Η δεύτερη ευκαιρία που δίνεις σε πρωτοεμφανιζόμενα συγκροτήματα έρχεται με την προϋπόθεση να ακολουθήσει κάτι καλύτερο  από αυτό που παρουσίασαν στο ντεμπούτο τους. Έτσι και με τους KATANA, οι οποίοι κυκλοφόρησαν ένα συμπαθητικό ντεμπούτο μεν, χωρίς όμως να ενθουσιάζει, και εάν συνέχιζαν στα ίδια επίπεδα με τη δεύτερη προσπάθειά τους μάλλον κάπου εκεί θα σταμάταγε και το ενδιαφέρον μου για αυτούς. 

Το “Storms of War” τους βρίσκει να έχουν κάνει μια μικρή ηχητική μανούβρα (στο σωστό κατ’ εμέ δρόμο), με την απομάκρυνσή τους από τον EDGUY ήχο του ντεμπούτου (και κάτι σκόρπιες Poser λοξοματιές), και τους φέρνει κοντύτερα στο πιο αντρίκιο N.W.O.B.H.M.  με τις MAIDEN επιρροές να βγαίνουν ακόμα περισσότερο στην επιφάνεια (εντυπωσιακό είναι το γεγονός ότι θα συναντήσετε όλες τις εποχές τους, από το εναρκτήριο riff του “Wrath Of The Emerald Witch” που παραπέμπει σε “Somewhere In Time” καταστάσεις  μέχρι την ατμόσφαιρα των τελευταίων MAIDEN δίσκων που βγάζει το “ In The Land Of The Sun”), ενώ όταν οι TOKYO BLADE σας έρθουν στο μυαλό να είστε σίγουροι ότι ο λόγος για τον οποίο συμβαίνει αυτό δεν περιορίζεται στον εμφανή συσχετισμό των ονομάτων των δύο συγκροτημάτων, και όλα αυτά με αρκετές επικές τζούρες που έρχονται να γιγαντωθούν στο εξαιρετικό “No Surrender”.