Τη μουσική που παίζουν οι HARMS WAY την γουστάρω πολύ. Αυτό το desert rock, stoner metal, heavy rock, όπως θέλετε πείτε το, το πάω με χίλια… Ακόμα και αν τα πάντα στο ντεμπούτο τους, ”Oxytocin”, είναι ξαναπαιγμένα από σχεδόν όλους τους μεγάλους του χώρου (KYUSS, ORANGE GOBLIN, Q.O.T.S.A), εμένα αυτή η μουσική με συνεπαίρνει. Το καλό με τους HARMS WAY είναι η εθνικότητα τους. Είναι και αυτοί Σουηδοί… ναι, ακόμα και σε αυτό το χώρο πρωτοστατούν οι ξανθοί φίλοι μας.

Πραγματικά απορώ, πώς μέσα στον Σουηδικό παγετό, καταφέρνουν και αναπαράγουν τόσο επιτυχημένα αυτό το κολασμένο rock;;;

Μήπως φταίει το φαινόμενο του θερμοκηπίου;;;

Μήπως φταίει το M.T.V;;;

Σημασία έχει πως το “Oxytocin” είναι μια τίμια δουλεία, που εάν την βρείτε σε ιδιαίτερα χαμηλή τιμή, θα ήταν πρέπον να την “χτυπήσετε”. Είναι από τα album, που θες δεν θες, θα τα ευχαριστηθείς. Groove, riff κόντρα στο riff, σαλταρισμένα φωνητικά στυλ Josh Homme και κάποιες σκόρπιες punk μαγκιές, για να σπάει η μονοτονία. Υπάρχει και ένα απίστευτο instrumental, ονόματι “Tsunami”. Όνομα και πράγμα…


7