Ρε σεις μήπως έχουμε 1991 αντί για 2009 ; Μήπως αύριο πρέπει να πάω στο σχολείο αντί για τη δουλειά; Αυτές θα μπορούσαν να είναι οι σκέψεις ενός αποστασιοποιημένου πλέον death metaller βλέποντας και τους ASPHYX να κυκλοφορούν νέο άλμπουμ μετά από μεγάλη χρονικά απουσία. Εν ολίγοις ισχύουν αυτά που έγραψα και στον πρόλογο της κριτικής των OBITUARY .Δηλ σε τι αποσκοπούν όλες αυτές οι κυκλοφορίες σημαντικών death metal σχημάτων των αρχών της δεκαετίας του 90. Πολύ απλά, τουλάχιστον όσον αφορά το συγκεκριμένο δίσκο, αποσκοπούν στην ηχητική μας απόλαυση. Και αυτό γιατί το “Death…the Brutal Way” με απλά λόγια σπέρνει, δέρνει, γδέρνει και παίρνει κεφάλια...
Με το εναρκτήριο “Scorbutics” νιώθεις σαν να βρίσκεσαι λίγα μέτρα μακριά από μια επιλαρχία αρμάτων η οποία προελαύνει. Είναι τέτοιος ο όγκος και η δύναμη του ήχου που δεν μπορεί να σε αφήσει αδιάφορο. Αρχετυπικό old school doomy death metal βαρύ όσο δεν παίρνει άλλο. Με τα «τοξικά» φωνητικά του Martin Van Drunen να αφηγούνται πολεμικές ιστορίες και τα υπόλοιπα μέλη να παράγουν τόνους βαρέως death μετάλλου ο συγκεκριμένος δίσκος θα πρέπει να αποτελεί μάθημα για όλα τα σύγχρονα groups για το πώς παράγεται το αγνό, ανόθευτο death metal χωρίς triggers ,τριπλομποτιές και συνεχή blast beats.
Με mastering και μίξη από ένα άλλο death metal βετεράνο μουσικό τον Dan Swano (EDGE OF SANITY) στα φημισμένα Unisound studios το “Death..the Brutal Way” έχει ακριβώς τον ήχο που χρειάζεται χωρίς αυτός να είναι καλογυαλισμένος και επιτηδευμένος. Και τα δέκα κομμάτια του CD είναι κορυφαία με τις αργές heavy στιγμές να αποτελούν την πλειονότητα αυτών ενώ τα γαμάτα mid tempo σημεία προκαλούν αυτή την ασυναίσθητη κίνηση του κεφαλιού πάνω-κάτω.
Όσοι είστε τυχεροί και προμηθευτείτε την limited έκδοση του album θα απολαύσετε και ένα DVD με 11 κομμάτια ζωντανά βιντεοσκοπημένα στο Party San Open Air Festival του 2007. Να θυμίσουμε ότι η εμφάνιση αποτέλεσε και την αφορμή για την επανένωση των ASPHYX και την κυκλοφορία του “Death…the Βrutal Way”. Ευελπιστώ το βαπόρι από την Ολλανδία να συνεχίσει να μας εφοδιάζει με τέτοιες κυκλοφορίες. Σίγουρα μέσα στα καλύτερα της χρονιάς.
8,5
- Καλλιτέχνης: ASPHYX