Τη φετινή χρονιά φαίνεται σαν να έχουμε μπει σε μια χωροχρονική χοάνη η οποία μας έχει μεταφέρει στα late 80’s –early 90’s καθώς αρκετά death metal groups εκείνης της εποχής κυκλοφόρησαν ή θα κυκλοφορήσουν νέο δίσκο. Τρίτος δίσκος και για τους OBITUARY, μετά την επαναδραστηριοποίηση τους το 2004, των οποίων το λογότυπο αν δεν υπήρχε στο εξώφυλλο του “Darkest Day” θα νόμιζα ότι πρόκειται για δίσκο από κάποια πρωτοεμφανιζόμενη power/epic metal μπάντα.
Στις περισσότερες περιπτώσεις όπου συγκροτήματα του παρελθόντος κυκλοφορούν δίσκο μετά από απουσία αρκετών ετών, συνεχίζουν με ζήλο(;) επιζητώντας την αποδοχή και την αναγνώριση, γλυκοκοιτάζοντας τη δόξα του παρελθόντος. Το ερώτημα που πλανάται συνήθως μεταξύ των fans είναι αν η επιστροφή ή η επιμονή αυτή αξίζει τον κόπο και σε τι αποσκοπεί. Όσον αφορά τη νέα κυκλοφορία των Αμερικανών αυτή εμπεριέχει όλα τα χαρακτηριστικά στοιχεία του ήχου τους που τους καθιέρωσαν δηλαδή κυρίως mid-tempo συνθέσεις με τους γνωστούς βρυχηθμούς του John Tardy (...μια από τις 4-5 χαρακτηριστικότερες φωνές του death metal) και Celtic Frost-ική riffoλογία.
Μια μικρή διαφοροποίηση σε σχέση με τα προηγούμενα albums τους θα μπορούσα να πω ότι είναι η παρουσία περισσοτέρων solos ανάμεσα στα κομμάτια ίσως και λόγω της παρουσίας του Ralph Santolla. Από κει και πέρα το “Darkest day” δεν εκπλήσσει, δεν προκαλεί καθώς συνεχίζει στο ίδιο μοτίβο που μας έχουν συνηθίσει τόσα χρόνια τα παλικάρια από τη Florida και αυτό είναι το μεγαλύτερό του μειονέκτημα. Οι OBITUARY δεν φαίνονται διατεθειμένοι να κάνουν ούτε μια μικρή παράκαμψη ή μια μικρή αλλαγή πορείας από τη λεωφόρο στην οποία κινούνται με σχετική επιτυχία εδώ και πάνω από δύο δεκαετίες και αυτό κατά τη γνώμη μου αποβαίνει εις βάρος τους .
Ίσως να μην κερδίσουν νέους οπαδούς καθώς πολλοί από τους metal fans του σήμερα θεωρούν τέτοιες κυκλοφορίες παρωχημένες, παρόλα αυτά όμως θα ικανοποιήσουν σε ένα βαθμό αυτούς που τους ακολουθούν από την αρχή της καριέρας τους και έχουν μεγαλώσει με albums όπως το “Cause of Death” ή το “The End Complete”.Η αλήθεια όπως συμβαίνει τις περισσότερες φορές βρίσκεται κάπου στη μέση…
6,5
