O Johnny (Weils) φεύγει… η αναγνώριση έρχεται! Οι ALABAMA THUNDERPUSSY βρήκαν τον αδύναμο κρίκο και με την αποχώρηση του προαναφερθέντα τραγουδιστή, ρίχνονται με τα μούτρα στο πολεμικό heavy rock. Τι εννοώ με αυτό; Τους GRAND MAGUS φαντάζομαι τους ξέρετε… Φανταστείτε τον J.B στα φωνητικά (ο νέος Kyle Thomas, ακούγεται περίπου το ίδιο) και την αντίστοιχη επική, hard rock διάθεση του ντεμπούτου των Σουηδών, σε μια πολύ Aμερικανοβλάχικη έκδοση. Μην μπερδεύεστε, είναι απλά hard rock ρε παιδιά…
Το δισκίδιον “Open Fire” είναι από αυτά τα πωρωτικά κατασκευάσματα που σε κάνουν να ξεχνάς το ότι κάποτε διέλυσαν οι KYUSS και οι MOTORHEAD γερνούν μέρα με την μέρα. Υπάρχει ελπίδα σε αυτή τη μουσική και οι Αμερικάνοι, μας το υπενθυμίζουν. Τι και αν παίζουν κλασικά πράγματα; Είναι ηλίου φαεινότερο ότι τα κομμάτια τους σφύζουν από μεράκι και κάβ**α. Το “Open Fire” αποδεικνύεται 50 φορές καλύτερο από το “Fulton Hill” του 2005, και αρχίζει να μου αρέσει τόσο, που σίγουρα αποτελεί το αγαπημένο μου από δαύτους και συνάμα σκέψεις ταλανίζουν το μυαλό μου για το πόσο έχει λείψει ο Spice από τους SPIRITUAL BEGGARS (όσο καλός κιθαρίστας και να είσαι κύριε Ammot, έχεις γεμίσει με σιρόπια τους BEGGARS).
Παρότι στην Relapse, η οποία δεν μας συνηθίζει σε τέτοιες κυκλοφορίες, οι A.T.P μαλακώνουν τον ήχο τους, γίνονται λιγότερο χύμα και γεμίζουν τα κομμάτια τους με κάτι θεϊκά σολίδια από τον Ryan Lake, που κάνουν το αποτέλεσμα λίγο πιο Bρετανικό, για την βλαχιά τους. Τι να λέμε τώρα… μην το χάσετε με τίποτα dudes.
8
- Καλλιτέχνης: Alabama Thunderpussy