Αρκετές φορές ακούγοντας ένα δίσκο μου αρέσει να παρομοιάζω την ακρόαση του με την ανάγνωση ενός βιβλίου. Η συσχέτιση αυτή αφορά κατά κύριο λόγο το πόσο εύληπτος ή όχι είναι και το βαθμό συγκέντρωσης που απαιτεί από τον ακροατή για να τον αντιληφθεί πλήρως. Ε λοιπόν, αν για παράδειγμα οι δίσκοι των MOTLEY CRUE είναι ένα ευτελέστατο comic ή ένα χαρούμενο παραμύθι το “Polarity” είναι το αντίστοιχο ενός εγχειριδίου με τις τελευταίες εξελίξεις στην κβαντική φυσική.
.Ακραίο, μελωδικό, τεχνικότατο, σε ρουφάει σαν μαύρη τρύπα χωρίς να αφήνει καμία διέξοδο διαφυγής. Technical death metal 11 διαστάσεων με πολλαπλή διαστρωμάτωση το οποίο απαιτεί πλήρη προσοχή και αρκετές ακροάσεις για να μπορέσει κάποιος να το κατανοήσει και εν τέλει να το ευχαριστηθεί στο έπακρο. Από τη στιγμή που θα το κάνει όμως και δώσει στο “Polarity” τον απαιτούμενο χρόνο, θα βρεθεί μέσα στο εκπληκτικής ομορφιάς, εκθαμβωτικό σύμπαν των DECREPIT BIRTH.
.Εκεί που η εξαιρετική τεχνική κατάρτιση και η εκτελεστική δεινότητα συναντά τη συνθετική ευφυΐα του Matt Sotelo (κιθαρίστα και βασικότατου μέλους, υπεύθυνου για τα απίστευτα κιθαριστικά θέματα του album), με αποτέλεσμα το “Polarity” να είναι πυκνά δομημένο με τεχνικότατα riffs, μελωδικά leads και σύνολο ιδεών που σε άλλα groups θα επαρκούσε για όλη τους τη δισκογραφία.
Επιπλέον, ο Matt ποτέ δεν έκρυψε ότι είναι μεγάλος fan του Chuck Schuldiner και των DEATH, φυσικά. Έτσι και στο παρουσιαζόμενο δίσκο, όπως και στον προκάτοχό του, οι επιρροές είναι αρκετά εμφανείς κυρίως στα solos και στα leads, αλλά όχι τόσο στα riffs και στη δομή των συνθέσεων, αποδεικνύοντας για πολλοστή φορά το πόσο μεγάλο αντίκτυπο στη metal σκηνή και στους νεότερους μουσικούς είχε ο μεγάλος εκλιπών του death metal. Το διατρανώνει και η πολύ καλή διασκευή τους στο “See Through Dreams” από το Human των DEATH που περιέχεται ως bonus στην digipack έκδοση του “Polarity”.
.Με το συγκεκριμένο κομμάτι τελειώνει και ο δίσκος, οπότε κάπου εκεί προσπαθώντας να κατανοήσεις καλύτερα τι ήταν αυτό που μόλις άκουσες και παραδομένος στην ελκτική δύναμη των DECREPIT BIRTH ξαναπατάς το play και ξεκινάει “A Brief Odyssey In Time” όπως λένε και οι ίδιοι.
9
- Καλλιτέχνης: DECREPIT BIRTH