Το Γερμανικό black metal είναι μια υπόθεση περίεργη. Ο περισσότερος κόσμος θεωρεί πως δεν έχει να προσφέρει τίποτα, ενώ ο υπογράφων υποστηρίζει πως ανάμεσα στα ορισμένα πρωτοκλασσάτα ονόματά του υπάρχουν αρκετές ψυχαγωγικές μπάντες. Οι Vivus Humare ανήκουν οπωσδήποτε σε αυτές με βασικό λόγο προς τσεκάρισμα να αποτελεί η συμμετοχή του Martin Falkenstein, ο οποίος έχει παίξει σε αρκετά ενδιαφέροντα groups ανά καιρούς (βλ. Mosaic, Ysengrin και Alchemyst, μεταξύ άλλων). Η αλήθεια βέβαια είναι και το ότι κύρια αιτία για να τους ακούσω στάθηκαν μερικά flyers που περιείχε το δέμα με το τελευταίο CD των Schattenwelt -πάντα προσέχω τα flyers μήπως ανακαλύψω κάτι νέο- και το θέμα είναι να ακούτε Schattenwelt, είναι εξαιρετική μπάντα και ας παραμένουν kvlt περιορίζοντας κάθε κυκλοφορία τους σε 100, ή 72 αντίτυπα.

Πίσω στο προκείμενο, λοιπόν. Το "Einkehr" δεν αποτελεί παράδειγμα τυπικού Γερμανικού black metal. Κύριο μέλημα της μπάντας είναι η ανάδειξη των riffs μέσω της ατμόσφαιρας που μπορούν να υποστηρίξουν, ειδικά όταν δίνουν βάση σε αργά μελωδικά περάσματα και ορισμένα καθαρά φωνητικά. Οι συνθέσεις, οι οποίες είναι μεγάλες σε διάρκεια, έχουν ενδιαφέρον, αρκετές αλλαγές και ικανοποιητική ποικιλία. Φέρουν και ελαττώματα φυσικά, γιατί ενώ ως αποτέλεσμα καταλήγει καλό, υπάρχουν σημάδια πως οι προοπτικές θα μπορούσαν να είναι ακόμη ευνοϊκότερες. Σκεφτείτε πόσο πιο ενδιαφέρον θα είχε το "Traum", για παράδειγμα, αν τα φωνητικά αντηχούσαν πιο "σαλεμένα" τύπου Aldrahn, ή έστω να προσπαθούσαν να αγγίξουν λίγη από αυτή την παράνοια, αντί να επικεντρώνονταν αποκλειστικά στην ατμόσφαιρα που συνοδεύει το -ομολογουμένως εξαιρετικό- δυσαρμονικό riffάκι.

Παρόλα αυτά, το αποτέλεσμα είναι καλό. Περισσότερο από καλό για την ακρίβεια, αφού ο υπογράφων αποφάσισε να επενδύσει στη βινυλιακή κυκλοφορία, η οποία περιλαμβάνει αποκλειστικά ένα επιπλέον κομμάτι. Ευελπιστούμε σε περισσότερα μελωδικά, καλογραμμένα riffs του τύπου "Auf Morgendlichen Pfaden" (καθώς δεν το έχουμε ακούσει), αλλά όπως και να έχει, η επιμέλεια της έκδοσης από μόνη της είναι αρκετή για να μας πείσει. Το εξώφυλλο είναι κατασκευασμένο από παχύ (και λογικά καλής ποιότητας) χαρτί με 7 συμπληρωματικές κάρτες (μια για κάθε τραγούδι), όμορφα τυπωμένο innersleeve και γενικά, για να μη τα πολυλογώ, η εταιρία μοιάζει να δείχνει αρκετή πίστη σε αυτή τη κυκλοφορία σε σημείο που με έπεισε να την αγοράσω. Το μόνο βέβαιο, αν η πρώτη επαφή δεν σταθεί αρκετή, θα ήταν καλύτερα να δοκιμάσετε την εμπειρία ολόκληρου του album. Όπως συμβαίνει με πολλές κυκλοφορίες, η ποικιλία των ιδεών δεν αντιπροσωπεύεται πιστά από ένα τραγούδι και συχνά απαιτείται το σύνολο για να καταλήξουμε σε πιο ασφαλή συμπεράσματα...

{youtube}Ys9D8W16O80{/youtube}