Υπάρχουν στιγμές που πιστεύω ότι οι υπεύθυνοι εταιριών είναι όντως κουφοί. Ειδάλλως, δεν θα κατηγοριοποιούσαν το εν λόγω σχήμα στο χώρο του melodic hard rock όπως ανάγραφε στο promo. Έτσι ανέτρεξα σε άλλα site μήπως τελικά έχω εγώ το πρόβλημα ακοής. Τελικά, όπως μάλλον μυριστήκατε από όνομα και εξώφυλλο, το συγκρότημα κατάγεται από Σουηδία μεριά και παίζει, τι άλλο? Μελωδικό euro power με symphonic και progressive πινελιές (τώρα σωθήκαμε).

Θα μου πεις και πρέπει να βγάλεις το φτυάρι και να αρχίσεις το θάψιμο. Όχι, και καλή τεχνική έχουν και ένα αξιοπρόσεκτο τραγουδιστή που ανεβάζει το όλο σύνολο. Όμως στο ζουμί της υπόθεσης κολλάει το πράγμα. Ποιο είναι αυτό; Μα τι άλλο, από τις συνθέσεις, οι οποίες αναμασάνε ιδέες του παρελθόντος. Τι φταίω εγώ αν στο “Dreams Never Die” κομμάτι, για παράδειγμα, η κλοπή στο main riff της κιθάρας είναι πέρα για πέρα κλεψιά από το “Vain Glory Opera” των EDGUY. Εν ολίγοις, έχουν πέσει στη παγίδα που είχαν πέσει άπειρες μπάντες του συγκεκριμένου είδους τα τελευταία δέκα χρόνια. Δυστυχώς, δύσκολα θα αποφύγουν τη φράση «του σωρού» στο κοντινό μέλλον.

Τώρα αν την βρίσκεται με STRATOVARIUS, SONATA ARCTICA, EDGUY και NIGHTWISH στις mid tempo στιγμές τους, ίσως και να σας πει κάτι το συγκεκριμένο δισκίο. Από την άλλη εάν έχετε χιλιοακούσει τα παραπάνω ονόματα, μάλλον δεν θα σας κάνει και τόσο κούκου το “Project Destiny”.

6