαν περίπου 45 λεπτά και έφυγαν μέσα σε χειροκροτήματα.
 |
Όσο πλησίαζε η ώρα της εμφάνισης των Edguy ο κόσμος πλήθαινε όμως τελικά η προσέλευση ήταν μειωμένη και οι θεατές δεν ξεπέρασαν τα 400 ατομα. Λίγα λεπτά πριν τις 10 εμφανίστηκαν οι Edguy μπροστά σε ένα παθιασμένο κοινό. Ομολογώ ότι αν και έχω χάσει την επαφή μου με το συγκρότημα τα τελευταία χρόνια, φαίνεται πως έχουν καταφέρει να κρατήσουν ένα πυρήνα φανατικών ο οποίος δημιούργησε ωραία ατμόσφαιρα. Σχεδόν όλοι όσοι βρισκόντουσαν εκεί ήξεραν πού και γιατί είχαν πάει, γνωρίζοντας κομμάτια και στίχους...
Από τη μεριά τους οι Edguy βγήκαν με πολύ όρεξη στη σκηνή και φρόντισαν να κρατήσουν τον κόσμο ζεστό. Εισαγωγή με το “Overture” από το ‘V.G.O.’ και στο καπάκι “Under the Moon” και “Navigator”. Τα αστειάκια, τα παιχνίδια με το κοίνό και ο αυτοσαρκασμός δεν σταμάτησαν με τους Edguy να αποδεικνύουν ότι αν μη τι άλλο έχουν χιούμορ. “I know I am a dwarf but I am not that short” με τον Tobias να διαμαρτύρεται για το ύψος της βάσης του μικροφώνου. Στη συνέχεια να ρωτάει ένα θεατή αν βαριέται “you, the Devin Townsend guy” για να συμπληρώσει στη συνέχεια, “No, Devin Townsend is ugly I didn’t mean you were ugly”. Ή προλογίζοντας το ‘Land of a Miracle’ (μπαλάντα): “This is a song for the girls and for the gays”. Μερικές από τις πολλές ατάκες του κατά τη διάρκεια της βραδιάς.
Ξεχώρισαν επίσης τα “The Piper never dies”, “King of Fools”, “Lavatory Love Machine”, “Mysteria” (το οποίο είπε δεν είχαν παίξει εδώ και 20 shows), “Vain Glory Opera” ( “this is a bad Europe rip-off” και να ακολουθεί πανικός), “Fallen Angels”. Το ευχάριστο ήταν ότι έδειχναν και οι ίδιοι να διασκεδάζουν σε αντίθεση με άλλα γκρουπ που σου δίνουν την εντύπωση ότι θα προτιμούσαν να είναι κάπου αλλού. Το live περιλάμβανε και drum solo από τον Felix Bohnke το οποίο δεν κούρασε όπως συμβαίνει συχνά καθώς στη μεγαλύτερη διάρκειά του συνοδεθόταν από playback μουσική (μέχρι και Star Wars έβαλαν). Έκλεισαν με “Tears of A Mandrake”, “Chalice of Agony” (από Αvantasia pt.2) και “Out of Control” μετά από δύο encore.
 |
Μετά από μιάμιση ώρα και κάτι αποχώρησαν οριστικά αφήνοντας πολύ καλές εντυπώσεις για μια ακόμα φορά. Με φοβερή ενέργεια κατάφεραν να βάλουν τον κόσμο μέσα στο live και να ‘πάρουν’ όσο περισσότερα μπορούσαν από αυτόν. H οργάνωση ήταν άψογη, ο ήχος βέβαια βρισκόταν στα γνωστά μέτρια επίπεδα των συναυλιών στην Ελλάδα όντας «ρηχός» και χαμηλής έντασης, χωρίς όμως να χαλάει τη βραδιά. Υποσχέθηκαν ότι σε δύο χρόνια θα είναι πάλι στα μέρη μας και όσοι ήταν στο Gagarin την Κυριακή, δύσκολα θα το χάσουν.
