Σε πείσμα των 42 χρόνων ιστορίας τους και παρά τα 64 χρόνια του Mick Box, οι URIAH HEEP διανύουν δεύτερη νεότητα. Το έχουν δει με τα μάτια τους όσοι έχουν παραβρεθεί σε κάποια από τις γεμάτες ενέργεια, ζωντάνια και διάθεση συναυλίες του και το απέδειξε περίτρανα το εξαιρετικό “Wake The Sleeper”, αλλά και το πολύ καλό “Celebration” που ακολούθησε. Υπό αυτό το πρίσμα ήμουν πολύ περίεργος να διαπιστώσω αν θα τα κατάφερναν να σταθούν στο ύψος των προσδοκιών, που είχαν θέσει οι ίδιοι στους εαυτούς τους, με το ολοκαίνουριο “Into The Wild”.
Ακούγοντας λοιπόν το δίσκο συνεχώς για πάνω από δέκα μέρες, μπορώ να πω πως τα κατάφεραν, παρά τα πρώτα σημάδια κούρασης που κάνουν την εμφάνισή τους. Το “Into The Wild” κινείται σε πιο εμπορικά και AOR μονοπάτια από τον προκάτοχο του και φέρνει στο νου το “Sonic Origami” με τις αρκετές μπαλάντες του. Έτσι, από τη μία έχουμε το μελωδικό και εύπεπτο “T-Bird Angel”, το πολύ ατυχές εμπορικό και μετριότατο “Nail On The Head”, αλλά και μάλλον αδιάφορες στιγμές σαν το “Southern Star”. Από την άλλη όμως, μας αποζημιώνουν πλήρως με το “I Can See You” και τη “Shadows Of Grief” αισθητική του, με το εξαιρετικό λυρικό “Trail Of Diamonds” που παραπέμπει στα ‘70s και το “Magician’s Birthday”, με το σκοτεινό και τελείως progressive “Lost” με την απίστευτη ερμηνεία του Shaw, αλλά και με το καταπληκτικό “Into The Wild”. Πρόκειται για έναν δίσκο γεμάτο εξαιρετικά και απλά riffs από τον Mick Box, δυνατό και μοντέρνο παίξιμο από τον, όχι και τόσο καινούριο πια, Russell Gilbrook, πλήκτρα που θυμίζουν όλο και περισσότερο Jon Lord και τις καλύτερες ερμηνείες που έχει κάνει ποτέ ο μακροβιότερος τραγουδιστής της ιστορίας τους, ο Bernie Shaw. Κάποιες ατυχείς κατά τη γνώμη μου εμπνεύσεις δεν αρκούν για να αλλάξουν το θετικό του πρόσημο.
To “Into The Wild” είναι ένας δίσκος καλοπαιγμένου σύγχρονου hard rock/AOR, όπως θα έπρεπε να είναι όλοι οι δίσκοι στο είδος του. Οι URIAH HEEP δημιούργησαν ένα αποτέλεσμα αντάξιο της ιστορίας τους, ένα σκαλί όμως κάτω από τον προκάτοχό του. Σίγουρα οι πολυάριθμοι φίλοι του συγκροτήματος, αλλά και όσοι ενθουσιαστήκατε από το “Wake The Sleeper”, θα βρείτε στιγμές να σας ενθουσιάσουν και να σας συντροφεύουν για αρκετό καιρό. Οι υπόλοιποι επενδύστε πρώτα στο προαναφερθέν και μετά αποφασίστε αναλόγως.
