Πολλοί θα πουν ότι το orthodox black metal ξεφούσκωσε πολύ γρηγορότερα απ’ όσο μας υποσχόταν και πλέον κατάντησε κουραστικό και επαναλήψιμο. Δε θα μπορούσα να διαφωνήσω πραγματικά, μιας και τα μόνα βαρβάτα αντιπαραδείγματα για την φετινή χρονιά υπήρξαν οι δίσκοι των NEGATIVE PLANE και ASCENSION και μάλιστα στις πολύ αρχές της.

Ευτυχώς οι Αμερικάνοι NIGHTBRINGER έρχονται με φόρα για να αμφισβητήσουν τον ανωτέρω ισχυρισμό. Από το 2005 και μετά, όταν και συστήθηκαν στο ευρύ κοινό μέσω του έξοχου split με τους TEMPLE OF NOT, μας απασχολούν σχεδόν κάθε χρονιά. Κι αν το περσινό “Apocalypse Sun” δεν δικαίωσε τις προσδοκίες και ανέδειξε έναν κίνδυνο στασιμότητας, φέτος με το “Hierophany Of The Open Grave” οι Nox Corvus και Naas Alcameth (συνθετικός πυρήνας της μπάντας) κατορθώνουν να πάνε τη μουσική τους, αλλά και το ίδιο το ηχητικό παρακλάδι που υπηρετούν, σημαντικά βήματα μπροστά.

Απαλάσσονται εν μέρει από τον αυστηρά «πηχτό» ήχο που χαρακτήριζε της προηγούμενες δουλειές τους, απλώνοντας τις συνθέσεις και χρησιμοποιώντας με έναν μοναδικό τρόπο την lead κιθάρα, η οποία λειτουργεί ως αφηγητής των ιστοριών που έχουν να μας διηγηθούν (τις οποίες ενίοτε προσυπογράφει με εξαιρετική γραφή ο Carl Tiburtius των Σουηδών MATRICIDE, εδώ ως ar-Ra’ab al-Iblis). Πότε δραματικοί, πότε οργισμένοι και πότε ελεγειακοί (όπως στο “The Gnosis Of Inhumation”) οι Αμερικάνοι παίζουν ασταμάτημα με το συναίσθημα του ακροατή, οδηγώντας τον μέσα από πολύπλοκα μονοπάτια σε μικρές κορυφώσεις, μέχρι να έρθει η τελική στο “Old Night” που κλείνει και τον δίσκο.

Όσοι φοβηθήκατε ότι με την υπογραφή τους στη Season Of Mist θα έπεφταν στην οποία παγίδα να «ευκολύνουν» τον ήχο τους, μπορείτε να αισθάνεστε ανακουφισμένοι. Οι NIGHTBRINGER αποδεικνύουν ότι το black metal μπορεί να είναι πολυεπίπεδο, διεισδυτικό, τρομακτικό και να παραμένει στην ουσία του ψυχαγωγικό. Άλλωστε, “Psychagogoi” δεν λέγεται το 3ο κομμάτι του δίσκου;