Black metal will be reborn, μας υπόσχονταν με κάθε στόμφο οι Σουηδοί stars της σκηνής μέσω του επίσημου MySpace τους, αλλά ακούγοντας τον δίσκο, μάλλον το black metal τους προέκυψε stillborn. Χιλιοπαιγμένες ιδέες, επίπεδη παραγωγή (παρά το ότι έγινε στα super hot αυτήν την εποχή Necromorbus Studios), απουσία μεγαλοπρεπών στιγμών και παράταιρη εισαγωγή classic metal στοιχείων συνθέτουν το "Lawless Darknes".
Δυστυχώς ο Erik Danielsson και η παρέα του μας είχαν προϊδεάσει για την κατεύθυνση της μουσικής των WATAIN με το προ τριετίας μετριότατο “Sworn To The Dark” και την προσπάθεια ανάδειξης σε νέους DISSECTION (αλήθεια ποιος χρειάζεται νέους Dissection εν έτει 2010;). Η προσπάθεια αυτή συνέχιζεται και στο φετινό τους δημιούργημα, στα δύο πρώτα κομμάτια του οποίου παρατηρούμε μεταξύ άλλων μια αδιάφορη απόπειρα αντιγραφής του χαοτικού ήχου που πρεσβεύουν οι FUNERAL MIST. Το δε "Waters Of Ain” που αποτελεί το κλείσιμο είναι φανερά τραβηγμένο απ’ τα μαλλιά ώστε να χαρακτηριστεί «έπος», ενώ για το εντελώς ξεκάρφωτο outro του θα μπορούσαμε να γράψουμε πολλά αν δεν υπήρχε το ακόμα χειρότερο ομότιτλο κομμάτι του δίσκου το οποίο είναι γεμάτο κλασικομεταλλάδικα solos που θα ταίριαζαν πιθανώς σε δίσκο MALMSTEEN αλλά όχι κι εδώ.
Όλα τα παραπάνω δε θα είχαν ιδιαίτερο λόγο αναφοράς αν ο δίσκος δεν περιείχε και κομμάτια σαν το "Four Thrones” με το εξαιρετικό riffing ή το "Total Funeral" με το σιδηροδρομικό του χτίσιμο ως την κορύφωση. Στοιχεία που δείχνουν ότι οι WATAIN είναι ακόμα ικανοί να γράψουν εξαιρετικά κομμάτια, αλλά καταπιέζονται κυρίως λόγω της εμμονής του Danielsson με την (εμπορική) καταξίωση της μπάντας. Κάπως έτσι έφτασε στο σημείο από εκεί που παρέδιδε δίσκους-μνημεία όπως το προ δεκαετίας "Rabid Death’s Curse" (το οποίο ειρήσθω εν παρόδω όντως ανανέωσε το βαλτωμένο εκείνη την περίοδο black metal) να παράγει πλέον ακραία μουσική για ευρεία κατανάλωση. Με την ευχή να συνέλθει σύντομα, αφήνουμε το "Lawless Darkness" στην άκρη και βάζουμε στο stereo τις φετινές κυκλοφορίες των GORATH και των VALKYRJA για να διαπιστώσουμε ότι το παραδοσιακό black metal μπορεί κάλλιστα να παραμένει εμπνευσμένο.
4
- Καλλιτέχνης: WATAIN