Να και ένας δίσκος από αυτούς που με κολλάνε στο τί να γράψω. Με άλλα λόγια δε ξέρω αν μου αρέσουν ή όχι. Εξηγούμαι αμέσως.

Καλή παραγωγή, ποικιλία στα φωνητικά, ωραίοι στίχοι για ιστορικές περιόδους, black – epic ατμόσφαιρα. Οι ANCIENT RITES κερδίζουν άνετα σε αυτόν τον τομέα. Όμως αν και τα κομμάτια τους ακούγονται, υποβόσκει πάντα στο μυαλό μου η αίσθηση του κιτς, του ψεύτικου αν θέλετε. Υπεύθυνα για αυτό θεωρώ τα πλήκτρα που αν και θέλουν να κάνουν επική την ατμόσφαιρα, πιστεύω ότι αποτυγχάνουν. Ειδικά στα γρήγορα μέρη το αποτέλεσμα μου φαντάζει λίγο αστείο. Δημιουργείται μια ψιλοβλάχικη ατμόσφαιρα. Γιδοτύρι και λοιπά. Ίσως αυτά να μην αγγίζουν τους οπαδούς της μπάντας, αλλά όπως και να το εξετάσουμε, το σίγουρο είναι ότι έπρεπε να προσεχθούν αρκετά τα παραπάνω.

Είναι κρίμα, αφού το συνολικό άκουσμα φανερώνει ότι η μπάντα κατέχει και δεν ακροβατεί. Αλλά όπως προανέφερα, κάτι τα πλήκτρα, κάτι και οι κιθάρες σε σημεία που ανατολίζουν, μπασταρδεύουν το σύνολο και αφαιρούν βαθμούς. Δεν υπάρχει και κάτι άλλο να γράψω, νομίζω ότι τα κάλυψα όλα. Αν κάποιος έχει διάθεση, ας το ακούσει...

6