Οι Βραζιλιάνοι MYTHOLOGICAL COLD TOWERS επιστρέφουν με το τρίτο album τους, ονόματι ''The Vanished Pantheon'', μετά από αρκετά χρόνια αδράνειας από την προηγούμενη κυκλοφορίας τους, “Remoti Meridiani Hymni (Towards The Magnificent Realm Of The Sun)”, του 2000.

Παίζουν dark-doom-death με ορχηστρικά στοιχεία και πολύ καλά δουλεμένα πλήκτρα. Αν και τους άκουσα την πρώτη φορά με τη καλύτερη προδιάθεση, ενθουσιασμένη από τα μακροσκελή, επιβλητικά ονόματα των τραγουδιών τους, όπως “The Shine Of Lemurian Cataclysm” και “Ancestral Solar Emblem”, στη συνέχεια απογοητεύτηκα λίγο, επειδή δεν κατάφεραν να κρατήσουν (όπως και σε καμία από τις επόμενες ακροάσεις) το ενδιαφέρον μου αμείωτο, γιατί, ενώ έχουν κάποιες ωραίες μελωδίες, χάνονται στα ''τραβηγμένα από τα μαλλιά'' τραγούδια.

Καλύτερα θα ήταν, αφού επέλεξαν κομμάτια μεγάλης διάρκειας, να είχαν και κάποιες αλλαγές παραπάνω και να μην πλάτειαζαν. Το concept του ''The Vanished Pantheon'' (συμπεριλαμβανομένου και του τραγουδιού “Τula” το οποίο -εσφαλμένα- νόμιζα, αρχικά, ότι ήταν αφιερωμένο στη γιαγιά μου!!!) είναι εμπνευσμένο από τη μυθολογία των χαμένων ηπείρων, της Lemuria (βλέπε σχετικό album των THERION) και της Ατλαντίδος, τις οποίες σχετίζει με τους αρχαίους προκολομβιανούς πολιτισμούς (στους οποίους αναφερόταν το ''Remoti Meridiani Hymni'' ).

Πλεονέκτημά τους είναι η μυστικιστική, υποβλητική ατμόσφαιρα που διακρίνει τις συνθέσεις τους και ταιριάζει απόλυτα με τα αργά-death φωνητικά του Samej. Έχω την αίσθηση, όμως, ότι δώσανε περισσότερο βαρύτητα στην ατμόσφαιρα, παρά στο παίξιμο...


6.5