Το κόλλημα του Morgan Håkansson (κιθάρα, MARDUK) με MISFITS και DANZIG είναι λίγο έως πολύ γνωστό. Το ότι οι Σουηδοί είναι αρρωστάκια με τη μουσική και ό,τι πάντα σκαρώνουν, το λιγότερο, σπέρνει είναι επίσης μια “θλιβερή”, για τους υπόλοιπους λαούς, πραγματικότητα. Ο συνδυασμός των παραπάνω οδήγησε ετούτο τον χαβαλέ να κυκλοφορήσει το ντεμπούτο του. Οι DEATH WOLF είναι ουσιαστικά μια tribute μπάντα, που τιμά και δοξάζει ό,τι έχει παράξει κατά καιρούς ο Glenn Danzig. Punk και sabbath-ικό metal επί της ουσίας, αλλά με μια περισσότερο extreme προσέγγιση, που ακουμπά το thrash σε αρκετές στιγμές.
Το ομώνυμο album των DEATH WOLF είναι απλά ένα ΟΚ album. Δεν περιμένεις πολλά, παίρνεις περισσότερα. Δεν σε ενθουσιάζει, σε διασκεδάζει. Δεν σε καθηλώνει, σε ξεκουράζει. Με σκαμπανεβάσματα σε ταχύτητες και ατμόσφαιρες, προσπαθεί να μην καθορίσει αυστηρά τον χαρακτήρα του. Έλα που όμως σε κάθε νότα του μας κάνει να θυμόμαστε το ποζέρικο αγόρι με τα μούσκουλα και τη τρίχα στο στέρνο. Ίσως εάν είχαν τραγουδιστή με άλλη χροιά να το'παιζα περισσότερο “χαζός” και να έκανα τα στραβά μάτια.
Θα βρείτε καλά κομμάτια, δύσκολα όμως θα πιείτε νερό στο όνομα τους. Τσεκάρετε τα “Wolfs Pallid Sister” (το κομμάτι που θα τους οδηγήσει μακριά από τις συγκρίσεις με τις επιρροές τους), “Coming Forth By Night” (ο Glenn θα σκότωνε, για να το έχει σε κάποιο δίσκο του), “Morning Czar Shineth” (είναι καλοκαίρι και κρυώνω – το λύκο βγάζω βόλτα και παγώνω).
