Ενδιαφέρουσα περίπτωση οι MY UNCLE THE WOLF, οι οποίοι σκαρώνουν, χοντρικά, ανοικτόμυαλο stoner rock που άλλοτε κοιτά προς κλασσικές φόρμες και άλλοτε προς πιο heavy καταστάσεις, χωρίς όμως να αλληθωρίζει. Για την ακρίβεια αλληθωρίζει διακριτικά, ξέροντας πως να κρύψει τις ατέλειες.
Εγώ θα το τοποθετούσα στο επίπεδο “μουσική από οπαδούς, για οπαδούς” αφού ακούγοντας το debut album της μπάντας καταλαβαίνεις ότι τα μέλη της έχουν, σίγουρα, λιώσει τους δίσκους των KYUSS, DOWN, EYEHATEGOD και CLUTCH. Από την μία έχουμε μονολιθικά stoner riffs που οδηγούν την έμφυτη κλίση προς την ξηρασία σε πλήρη ερήμωση. Από την άλλη έχουμε sludge περάσματα με τον όγκο στις κιθάρες να σε βαλτώνει και να σου καίει τα εγκεφαλικά σου κύτταρα. Εξάλλου στη θέση του παραγωγού κάθεται ο Jimmy Bower (Down, EyeHateGod, Superjoint Ritual) ο οποίος δημιουργεί έναν αψεγάδιαστο ήχο.
Δεν λείπουν όμως και τα classic σημεία που θυμίζουν 70’s rock και southern blues. Αυτά είναι η κορυφή του δίσκου, αφού τελείως “μαστουριώζικα” ,σχεδόν ψυχεδελικά, όπως είναι, δημιουργούν χαλαρωτική ατμόσφαιρα για κάθε είδους κάψιμο. Ειδικά τα “πεντατονική μέχρις εσχάτών” solos είναι να έχει η μάνα και του παιδιού να μην δίνει!!!
Όπως είπα και στην αρχή, υπάρχουν μέσα στα τραγούδια κάποιες κοινότυπες ιδέες τις οποίες η μπάντα δεν μπόρεσε ή δεν ήθελε, να φιλτράρει. Κάπου κάπου νιώθεις ότι “αυτό, κάπου το έχω ξανακούσει” αλλά το γεγονός ότι δεν μπορείς να το προσδιορίσεις – πλήρως - σημαίνει ότι οι MY UNCLE THE WOLF το σώζουν, στο σύνολο του. Πέρα για πέρα αξιόλογη αρχή...Άσε που περιοδεύουν και με τους MINISTRY.
6,5
- Καλλιτέχνης: MY UNCLE THE WOLF