Είναι μερικές μπάντες τις οποίες ξεχωρίζω, τις έχω πολύ ψηλά και τις χωρίζω σε δύο κατηγορίες:
1. Αυτές που αποτελούν παιδικές ασθένειες και ό,τι και να βγάλουν θα το θεωρήσω καλό.
2. Αυτές που αποτελούν πιο, τρόπον τινά, σοβαρά ακούσματά μου και θα τις κρίνω αρκετά αυστηρά, ίσως και παραπάνω από όσο πρέπει.
Οι KARMA TO BURN εμπίπτουν στη δεύτερη κατηγορία. Έχοντας παρακολουθήσει τη δισκογραφία τους πάρα πολύ στενά, από τότε που βρέθηκα σε επαφή μαζί τους και έχοντάς τους δει live δύο φορές που ήρθαν στη χώρα μας, έφτασα σε ένα καλό γνωστικό επίπεδο αναφορικά με το τι μπορούν να προσφέρουν στη σημερινή rock πραγματικότητα. Για μένα είναι μια ιδιοφυής μπάντα.
Φτάνουμε, όμως, στο σωτήριον έτος 2011 και το “V”, αποτελεί ίσως το μεγάλο στοίχημα για τους αμερικάνους stonerάδες από τη West Virginia, οι οποίοι ξαναμπήκαν στην παραγωγική διαδικασία με μεγάλες περιοδείες και είναι ο δεύτερος δίσκος μέσα σε ένα χρόνο, μετά και το πολύ καλό “Appalachian Incantation” του 2010. Και αποτελεί μεγάλο στοίχημα καθώς οι KARMA TO BURN, δεν κατάφεραν ποτέ, λόγω δικών τους προβλημάτων, να αποτελέσουν ένα υπόδειγμα επαγγελματισμού, που έχει μουσικό έργο και συνέχεια στη δουλειά του. Σίγουρα, τα τελευταία δύο χρόνια αποτελούν, όπως όλα δείχνουν, μια απόπειρα της μπάντας να μπει σε αυτό το δρόμο. Ωστόσο, μία πρώτη και μία δεύτερη ακρόαση του δίσκου, δείχνουν ότι οι KARMA TO BURN, για πρώτη φορά δεν καταφέρνουν να φτάσουν στα -δυσθεώρητα- δημιουργικά ύψη του “Almost Heathen” ή του “Wild, Wonderful Purgatory”.
Μετά τα δύο πρώτα, σχεδόν αδιάφορα “Forty Seven” και “Fifty”, οι KARMA TO BURN αρχίζουν να παίρνουν στροφές με το “Forty Eight” να αποτελεί ένα καλό ζέσταμα. Το “The Cynics” με τον τραγουδιστή των Year Long Disaster, Daniel Davis πίσω από το μικρόφωνο, δίνει μια άλλη όψη στο κομμάτι ενώ το “Forty Nine” δικαιολογεί για ποιο λόγο το 2009, 4 Ιουλίου, με 50 βαθμούς υπό σκιά, το An Club γέμισε και μετατράπηκε σε ένα ατελείωτο mosh pit. Το συμπαθητικό “Jimmy D” και η διασκευή του “Never Say Die” των Black Sabbath, αποτελούν δύο επίσης πολύ καλές στιγμές και έρχονται για να επιβεβαιώσουν φήμες που ακούγονται και λένε ότι ο επόμενος δίσκος των KARMA TO BURN, θα είναι ο δίσκος μιας μπάντας που θα έχει έναν σταθερό τραγουδιστή και όχι έναν guest.
To “V”, είναι στο σύνολό του μια καλή δουλειά, που συντηρεί και δίνει συνέχεια στο έργο των KARMA TO BURN. Αποτελεί όμως, για μένα, περισσότερο ένα μεταβατικό στάδιο σε μία άλλη εποχή για τη μπάντα, παρά ένα ακόμη αριστούργημα.
