Ήρθε η στιγμή να ονοματίσουμε ένα νέο είδος, ένα νέο μουσικό μπαστάρδεμα, φίλοι μου… Τι θα λέγατε για ένα album heavy A.O.R ή A.O.G (Adult Oriented Grunge);;; Ενδιαφέρουσα πρόταση για έναν παρηκμασμένο, από παλιά, χώρο. Φανταστείτε τους ALICE IN CHAINS, π.χ, μελιστάλαχτους και γεμάτους ωραία, μελωδικά solos. Δεν ακούγεται καθόλου, μα καθόλου, άσχημο αυτό το αποκύημα της φαντασίας μου.

Προς θεού, οι Σουηδοί MARYSCREEK δεν είναι καθόλου “φανταστικοί”… Το ντεμπούτο τους, ονόματι “Some Kind of Hate” είναι φανταστικό και δεν υπερβάλλω καθόλου. Πιασάρικα riffs, βαρύ rhythm section, groove και heavy rock δένουν άψογα με την βελούδινη φωνή του Μ. Nilsson, πανέξυπνα A.O.R-ικά refrains και καβλωτικά solos “παλαιάς κοπής”. Τα κομμάτια είναι κατεξοχήν mid tempo, μέχρι 5 λεπτά το πολύ, άκρως ευκολοάκουστα και ραδιοφωνικά, ενώ η παραγωγή από τον κύριο “ηχογραφώ τα πάντα” Fredrik Nordstrom δεν χωρά περιθώρια αμφισβήτησης.

Η αλήθεια είναι ότι δεν έχουν λάβει και τις καλύτερες κριτικές, αλλά στα δικά μου αυτιά ακούγονται ιδιαίτερα ριζοσπαστικοί και ενδιαφέροντες. Έχοντας φάει κόλλημα με πολλά από τα τραγούδια τους (“She”, “Down”, “There Is No God”), συνειδητοποιώ μια παρόμοια αισθητική με αυτήν των σύγχρονων EUROPE και αυτό μου προκαλεί ακόμα πιο θετική προδιάθεση. Εάν το ντεμπούτο τους είναι τόσο καλό, δεν μπορώ να φανταστώ πως θα είναι το δεύτερο τους…


8