Οι συμπατριώτες μας SEPTIC FLESH δε χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις. Έχουν κυκλοφορήσει δισκάρες στα σχεδόν 20 χρόνια που δισκογραφούν. Το τελευταίο τους album, “Communion”, σήμανε την επάνοδό τους στα μουσικά δρώμενα μετά την πενταετή διάλυση της μπάντας και άφησε σε όλους χαμόγελα και υποσχέσεις πως το group, όχι μόνο επέστρεψε για να κυκλοφορήσει δίσκους απλά αντάξιους της φήμης τους, αλλά για να κάνει την υπέρβαση και το παραπάνω βήμα.
Το καινούργιο πόνημα της μπάντας θα κυκλοφορήσει τον Απρίλιο του 2011. Με το που τελείωσαν οι διαδικασίες της ηχογράφησης και της μίξης του άτιτλου ακόμα δίσκου, διοργανώθηκε μια προακρόασή του στα Devasoundz Studios και το Avopolis Metal δεν άφησε ανεκμετάλλευτη την ευκαιρία να ακούσουμε το νέο υλικό των FLESH και να σας μεταφέρουμε τις εντυπώσεις μας.
Δυστυχώς ακούσαμε τα 10 κομμάτια του album μόνο μια φορά, αλλά δεν θα μπορούσε βέβαια να γίνει και αλλιώς. Το πρώτο πράγμα που ένιωσα ακούγοντας το δίσκο, ήταν ακριβώς το ίδιο που είχα νιώσει όταν πρωτοάκουσα το “Sumerian Daemons” album. Ξαφνιασμένος και ψαρωμένος! Οι SEPTIC FLESH συνεχίζοντας στο μοτίβο του “Communion”, πάνε ένα βήμα παρακάτω. Ξαναχρησιμοποιούν την Φιλαρμονική Ορχήστρα και Χορωδία της Πράγας, διασκορπίζουν τα γνωστά μελωδικά FLESH περάσματα σε όλα τα κομμάτια, πληθαίνουν στις συνθέσεις τους τα avantgarde στοιχεία, αφουγκράζονται ιδανικά τι επιζητά η κάθε σύνθεση και ανάλογα την “αβαντάρουν” είτε με περισσότερα συμφωνικά μέρη, είτε με περισσότερες μελωδίες, κ.τ.λ.
Τα ορχηστρικά μέρη προσθέτουν πολλούς πόντους στο τελικό αποτέλεσμα, ενώ δεν λείπουν και οι στιγμές που παίρνουν τα ηνία και από θέση οδηγού πλέον, αναδεικνύουν το θεατρικό και σκοτεινό ύφος των συνθέσεων. Ουκ ολίγες είναι άλλωστε και οι στιγμές που το καινούργιο υλικό των FLESH μοιάζει λες και ξεπήδησε από soundtrack ταινίας. Οι συνεχείς εναλλαγές ρυθμών και διαθέσεων, σε συνδυασμό με τα πολλά avantgarde στοιχεία θα δυσκολέψουν τη ζωή του ακροατή, μιας και αρκετά κομμάτια ίσως αποδειχτούν κάπως δυσπρόσιτα, αλλά δε λείπουν όμως και οι κλασσικές SEPTIC FLESH στιγμές που διακρίνονται για την αμεσότητά τους. Έχω πάντως την αίσθηση πως το album θα αποδειχτεί grower και θα δίνει όλο και περισσότερα στον ακροατή κάθε φορά που θα το ακούει.
Στο τέλος της προακρόασης το πρώτο πράγμα που μου έμεινε, είναι πως η μπάντα έχει δουλέψει πολύ τις συνθέσεις της σε όλα τα επίπεδα, με τις ενορχηστρώσεις να έχουν την τιμητική τους. Ο Χρήστος (κιθάρες), συγκρατημένα δήλωσε πως πρόκειται για το καλύτερό τους δίσκο, αλλά επιφυλάσσομαι να μπω σε αυτή τη διαδικασία μιας και άκουσα το album μόνο μια φορά. Γενικώς, υπάρχει πολύ καλό vibe γύρω από τη μπάντα αυτή τη περίοδο και αυτό που μπορώ να πω σίγουρα, είναι πως οι SEPTIC FLESH δημιούργησαν ένα σπουδαίο album, που οπωσδήποτε θα αποτελέσει σημαντικό αρωγό στην ανοδική τους πορεία. Σαν την αμαρτία αργεί και ο ρημάδης ο Απρίλης…
Υ.Γ: Η παραπάνω φωτογραφία είναι το εξώφυλλο του “The Vampire From Nazareth” single.
