Εξ Αγγλίας ορμόμενοι οι BURN DOWN ROME και στο πρώτο τους full-length τα καταφέρνουν μια χαρά, αφού το “Devotion” έχει μια σπάνια, για τους χαλεπούς μας καιρούς, φρεσκάδα. Ίσως φταίει η καταγωγή τους μιας και το νησί είτε θα παράγει παντόφλες μεγέθους XL είτε μπάντες με χαρακτήρα και μουσική άποψη.

Ευτυχώς στην εν λόγω περίπτωση βρισκόμαστε στην δεύτερη κατηγορία. Έτσι όσοι ασχοληθούν με την μπάντα θα ακούσουν πραγματικά ιδιαίτερο, μελωδικό hardcore με σαφή rock προσανατολισμό. Όλα αυτά διανθίζονται με μια indie ελαφρότητα και εσωστρέφεια. Οι κιθάρες είναι θεϊκές, full rock ’n’ roll και απαλαγμένες από ασφυκτικό distortion. Αντίθετα ακούγονται φυσικές αναδεικνύοντας τα όμορφα riffs και leads. Φανταστείτε, αν είναι δυνατόν, κάτι ανάμεσα στους HAVE HEART και στους ΤΗΕ SMITHS, αν όμως οι δεύτεροι ήταν λιγότερο φλώροι, είχαν στα φωνητικά κάποιον πολύ-πολύ-πολύ λιγότερο φλώρο από τον Morrissey και έπαιζαν και, συν τοις άλλοις, γρηγορότερα. Ok, καταλαβαίνω ότι ακούγεται κάπως παράξενο αλλά οι BURN DOWN ROME δεν έχουν κανένα πρόβλημα να δείξουν τις επιρροές τους. Μαγκιά τους...

Όπως είναι αυτονόητο οι παραδοσιακοί metalheads και οι true κάφροι πρέπει να μείνουν μακριά από το “Devotion”. Αντίθετα τύποι που γουστάρουν αλχημείες ανάμεσα στο rock, την indie και το hardcore θα ευχαριστηθούν σίγουρα.

8