"Κάθε κατεργάρης στον πάγκο του" λένε όλοι μόλις τελειώσουν οι διακοπές και μπει το φθινόπωρο. Οι AUTOPSY εναρμονισμένοι στο κλίμα της εποχής φροντίζουν με το “The Tomb Within” EP να στείλουν πίσω στα θρανία κάθε λογής επίδοξους σφετεριστές του σύγχρονου death metal θρόνου.
Αν το περσινό "Horiffic Obsession" 7'' υπήρξε απλώς η δήλωση επιστροφής τους μετά από δισκογραφική απουσία 14 χρόνων, το φετινό δημιούργημα είναι μια σαφής επανατοποθέτησή τους στην κορυφή του αμερικάνικου νεκρομεταλλικού ήχου. Με το ομότιλο πρώτο κομμάτι να δίνει το έναυσμα, το λασπωμένο riffing είναι και πάλι εδώ με τα χαρακτηριστικά doom-οειδή κοψίματά του, υπενθυμίζοντάς μας ότι το συγκεκριμένο παρακλάδι του ακραίου ήχου έχει να κάνει πρωτίστως με τον ΘΑΝΑΤΟ. Η συνέχεια δίνεται με το "My Corpse Shall Rise" που ακούγεται σαν οι SLAYER του "South Of Heaven" να κούρδισαν τις κιθάρες όσο πιο χαμηλά πάει, για να μπει το υπέρταο riff του "Seven Skulls", το οποίο αποτελεί και το highlight του δίσκου, και να τα πάρει όλα σβάρνα. Κι αν το "Human Genocide" είναι απλώς ένα τυπικό AUTOPSY κομμάτι (δηλάδη ένα απλώς γαμάτο κομμάτι), το κλείσιμο με το υπέρβαρο death-meets-sludge "Mutant Village" έρχεται για να πείσει και τον πιο δύσπιστο ότι o Reifert και η παρέα του επέστρεψαν για τα καλά.
Προς αποφυγή παρεξηγήσεων, στο 2010 είμαστε και κανείς δεν ισχύρίζεται ότι οι AUTOPSY ανανέωσαν εκ βάθρων το death metal. Μάλλον το ανάποδο συνέβη, το γύρισαν περί τις δυο δεκαετίες πίσω όταν το ζητούμενο ήταν η ατμόσφαιρα και το feeling του θανάτου, της βλασφημίας και της σήψης. Ευτυχώς, κατά τη γνώμη μου, γιατί εδώ και μια δεκαετία ο ήχος αυτός κάπου είχε χάσει τον δρόμο του ανάμεσα σε core riffs, υπερτεχνικό παίξιμο, trigg-αρισμένα ντραμς και καθαρές παραγωγές. Αναμένουμε full-length του χρόνου και να φιλοτιμηθεί κάποιος διοργανωτής να τους φέρει για ένα live που θα ισοπεδώσει τα πάντα.
7
- Καλλιτέχνης: AUTOPSY