Άλλη μια μπάντα που ανεβαίνει σταθερά. Άλλη μια μπάντα που θα φανεί. Που θα πουλήσει. Που ακολουθεί τα στεγανά. Που στα αυτιά μου δεν πρωτοπορεί. Που βαρέθηκα να την ακούω.

Ο λόγος για τους SONIC SYNDICATE από τη Σουηδία. Τους επέλεξε μέσα από ένα διαγωνισμό η Nuclear Blast, μυρίστηκε ψωμί (λεφτά) και τους τσίμπησε. Και γιατί όχι, άλλωστε; Και ωραία παιδιά είναι, και γκομενάκι έχουν στην μπάντα, και ευκολόπεπτες συνθέσεις, και μελωδία συνδυασμένη με την απαραίτητη επιθετικότητα. Δύο τραγουδιστές, ένας μελωδικός και ένας να φωνάζει απλά. Παραγωγή χαρτί, γιατί χαλιέμαι θα μου πείτε; Γιατί βαριέμαι. Απλά.

Κοινοτοπία ρε σεις. Τι άλλο; Όλα χιλιοακουσμένα. Μελωδίες, γέφυρες, ατμόσφαιρα, σπασίματα, brutal φωνές να εναλλάσσονται με καθαρές... Έχω σιχαθεί να γράφω τα ίδια και τα ίδια. Να δώ πότε θα βαρεθεί και ο κόσμος να αγοράζει. Επίσης έχω βαρεθεί να γράφω ότι για το είδος είναι καλό. Ναι, είναι καλό, τα είπαμε πιο πάνω, όλα εδώ είναι, αλλά...

Έλεος, κυριέ μου. Το προσπερνάω κιόλας. Σίγουρα θα αρέσει σε πολλούς, ειδικά πιτσιρικάδες, αλλά που θα πάει, θα μεγαλώσουν και αυτοί...


5 (λόγω της κοινοτοπίας και μόνο)