Μετά τo EUROPE-overdose, λόγω της κυκλοφορίας της νέας τους δουλείας, είναι αλήθεια ότι το album των FRONTLINE μπήκε στον πάγο, έτσι ώστε να κριθεί αντικειμενικά.
Οι Γερμανοί βαδίζουν στα χνάρια των προαναφερθέντων, με εκτεταμένη χρήση πλήκτρων και με πολύ πιασάρικα refrains δομούν δυναμικά και συνάμα μελωδικά hard rock τραγούδια. Στο “Circles” album, η παλάντζα γέρνει προς την δυναμική των κομματιών, με τα riffs να είναι πιο μπροστά, έτσι ώστε το αποτέλεσμα να είναι ιδιαίτερα επιμεταλλωμένο (δηλαδή ό,τι περίπου έκαναν και οι EUROPE).
Χωρίς να μας χαλάει καθόλου αυτό το γεγονός, η μπάντα συνδυάζει τέλεια την ατμόσφαιρα που δημιουργείται μετά από μια ξεγυρισμένη “χυλόπιτα”, με την kavla να πίνεις μπύρες με τα φιλαράκια σου. Δηλαδή απo τη μια έχουμε κομμάτια σαν το “Did You Ever (Taste the Pain)” που ψάχνεις ξυραφάκια και απo την άλλη έχουμε κομματάρες σαν το “No One” όπου το headbanging λυτρώνει την “ματωμένη καρδούλα σου”.
Και τα 10 κομμάτια κινούνται μεν σε mid tempo κλίμακες, αλλά με διαφορετικό τρόπο το καθένα δε. Προσωπικά δεν βαρέθηκα καθόλου κατά την ακρόαση του “Circles”, αφού εκτός από όλα τα παραπάνω, περιλάμβανε και ωραία solos αλλά και συμπαθητικά φωνητικά.
Πρόκειται για κάτι παραπάνω από έναν απλά αξιοπρεπή δίσκο, με τους φίλους των DOKKEN, EUROPE, TYKETTO, WINGER να επενδύουν στα σίγουρα. Εάν το album αυτό είχε κυκλοφορήσει (με αυτή την παραγωγή) εν έτη 1987, θα είχαν πουλήσει τρελά και ίσως ο Γιαννάκης σήκωνε την κούπα με soundtrack το κομμάτι “I’m A Hunter”.
7
- Καλλιτέχνης: Frontline